Obudziłam się w szpitalu. Nie wiedziałam co się stało i kto mnie tu przywiózł. Koło mnie siedział mój starszy brat Nataniel. Jednak co mnie zdziwiło to to że w sali było jeszcze pięciu chłopaków.
- A jak się nie obudzi ?- zapytał drżącym głosem Nataniel.
- Obudzi się.
- Już się obudziłam.
Brat słysząc mój głos odwrócił się w moją stronę i lekko przytulił.
- Nie strasz mnie tak nigdy więcej !
- Przepraszam.
- To są Monetowie mówiłem ci o nich.
- Pamiętam Hej.
- Witaj Maddison ja jestem Vincent a to jest Will, Dylan i bliźniaki Tony i Shane. - powiedział chłodno po czym wskazał najpierw na blondyna po tym na wysokiego chłopaka a na końcu na dosłownie takich samych chłopaków. Różniły ich tylko tatuaże jak zgadywałam Tonego.
Wszyscy się miło przywitali oprócz tego drugiego z bliźniaków. Ten patrzył na mnie nie ufnie i raczej trzymał się z daleka.
- Shane, Dylan i Tony będziecie siedzieć z Maddison a ja Will i Nataniel idziemy pracować. - powiedział Vincent. Na szczęście zachowałam spokój.
- Co ?! Czemu ?!- zawołałam.
Ups wymskneło mi się.
Wszystkie spojrzenia wylądował na mnie.
- W sęsie czemu musicie już iść ?- wtopa.
- Mamy sporo pracy- powiedział Will po czym wyszli.
Dylan rozwalił się na kanapie i gadał z Shane który usiadł na krześle robili to dość głośno. Za to Tony usiadł na parapecie założył słuchawki oparł głowę o okno i przymkną oczy. Promienie popołudniowego słońca pięknie oświetlały jego twarz. Wyglądał ślicznie. STOP ! Maddy o czym ty myślisz ?! To jest wredny monet i jest brzydki nie w twoim typie ! Ale z drugiej strony... NIE !
Nie wiem czemu ale miałam wrażenie że coś go gryzie że... coś się stało. Chciałam go zapytać ale nie znaliśmy się i na pewno by mnie olał.
- E Tony ?!- zawołał Shane.
Bliźniak otworzył oczy i wyją z uszu słuchawki.
- W porządku ?- słodko.
- Mhm.
- Ty zostajesz w tym tygodniu na noc- TAK!
Tony pokiwał tylko głową po czym założył z powrotem słuchawki i przymkną oczy.
~ teraz jestem pewna że coś jest nie tak~
Resztę popołudnia spędziłam na gadaniu z dwoma braćmi jednak koło 20 pojechali do domu.
Tony siedział tak jak siedział bez słowa.
Nie wiem nawet kiedy zasnełam.
Kiedy się obudziłam było koło drugiej w nocy. Mimo wolnie mój wzrok powędrował na Moneta i widok jaki zobaczyłam jednocześnie mnie zaskoczył i zabolał.
Toony wpatrywał się w gwiazdy a po jego policzkach spływały łzy. Dalej miał założone słuchawki.
Nie wiem czemu mnie to zabolało. Nie znaliśmy się nie zamieniliśmy nawet jednego słowa.
