[✔]꧁ sᴛᴇᴘ ᴅᴀᴅᴅʏ ꧂ -「𝐓𝐨𝐣𝐢 𝐱 𝐑𝐞𝐚𝐝𝐞𝐫」

꧁ 𝟐 ꧂ - 𝐅𝐢𝐧𝐚𝐥

SONUNDA BITCEK OH

«────── « ⋅ʚ♡ɞ⋅ » ──────»

━━━━━━━━━━━━━━━
Episode Name: Evin annesi.
━━━━━━━━━━━━━━━

★ ☆ ✰ ✯ ✡ ✪ ✶ ✱ ✲ ✴ ✼ ✻ ✵ ❇ ❈ ❊ ❖
"𝐒𝐭𝐞𝐩 𝐝𝐚𝐝𝐝𝐲."
★ ☆ ✰ ✯ ✡ ✪ ✶ ✱ ✲ ✴ ✼ ✻ ✵ ❇ ❈ ❊ ❖

"Bebeğimi verin bana." Dedin, ağlamaklı bir sesle kollarını doktora uzatırken. "Görmem lazım, lütfen. Kokusunu çok merak ediyorum." Alt dudağın titriyordu. Toji senin bu halini görmeye dayanamayarak sessizce küfür etti. Orta yaşlı doktor yüzündeki mutsuz ifade ile başını iki yana sallayarak durumu izah etmeye çalıştı:

"Bakın Y/N Hanım, böyle erken doğumlar sıklıkla görülebilir. Bebeğiniz gayet sağlıklı fakat bir süre küvezde durması lazım. Maalesef bedeni gereğinden fazla küçük." Doktor, kızının durumunu olabildiğince en hafif kelimeleri kullanarak anlatırken Toji bu meseleden sıkılmış gibi söze atlama gereği hissetti.

"Duydun Y/N, kötü bir şey yok. Ayaklanıp yürümeye başladığın an bebeğimizin yanına götüreceğim seni." İç çekti, "Zaten hemen yan odada."

"Ama görmek istiyorum Toji! Of, anlamıyorsun beni." Başını camdan tarafa çevirerek onu görmeyi reddettin. "Uyumak istiyorum."

"Ben ne olur ne olmaz diye bebeğin yanında olacağım Bay Fushiguro." Dedi Doktor, elini kapı koluna atarken.

Toji bakışlarını senden çekmeden başını salladı, "Tamamdır, teşekkürler." Doktor sizi yalnız bıraktığında ilk yarım dakika ikiniz de konuşmamış, ortama gerici bir sessizliğin girmesine izin vermiştiniz. En sonunda Toji giydiği siyah tişörtün yakasını çekiştirerek nefes almıştı. "Miki'nin iyi olduğunu biliyorsun Y/N, neyin mızmızlığını çektiğimi anlamıyorum."

"Mızmızlık? Peki, öyle olsun."

"Yedinci ayın zaten bitmek üzereydi, bir aylık-"

"Dinlemek istemiyorum Toji."

Onun sözünü kesmenle beraber aranıza bir sessizlik daha girmişti. Sakin olup olmamak pek de umrunda değildi, yeni doğum yapmıştın ve bebeğini göremiyordun. Daha da kötüsü bu düğün gününde olmuştu.

"Megumi bir süre Zenin Malikanesinde kalacak, haberin olsun." Kapıyı açtı, "Şimdi gidiyorum fakat iki saate geri geleceğim, bu süre zarfında sakinleşsen iyi olur." Odada seni yalnız bırakmadan önce söylemişti.

───❀───

Burnunu kucağındaki Tsumiki'nin seyrek saçlarına gömerek bebeğinin kokusunu içine çektin. "Oh, mis gibi kokuyor benim Miki'm." Megumi büyüdü büyüyeli süt kokusu yerini kendine has bir kokuya bırakmıştı, şimdi -aylar sonra- anılarının canlandığını hissetmiştin.