ELA:hayır gitme beni nolur bırakma sensiz yapamıyorum nolur
BARTU:zorundayım
ELA:hayır degilsin
BARTU:Sana söz veriyorum gelicem
ELA:ya gelmezsen
BARTU:o zaman sen gelirsin
sonra yanına siyah bi at geldi bana yaklaşıp anlımdan öptü
BARTU:özür d...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Selamlar herkese ben barış 27 yaşındayım istanbuluyum görev yerimde bura ama 5 yıl önceye kadar bura degildi kılıç timinin tegmeniyim annem babam vatanoglu holdinginin sahibi şimdi diyceksiniz o kadar paran var ne işin var daga taşta ama insanda vatan aşkı olunca meslek aşkıda yanına gelince isterse dünyanın sahibi olsun harp okuluna gitim zaman babam tarafından evlatlıktan red edildim şirketin başına geçmemi istedi ama ben hayır diyip kardeşime bıraktım çünkü o benden daha çok hak ediyodu kardeşimle aramda 2 yaş vardı ben harp okulundayken o şirket üzerine çabalıyodu ve bu hakkı bana degilde ona verilmesi gerekiyodu ben sevdim meslegi yapıyorum kardeşim de sevdigi meslegi yapıyo babam beni red etinden beri konuşmuyoruz baya bi zaman geçti sadece annemle konuşuyorum oda tribli ama anne işde sesimi duymaya iyi oldugumu duymaya ihtiyacı vardı benimde annemin ve onun sesine sevdim kadının sesine çok güzel bi ilişkim var çok sıkıntı çektik bu ilişkide hala çekiyoruz ama biz pes etmiycez ve ne olursa olsun biz evlencez.
Akşam annem gil biraz geç gelmişlerdi onları beklemeden uyumuştum çünkü yarın okul vardı ve acayip yorgundum direk uyudum sabah onları uyandırmadan bişeyler yiyip hazırlanıp okula gitim bugun işerlim vardı baza başlıgım taşınma sırasında kırıldı kırılmasa şaşardım çünkü agır bi mobilyaydı ama ben gine vazgeçemedimde onu sormaya gidicektim olurmu olmazmı olmazsa artık vazgeçip kendime yeni bi baza söyliycektim tabi unutmasam çocuklarla ugraşmak insanı çok yoruyo heleki ilkokul ögrencisi ortaokul lise olsa neyse okula geldimde biraz geç kalmıştım hemen ögretmenler odasına eşyalarımı bırakıp tören alanına indim marşımız okunduktan sonra ögrencilerimiz sırayla içeri geldiler bende ali amcayı çok telaşlı görünce
ela:günaydın ali hocam
ali:günaydın
ela:hayrola hocam ne bu telaş
ali:yeni ögretmenler gelmeye devam ediyo toplu nakil iyi olmadı kafamı bilgisayardan kaldıramıyorum
ela:ne zaman gelcekler belimi
ali:isimleri aklımda degil ama burda olurlar bu hafta içinde
ela:o zaman kadro tamamlanıyo
ali:evet
ela:hocam yapabilcem bişey varmı
ali:yok kızım olursa ben derim
ela:tamam o zaman ben sınıfa geçeyim
ali:iyi dersler
ali amcaya kafa salayıp içeri geçtim okul dısında amca diyodum okulda ali hocam ali bey derdim olması gerekn bu çünkü iş başka dostluk başka çok yorucu bi gün olmuştu benim için çünkü hocaları olmayan sınıfıda benim sınıfla karıştırmışlardı ama nihayet bugunde bitmişti ögretemenlik kariyerimin en zor günüydü ama nihayet bitmişti arabaya binip mobilyacıya giderken annem aradı
