HAYATIN SİMASI

45. Gizemli Derinlikler

Selam, bu bölümde gece kedilerine gelsin o zaman 🌃
Ben uzatmadan bölüme geçeyim sizde elinizden gelen okuma işine geçin efendim. Ve oylarsanız çok sevinirim. Keyifli ve heyecanlı okumalar...

♡♡♡

Asya Türkleri'nin bir atasözünde, 'İnsanoğlunun gördükleri arttıkça, şaşıracağı şeyler azalır' derler. Ancak benim yaşadıklarım, bu sözün çok ötesine geçti. Gördüğüm her yeni şey, bana sadece alışılmışın dışında değil, korkutucu bir gerçeklik sunuyor. Her nefes alışımda, hayat bana şaşılacak değil, derin ve karanlık korkular sunuyor. Sanki dünya, sıradanlığa veda etmiş ve her anı, beni derinden sarsacak yeni bir kabusla karşıma çıkarıyor.

Kurumuş kahverengimsi kan göleti lekesinden hani dilimizi ısırdığımız zaman ağzımıza kanın tadı yayılır ve o kokuyu tat duygunuzla hissedersiniz ya? Paslanmış bir demir ve açıklayamayacağım bir koku daha. Kanlı yatağa doğru ani bir cesaret ile yavaş adımlar atıp yatağın diğer tarafına gitmiştim. Tabloda bıçaktan damlayan kanlar yeşil halıyı kirletmişti. İçimden bir ses halının o tarafına da bakmam gerektiğini fısıldıyordu. Gördüğüm şeyle vücudumun hareket etme hızı yavaşlayıp bedenim uyuşmaya başlarken bakıp kalmıştım. Aynı tabloda resmedilmiş gibi halının üzerinde de kurumuş kızıl lekeler vardı.

Bunlar da neyin nesiydi şimdi? Sadece psikopat bir heves uğruna yapılan bir tablo ve kan damlatılmış bir yataktan mı ibaretti bu gördüklerim yoksa Livio kendi babasını öldürmüş müydü?

Kafam allak bullak olurken dışarıda duyduğum tok adım sesleri kendime gelmemi sağlamıştı. Hızlıca hareket edip  tabloyu ve yatağı eskisi gibi tekrar örttükten sonra kapıya doğru gidip kulağımı yaslamış gelen adım seslerinin nereden geldiğini anlamaya çalışmıştım.

Bir kişi bu tarafa doğru sakin adımlarla yaklaşıyordu. Gelen kişinin yine Karam olabilme ihtimalini düşünerek hızlıca ışığı kapatıp, tozlu zeminde emekleyerek yatağın altına girmiştim. Onunla ikinci defa burada karşılaşmak onun benim hakkımda ki şüphelerini bir güzel tetikliyebilirdi.

Yerde sürünmemle karnıma batan bir şeyin verdiği acı sessiz ama acıyla inlememe neden olmuştu derken kapının kolu çevrilip tamamına kadar açılmıştı. Koridordan içeriye sızan ışıktan gördüğüm ayakların kime ait olduğunu hemen anlamıştım. Gelen kişi Karam değil Livio'ydu. İçeriye birkaç adım atıp ilk önce öylece durmuştu. Benim burada olduğumu fark etse gerçekten iyi şeyler olmayacaktı. Sonra yine hareket edip ilerleyip tam yatağın yanında durmuştu. Yüreğim ağzımda atarken elimle ağzımı sıkıca kapatmıştım.

Livio'nun yavaşça eğilmesi ile kendimi savunmak için telaş yapmamaya kendimi hazır etmeye çalışmıştım. Tam arka taraftan çıkmaya hazırlanmışken yere kadar uzanan komedinin örtüsü çekilmişti. Çekmecesini açarak içeriden bir şey çıkartmıştı yani sanırım. Ardından örtüyü tekrar kapatıp, odadan çıkıp gitmişti.

Rahat ve derin bir nefes aldıktan sonra birkaç saniye daha orada kaldıktan sonra tekrar yatağın altından sürünmeye başlamışken tekrar karnıma bir şeyin sancılmasıyla ağzımdan acı dolu bir küfür kaçırmıştım. İki kere karnıma batan bu şeyin ne olduğunu bilmek için elimi orada gezdirirken kaşlarım tekrar çatılmıştı. Sert bir demir ilmekti bu. Daha çok zemine yapılan kapılı bir şeyleri kaldırıp açmak için yapılan ilmeklerdendi. Elimi yavaşça tozlu zeminde gezdirirken şüphelerim doğru çıkmış gibiydi. Yaklaşık bir metrede bir metrelik bir çıkıntı vardı. Hızlıca yatağın altından sürünüp çıkıp ışığı açmıştım. İçimde heyecanlı bir kıpırdanmalar olurken güç vererek yatağı itmeye çalışmıştım. Düşündüğüm kadar ağır değildi. Yatak pürüzsüz bir şekilde yerinden oynayıp diğer tarafa doğru kayarken o şey ortaya çıkmıştı. Ahşap zeminin küçük bir alanında ilmekli bir şey.