💙𝕎𝕒𝕤𝕤𝕒𝕟𝕒𝕪𝕒💍⃝⃢⃟

-🎋:පෙරවදන:🎋-゜・．

:සිරියා........... ඇරපන් දොර මම මේ දොර ගලවන්න කලියෙන් ඇරපන් ගෑනියේ දොර

අලුත ඉපදුන කිරි සප්පයයි මාවයි තුරුලු කරගෙන නිදාගෙන හිටිය අම්මා ගැස්සිලා ඇරෙනවා මම බලාගෙන. තාම විලි රුදාව මැකිලවත් නොගිය ඒ අසරණී නොන්ඩි ගහ ගහ ගියේ බීලා ඇවිල්ලා කෑ මොර දෙන මහ එකාට දොර අරින්න. මම නිදාගෙන ඉන්න නංගීව අතට අරගෙන පපුවට තුරුලු කර ගත්තා.

:උබට ලැජ්ජාවක් නැද්ද මිනිහෝ අලුත ඉපදුන දරුවෙකුගේ අප්පා වෙලත් ඔහොම කණමදයා වගේ බීලා එන්න
:තෝ කට වහපන් ගෑනියේ. උබ කවුද මට අණ දෙන්න. කට තලනවා දැන ගනින්
:අනේ මටයි මගේ දරු දෙන්නටයි පාඩුවේ ඉන්න දෙන්නේ නැති හැටියක් මේ මිනිහා.
:උබට මම වංගියක් කිව්වා

එකපාරටම ඇහුන මර ලතෝනියක් එක්ක මම නංගිත් වඩාගෙන එලියට දිව්වා. බිත්තියේ ඔලුව වැදිලා ගලන ලේ ගංගාවක් මැද අපේ අම්මා වැටිලා උන්නා. අඩන්ටද කෑ ගහන්ටද කියලා හිතා ගන්න බැරිව මම කිරි දරුවෙක් එක්ක මගේ අම්මගේ ඇස් දෙක දිහා බලාගෙන උන්නා. මහ එකා හති දදා ඉන්න හැටි දැක්ක මට ආවේ කියලා නිම කරන්න බැරි වෛරයක්. මම නංගිගේ මුණ දිහා බැලුවා. ඒකීට කොහෙද මේ කිසි දේක වගයක්. සුරංගනාවියෝ එක්ක කෝලම් කර කර ඒකී බුදී. මම වට පිට බලලා එහෙමම කඩුල්ල පැනලා හයියෙන්ම දුවන්න පටන් ගත්ත. මහ එකාට වගක් නෑ ඌට තාම වෙරි මත .මයේ අම්මා. මම ගමේ වලව්වට දුවගෙන ගියේ කොයි මොහොතක එතනට දුවගෙන ගියත් උදවුවක් ලැබෙන නිසා. මම වලව්වේ කඩුල්ල පැනලා දොරට තට්ටු කරා

:ලොකු හාමු.....ලොකු හාමු

හරි තේජවන්ත ඇග පතක් තිබ්බ වලව්වේ ලොකු හාමූ දොර ඇරියා