Można powiedzieć, że jest typową balladą po portugalsku, ale ma w sobie coś, co mnie do niej przyciąga. Taką tajemniczość i dramatyczność, która sprawia, że mogę się zatracić w tym utworze. Polecam!
-----------
Mój dzień w szkole był nudny i leniwy, dlatego nie będę się nad nim roztrząsać. Jak widzicie, temat dzisiejszego dnia jest dosyć ciekawy i trzeba się nad nim zastanowić. Będąc w wieku już 17 lat, jestem o krok od dorosłego życia, ale tak naprawdę nie chcę być taka stara. Chciałabym zachować tą moją dziecięcą naturę, która daje o sobie znać dosyć często. Nie chcę ciągle słyszeć, że takie zachowanie nie przystoi na mój wiek i wolę być dzieckiem niż dorosłym.
Uważam też, że i tak przez moje dorastanie przechodzę przez złe momenty, które sprawiają, że mam wrażenie, że one będą się pojawiać, i to w najmniej oczekiwanym momencie. I to jeszcze gorsze.
Boję się też tego, że stracę swoją prawdziwą ja w tym wszystkim i będę kimś, kim nie jestem tylko dla jakiś korzyści.
-----------
Mam nadzieję, że się wam podobało. Zostawcie gwiazdkę i komentarz. Do jutra!
CZYTASZ
Roztrzepane Wizje | Rok 2024
HumorLuźne przemyślenia licealistki z profilu humanistycznego dwujęzycznego, może jakieś opowieści, preferencje muzyczne. Kontynuacją są Roztrzepane Wizje #2 | Rok 2024 Okładka zrobiona przeze mnie, fotografia znaleziona na Pinterescie
