Hello ballarım bugün kitaba tamamen başlama zamanı konu burda başlıyo başta taehyung sebepleri vardı neyse öptüm bb
İyi okumalar ballarım(｡♡‿♡｡)
Dediği şeyle ağzım açık kaldı ve sadece Hah diyebildim.
"Numaran varmı taehyung?"
Benden numarı istedi benden numaramı istedi agagagaggagagagagagavgagagaga
"Taehyung"
"Taehyung"
Benden numaramı istedi yehuuuu
Ben içimde sevinçten havalara uçuşurken bana tekrar seslenmesiyle kendime gelip ona cevap vermem gerektiğini anladım.
"Şey"
Buzu yanlışlıkla anlıma daha çok bastırdıgında ağzım istemsizce bir inleme kaçtı.
"Ahh"
"Özür dilerim yanlışlıkla oldu"
Kafamı sallayıp onu onaylayınca hafif dudaklarının yanı kıvrıldı. Beni incelemeye başlıyınca gözü dizeme takıldı. Ve pantolonumu yukarı doğru sıyırırken.
"Jungkook"
Diyebildim sadece o benden önce davranıp hızlıca dizimi sıyırdı ve baktı ahh siktir dizim kanıyodu hatta kanamayı bırak yarılmıştı.Dizimi kendim görünce beni kan tutuğu için gözlerimin önü karardı yavaş yavaş gözlerim kapandı. Tek hatırladığım dudaklarında. İsmimin dökülmesiydi.
"TAEHYUNG"
Yavaş yavaş gözümü açtım ve Kirpiklerimi kırpıştırıp gözümü bulanıklığını giderdim kafamı kaldırmam ile yanıma baktım jungkook koltukta oturmuş kafasını sedyenin üzerine koymuş uyuyordu.benim kıpırdanmamla uyanması bir oldu.
"Taehyung ohh tanrıya şükür iyisin bı yanda bayılınca çok korktum iyisin dimi biyerin ağrıyormu yastıgı düzeltiyimi oturucanmı?"
Sorusuyla kafamı salladım hızla ayağa kalkıp yanıma geldiği gibi beni bı eli belimi öbür eli koltuk altımdan geçirip beni dikleştirmesi bir oldu.
"İyimi böyle"
"Hihi"
Arkama yaslanıp ona baktıgımda yüzündeki endişeyi gördüm ben bayıldığımda büyük ihtimal çok telaşlanmıştıki beni hastaneye getirmişti.
Kapı tıktıklanıp açıldıgında doktor içeri girdi ve ismimi söyledi.
"Taehyung nasıl hissediyorsun kendini?"
"İyi do-he abi"
Jungkook bı doktara bi bana baktı ve gözlerini kısıp tekrar doktoru süzdü ve bana dönüp kafasını omzuna yanına eğip göz kırptıgında kalbim tekledi.
"Nerden tanısıyorsunuz?"
"Annemin doktoru"
"Annem bu hastanede yatıyoda"
"Hah tamam"
Dedi ve ben tekrar doktara döndüm ve konuşmasını beklemeye başladım.
Doktar yanıma gelip saçlarımı karıştıracağı zaman jungkook öne atladı ve bileğini tutup.
"Ona dokunma DOKTOR sadece işini yap"
"Taehyung sevgilimi?"
Do-he abinin bana yöneltiği sorula kalakaldım aval avla ona bakmaya başladım.Ne bizi sevgilimi sanmıştı siktir.
"Sevgilisiyin veya değilim bu seni ne ilgilendiirii?!"
Dedi jungkook benden önce atlayarak.Do-he abi jungkookun bu sözleriyle geri çekilmiş ve bana dönmüştü.
"Sakin ben taehyunga zarar verecek biri değilim annesinin doktoruyum o yüzden sürekli bı iltibat halinde oluruz anlıyormusun.Hem ben onun ağabeyiyim burda kıskanıcak bir durum yok."
Ve şimdi bana itaben konuştu.
"Sevgilin çok kıskanç taehyung"
Dediği şeyle ağzım açık kaldı ama biz sevgili değildik ki.
Hello ballarımmmm
Bu bölüm böyle olucak yapacak birşey yokkmkkkkkkmm.
Neyse bir ay sonra görüşürü,zzzz.
Jungkookkkk
Ve çiftimizzzzz
ŞİMDİ OKUDUĞUN
bilinmeyen / TAEKOOK
Fanfictiongüven önemli hemde herşeyi başında, taehyung'da da bu eksikti zaten güven hiçbir zaman olmadı. O hiç kendini güvende hissetmedi, takı okulun popüler çocuğu jungook ile tanısana kadar.
