ÖLÜDEN GERİYE KALAN MEKTUPLAR

1.Bölüm

Sevdiğim kadın,hayatımın anlamı, bir hafta önce ölü bulunmuștu. İntihar etmiști benim güzelim. Peki neden yaptı bunu? Hiç mi acımadı bana? Hiç mi sevmemiști beni?

İntihar etmeden önce bana bir mesaj atmıștı. Evimde yatağımın altında bir mektup var onu sana bıraktım, diye. Belki neden intihar ettiğini açıklamıștı bana.

Ben onu her ne olursa olsun affederdim. Aldatsa bile. Çok seviyordum onu. Canımdan çok. Neden yaptı bize? Neden? Neden?

Mutlu edememiș miydim onu? Söyleseydi mutlu etmek için çabalardım. Benden ayrılmak isteseydi, onu ne kadar çok sevsemde ayrılırdım. Bir sıkıntısı mı vardı? Neden bana söylememiști.

"Daha fazla ağlayıp kendini mahvetme." dedi arkamdan bir ses.

"Onun için değer. Onun için her șeye değerdi. Neden intihar etmek gibi bir șey yaptı?" dedi hıçkıra hıçkara ağlayarak.

"Bilemezsin abi." dedi Demir bana.

"Söyleseydi, bilseydim. Ne olursa olsun onun yanında kalmaya hazırdım ben. İster sonum ölüm olsun." dedim. İç çekerek.

"Bir haftadır durmadan ağlıyorsun, biraz kendine gel derin bir nefes al. Mezarının bașından ayrılmıyorsun hiç. Sadece uyumak için eve gidiyorsun." dedi.

"Onun dirisini ne kadar seviyorsam ölüsünüde o kadar seviyorum." dedim dalgınlașarak.

"Sevginden birșey eksilmeyecek sadece mezarının bașından bir süreliğine ayrılacaksın." dedi.

"Onun en çok üzüldüğü șey yanlız kalmak." dedim.

"O öldü." dedi acımasızca. "Onun bașından bir süreliğine de ayrıl. Artık onu göremiyeceksin. Mutlu olduğunu nereden anlayacaksın? Senin bu halini görse üzülmez miydi?" dedi.

"Varsın onun bașında beklediğim için üzülsün." dedim iç çekerek. Birazdan yine ağlamaya bașlayacağımı biliyordum.

"Bunu yapmasının sebebi ne olabilir? Biz onunla evlenecektik. Boy boy çocuklarımız olacaktı. Onları büyütecektik. Kızımız birini sevecekti ben kıskançlık yapacaktım. Neden hayallerimizle beni terk edip gitti? İntihar etmesinin sebebi neydi?" dedim yeniden hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Bir kaç saniye sonra hıçkırıklarım bağırmaya acı dolu çığlıklara dönmüștü.

Bașımı onun mezarının üstüne yaslayıp ağlamaya devam ettim. Biraz sonra ise ağlamaktan bayılmıștım.

                                  ✉️✉️✉️✉️✉️✉️✉️✉️✉️✉️✉️

Uyandığım zaman hastanedeydim. Kolumda bir serum vardı. Etrafa baktığımda koltukta uyuyan bir Demir görmüștüm. Neden beni hastaneye getirmiști? Bıraksaydı da sevdiğimin bașında ölseydim. Onun ölüsünün yanında ölmek beni mutlu edecek tek șeydi.

Yine ağlamaya bașlamıștım. Ağlamaktan kör olsam da onun için değerdi. Onsuz sanki bir boșlukta gibiydim. Yașamak istemiyordum, nefes almak istemiyordum sadece onun yanına gitmeyi istiyordum. Eğer onu üzeceğimi bilmesem intihar ederdim.

Eskiden duygusuz taș kalpli biriydim ama o gelince gülmeye bașladım. Taș kalpliliğimin sebebi kilolu olduğum için zorbalık görmemdi. Bana kimseye güvenmemem gerektiğini öğretmiști.

Biraz sessiz ağladıktan sonra hıçkırarak ağlamaya bașladım. Beni neden bıraktı? Onun gözünde hiç bir değerim yok muydu? Onu çok özlüyorum. Onu görmesem, duymasam olurdu. Onun yașadığını ve bașkası ile olduğunu bilsem bana yeterdi.