geçmişin izi

giriş

2002/Denizli
"Anne! Karan terliğimi aldıı" küçük Efes ağlayarak annesine seslendiğinde,annesi Zeynep oflayarak bahçeye çıktı ve Efes'in yanına diz çöktü. "Tamam.Ağlama,Karan verecek sana terliğini" Efes gözlerini silerek annesine baktı "verir mi ki?" Annesi tam dudaklarını aralamıştı ki Karan'dan bir ses yükseldi.

"Vermem ki." Zeynep Karan'a bakıp neden? Dermiş gibi bir bakış attı "arabamın kumandasını bozdu çünkü." Karan ve Efes arasında dört yaş vardı Karan sekiz,Efes dört yaşındaydı.

Buna rağmen Karan,Efes'e nasıl davranması gerektiğini hâlâ öğrenememişti ve her konuda kendi istediği olsun istiyordu.

"Ben sana arabanın aynısını alacağım buna karşılık Efes'in terliğini getir hadi bakalım." Dedi Zeynep gülerek, Karan hemen ciddi bir ifade takındı"söz mü?" Minik adımlar ile yanına gelip serçe parmağını ona uzattı"söz," dedi Zeynep ve serçe parmağını Karan'ın parmağına doladı.

Karan sözünü alıp koşarak terliği sakladığı yere gitti.

Saksılar arasına gizlediği terliği alıp Efes'in yanına geldi ve önüne diz çöktü ayağındaki tozları çırpıp terliği giydirdi.
Bu duruma sevinen
Efes, gülümseyip Karan'a sarıldı.
Zeynep ise gülümseyerek oluşan tatlı görüntüye baktı "aferin size..." Diye mırıldandı ve içeri geçti

"Karan! Hadi eve" bu Ses Karan'ın annesi Yasemin'e aitti.

Karan annesinin seslenmesi üzerine arabalarını toplamaya başlamıştı "yardım edimmii??" Diye sordu Efes tatlı tatlı,Karan başını olumlu anlamda salladı ve birlikte arabaları topladılar Karan hızlı adımlarla eve ilerledi aksi takdirde annesi ona kızabilirdi.

Efes ise tek başına kaldığında kendi oyuncaklarını toplamaya başlamıştı az sonra arkasında bir hareketlilik hissetti ve arkasını döndü.

Ama bu dönüşün hayatını kökten değiştireceğini nereden bilebilirdi...

Ağzına kapanan bezin etkisine küçük bünyesi dayanamadı ve sonrası karanlık...
*
*
*
*
*
"Efes hadi eve gel anneciğim" Zeynep,Efes'e seslenerek bahçeye çıktığında Efes'i görememişti etrafa baktığında kimseyi göremedi.

Karan ile birlikte onların evine gittiğini düşündü ve içeriye gitti telefonu kaptığı gibi Yasemin'i aradı.

Telefon üçüncü çalışında açıldığında Zeynep hemen "Efes bahçede yok sizin orada mı?" Diye sordu

Yasemin kısa bir duraksamanın ardından cevap verdi "hayır ama etrafa iyi baktın mı?belki bir yerlere saklanmıştır."

Efes'in hiç böyle huyları yoktu...saklanmazdı ama Zeynep bir umut etrafa bakmaya karar verdi ve telefonu kapatıp bahçeye tekrar çıktı.

Gözleri doluydu Zeynep'in

Çünkü Efes onun en değerlisiydi...

Bahçeye baktı.

Eve baktı.

Mahalledeki parka bile gidip baktı.

Yoktu...

Endişesi git gide artıyordu hemen eşini aradı ve durumu anlattı.

Eşi Salih işten apar topar çıkıp eve geldi ve hemen polisi aradılar.

Mahalleyi siren sesleri doldurmaya başladığında günler süren aramalar pazar günü akşam saat 22:40 sularında son buldu...

Şehrin en ıssız köşelerinden birinde yüzü tanınmaz halde olan bir çocuk cesedi bulundu.

Evet canlarım yeni bir kurgu ile geldim tabii bu kurgu durduk yere aklıma geldi bu giriş kısmıydı bölümlerin ne zaman geleceği belli değil çünkü bir yandan sonsuz karanlık adlı kurgumun bölümlerini yazıyorum giriş kısmı belirli bir okunmaya ulaştığı zaman bölümler gelmeye başlayacak:)) 💙