Okulun ikinci haftası.Günlerden 10 Kasım. Sınıfça törene çıktık. Değişikti o gün . En yakın arkadaşım Ayşe'ye yaz aşklarımı anlatıyodum.Ayşe de
Of Feyza bi türlü bıkmadın şu aşk işlerinden diyip gülmüştü. Haklıydı kız . Neyse tören bitti falan derken öğle tenefüsü gelip çattı. Tek yiyodum genelde yemeğimi. O günde tektim ve dört kişilik masada tek başıma mal gibi oturuyodum. İki masa ilerimde de dokuzlar vardı. 4 erkek. İlk defa görmüştüm onları. Gülerek bişey anlatıyodu ilk baştaki . Adını bilmediğim bi çocuk. Çokta önemli biri değildi işte her gün gördüğüm suratlardan bi tanesiydi . Tam yemeğimi yiyorum derken ilk baştaki o cocuk bana tebessüm etti . Çok garibime gitti . Ama değişikti o an ya . Bi tuhaf hissettim kendimi . Ki nerden bilebilirdim o küçük sıradan tebessümün tüm senemi mahvedeceğini..
