Yeşillerin İçinde // Berat Ayberk Özdemir

0.1

Merhaba Ben Asena bugün yine Trabzon ' un o kasvetli havasıyla uyandık hepimiz. Bugün çok önemli bir gündü bizim için fakat onu anlatmadan önce biraz buralardan bahsetmek istiyorum.

Ben Asena Eraslan
24 yaşındayım ve Trabzon'da hemşirelik yapıyorum. Ailemle yaşıyorum ailemden kastım ise ; Abim , nenem , dedem ve annem.. babamdan bahsedecek olursak yaklaşık 2 sene önce şehit düştü evet babam askerdi..

Trabzonu çok seviyorum burada büyüdüm ayrıca havası bana çok iyi geliyordu. Tüm arkadaşlarım neredeyse burada o yüzden Trabzonu bana bağlayan bir çok şey var.

Bugünün önemi ise abim bugün evleniyor ve ben hala yataktan çıkamadım. Evde resmen facia vardı.  Annem gereğinden fazla telaşlı , nenem ise gereğinden fazla sakindi bu yüzden kafalar bi milyon bilirsiniz zaten genelde karadenizliler biraz şeylerdir işte hırçın , sinirli ve agresif ki bunu zaten bugün daha iyi anlıyorum.

Nenem beni elimden bir iş gelmeyeceğini anlayınca Zeyneple köy meydanındaki hazırlıkları kontrol etmek için gönderdi kimsenin ağzını bıçak açmıyordu çünkü sabahın körüydü ve resmen köy meydanına inmek için dağ tepe aşmamız gerekiyordu.

Köy meydanına geldiğimizde nenemin elimize tutuşturduğu yemek kapılarını yıkamaya başladık.

Ne kadar vakit geçti bilmiyorum zaman kavramını yitirdim şurada ya tas yıkaya yıkaya yıkaya ellerimi hissetmiyorum artık taşları bir kenara fırlatıp

Asena: Yeter ulan abimin düğünü ben niye yıkıyorum şunları gelsin kendisi yıkasın be

Zeynep küçük ama sahte olduğu anlaşılan bir gülüş attı ortaya

Zeynep: Vallahi haklısın kuşum ama napalım bu bizim kaderimiz bu..

Güldüm ama gülmemi bir korna sesi bozdu. Kafamı oraya çevirdiğimde başımı rahatsız bir şekilde salladım sadece

Asıl çile şimdi başlıyordu...

     --------------------------------------
                               🌲💞

Selamlaaarr

İlk bölüm olduğu için kısa tuttum fakat okunma gelirse atacağım bir çok bölüm taslakta.
Şimdilik görüşürüüüüz