1.5

221 6 0
                                    

Biraz nazdan bir şey olmazdı bence.

"Allahım sen bana sabır ver" dedi sakince Berat , kendimi gülmemek için zor tutuyordum.

"Kızım konuşsana niye yüzüme bakmıyorsun?" Cidden katıksız maldı bu çocuk biraz düşünsene be gerizekali adam.

"Bisey yok" diyip tırnaklarımla oynamaya başlamıştım.

"Ya kızım ben mi halisünasyon gördüm biz dün seninle öpüşmedik mi?" Gözlerimi fal taşı gibi açmamla birlikte kapının patara kutere açılması bir oldu.

İkimizinde hemen kafası kapıya  çevrildiğinde gördüğüm simalarla birlikte tabiri caizse sıçtığımızı anlamıştım..

"Ne yaptınız ne" dedi ağzı kulaklarında olan Zeynep ve Hazan.

Berat'a öyle bir bakış attım ki onu parçalayacaktım oda anlamıştı ki
"Ee tamam o zaman kızlar ben şey edeyim gideyim" demiş ve gülümseyerek odadan çıkmıştı. Beni odada bu iblislerle tek başıma bırakmıştı yani.

Ne bok yiyeceğimi inanin bilmiyorum dostlar iki iblis bir olmuş yüzüme cin gibi bakıyorlardı tövbe estağfurullah.

"Sen bize anlatma hiç ama Asena tamam mı biz böyle başkalarından duyalım." Sabır çekmiştim sessizce

"Sanki bilmiyormuş gibi konuşma dün neler oldu o yüzden anlatamadım bal peteği." Diyip dudağımı büzmüştüm.

"Ya tamam hadi kıyamadım gel yanıma anlat bakıyım."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Beratı yolculamaya gelmiştim. Ben diğerlerinden ayrı gelmiştim çünkü o bana diğerlerinden farklı bi saatte ağacın altında olmami söyledi bende yapıyordum pasamin dediğini.

Sonunda uzaktan gelen birini gördüğümde oh çekmiştim. Oda gülerek yanıma geliyordu.

"Noldu özledin mi beni fındığım?" Bunu dediği an yüzümü buruşturmuştum.

"Fındığım mı o Nereden çıktı şimdi ya"

"Sana baktıkça aşkımdan yeni kelimeler buluyorum ay çöreğim" diyip yanağımdan makas almıştı.

"Nolur sen aşık olma Berat ülke bunu kaldıramaz" ayıplar gibi baktı

"Ben çoktan abayı yaktım birilerine" yakınlaşıp bir tutam saçımı alip eliyle oynamaya başlamıştı. Kalbim ağzımda atarken istifimi asla bozmamıştım. Karadeniz kızıyım ben hey gidi hey hemen bozamam tavrımı.

"Allah allah kimmiş o şanslı kız" diyip ben dibine girmiştim bu sefer yavaşça yutkunduğunu görünce muzipçe sırıttım fakat hemen sonra geri çekildim hala köy sınırları içerisindeydik unutmamak lazımdı.

"Böyle kara kaşlı , kara gözlü birisi aynı senin gibi " ya ya ne demezsin

"aman iyi be yeter bu kadar oyun" dediğimde göz devirmişti.

"Sen neden beni ayrı çağırdın de bakayım bana." Dediğimde tebessüm etmişti.

"Dün olanlardan sonra ben kendimi tutamayacağım Asena" kalbim kuş gibi uçarken merakla devamını dinliyordum.

"Kendimi bana çok farklı hissettiriyorsun yanında sanki farklı bir Berat var." O kadar içten bir tebessümle dinliyordum ki onu ben ne yapmıştım da karşıma çıkmıştı bu çocuk yerdim bunu.

"Aslında ilk hislerimin yanlış olabileceğini düşündüm çünkü biz çocukluk arkadaşıyız ve bunu bozmaktan korktum açıkçası." Yutkunup konuşmaya devam etti.

"Eğer bir gün bir çocuğum olursa annesi kesinlikle Asena olmalı dedim." Onun çocukları ne kadar çok sevdiğini biliyordum ve gerçekten çok güzel bir cümle kurmuştu.

"He yani sadece benimle çocuklarının annesi olayım diye çıkacaksın yani?" Dedim ve tek kaşımı kaldırıp cevabını bekledim tabiiki de dalga geçiyordum zaten çok gergindi bende azicik uğraşssam bir şey olmazdı.

"Ya tabikide sacmalam-" cümlesini ona sarılarak yarıya kestim.

"Bende seni çok seviyorum Berat , ömrüm seninle geçsin istiyorum. Bir gün uyandığımda yanımda seni göreyim , ne zaman yere düşsem beni sen kaldır istiyorum." Dedim ona kokusunu içime çeke çeke.

"Oy benim balım" dedi son harfini uzata uzata .

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Asıl istemediğim kısım gelmişti işte , yolculama kısmı...

Sıkı sıkıya atlamıştım kollarına bırakmak istemiyordum asla onu hep gözümün önünde olsun hep beraber olalım istiyorum.

"Tamam kurban olduğum tamam elime geçen en erken fırsatta kapıdayım söz sana" bu kadar rahat konusabilmemizin sebebi ise Asiye ablalar daha yolluk hazırlıyorlardı bense yine erken veda ediyordum sevdiğime çünkü işe gitmem lazımdı.

"Seni çok seviyorum dikkatli git tamam mı" dedim ve çantamı düzeltip koşa koşa arabama bindim geç kalmıştım çünkü. Gönül isterdi ki doya doya sarılayım kokusunu içime çekeyim fakat işim beklemiyordu.

Nenem ise çok daha iyiydi. O günden sonra..

Hastanenin önüne geldiğimde arabayı park ettim ve yavaş yavaş yürümeye başladım derken ambulans hastanenin hemen önünde durunca koşmaya başladım.

Selamlaarr

Cok şükür ne olduklari belli artiikk

Diger bölüm sosyal medya bölümü olacaak😻😻

Kendinize iyi bakin gorusuruzzzz

Yeşillerin İçinde // Berat Ayberk ÖzdemirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin