Annemden önce topu nenem aldı.
"Neredeydin kizim sen bu saate kadar" Karadeniz şivesiyle söylediği bu cümleye gülmüştüm (ne diyeceğimi bilmiyorum)
Daha sonra annem nenemin pasını karşılayarak topu aldı.
"İnşallah Beratlasındır" annem aldı topu vurdu ve gool! Mükemmel bir şut.
"Ya öyle abartılacak bir şey yok sadece ağacın altına gittik öyle konuştuk falan"
Nenem annemin gol atmasına dayanamayarak bu sefer o şut çalışmaları deniyordu.
"O yüzden mi beyuk gibi gülüp duraysun" Yine gol yine gol yine gol.
"Ya ne alakası var nenem"
"Valla ben bilemem ne alakası vardır" mırıldanarak o senin bileceğin iş dedi.
"Off ama abarttınız kız sizde altı üstü konuştuk yani eski günleri falan" diyip merdivenlerden yavaşça çıkmaya başlamıştım derken pat diye düştüm
"Asena kızım bi yerinde dur ama ya "
Bacağım o kadar çok acıyordu ki tek kelime dahi edemedim
"Ay anne bacağım gitti oynatamiyorum"
Diyip gözümden bir iki damla yaş düşmüştü.
Annem Zeynebi aramıştı. Zeynep koşa koşa yanıma geldiğinde
"Asena iyi misin , oynat bakiyim bacağını" oynatmaya çalışırken yüzümü acıyla buruşturup mahzun mahzun bakmıştım
"Beratı arayalım hastaneye götürsün bizi" al işte oldu mu şimdi bu
"AA yok yok dedem gelir birazdan o götürür beni" diyip itiraz etmiştim annemler ayiplar gibi bakıyorlardi bana
"Asena saçmalama istersen arıyorum ben beratı"
Annem üstüme mont gibi bir şey getirmişti zaten üstümü değiştirememiştim.
Sonra kapıyı biri yumrukluyordu sanki yine elimde olmadan göz devirdim
"Hoşgeldin Berat oğlum bizim deli yine başına iş açtıda sanada zahmet vereceğiz yine"
"Aaa olur mu hiç öyle şey Hatice Teyzem hepimiz alıştık bence bu hallere" diyip bana bakmıştı telaşlı olduğu her yerden anlaşılıyordu sanki beyin kanamasi geçirmiştim ayol altı üstü bacağım gitti.
Yine ve yine göz devirdim
"Ben hastaneye gitmem hem sağlıkçı olan benim altı üstü incindi bacağım yani önemli bir şey yok Berat sanada gece gece iş çıkardık hadi sende git gerek yok teşekkürler." Annemle Berat bakışarak bir şeyler konuşuyorlardı ve en son Berat başını sallayınca üstüme doğru gelmeye başlamıştı
Hayır düşündüğüm şey olamaz dimi
Berat beni kucakladı ve ben bu anı hareketle ufak bir çığlık attım
"Aaa napuyosun sen be bırak beni diyip debelenmeye başlamıştım ama çocukta öyle bir vücut var ki yani kıpırdamıyordu bile.
Annemle nenemse gülerek izliyorlardi bizi.
"Ya anne baksana bi oğlanın kucağındayım şuan bir şey yapsana ya beni kaçırırsa Nereden güveniyoruz biz bu dingoza?"
"Kızım Berat oğlum yabancı mı? Hem ne kadar ayıp dingoz falan yakışıyor mu senin gibi bir hanımefendiye"
"Evet Asenacığım yakışıyor mu sana hiç böyle hareketler?"
"Sen sus vallahi ısırırım seni" evden dışarı çıkmıştık ve annemler gülerek kapıyı kapatırken ona dudağımı büzmüştüm annemse kaçıracaksın çocuğu diyip sus işareti yapmıştı
30 dakika sonra
"Evet Asenacığım ayağını bir müddet zorlamayacaksın alçın eğer şanslıysan 1 aya çıkar dikkat et kendine iyi geceler " diyip odadan çıkmıştı
"Senide bırakmaya gelmiyor gerçekten Asena bir geceliğine gitmiştim sadece ya " diyip elini çenesine koymuştu
"Çok mu özledin acabada ondan mı oldu"
"He aynen aynen ondan oldu pis manyak "
"Bakın bana hastaneden bir rezillik olmadan çıkacağız tamam mı?"
"Kavga yok" başımızı salladık Zeynebe
"Gürültü yok" yine başımızı salladık Zeynebe
Berat yine beni kucağına almıştı hic bir sıkıntım☺️yoktu fakat dışarıdan yanlış anlaşılabilirdi sonuçta bir futbolcuydu ve hastaneden kucağında bir kızla çıkıyordu magazine falan düşebilirdik yani.
"Berat"
"Hm"
"İnternete düşebilirsin ve itibarin zedenelebilir bırakta değneklerle yürüyeyim.
"Saçmalama Asena sonuçta benim arkadaşımda olabilir değil mi buna kimse karışamaz." Bir nebze haklıydı fakat insanlar böyle yorumlamayabilirdi.
"Bizim değil insanların ne düşündüğü önemli ya yalan yanlış haber yaparlarsa?"
"Benlik sıkıntı yok" NE DEMİŞTİ NE
öylece kalakalmıştım. O ise gülüyordu
Arabaya geldiğimizde yavaşça koltuğa oturtup kemerimi bağlayacaktı ki ben elini tutarak engel oldum.
"Ben halledebilirim yeterince zahmet verdim zaten" öyle bir bakıyordu ki tekrardan hastaneye gidebilirdik kalp krizinden dolayı.
"Ne zahmeti saçmalama her zaman yaparım. "
Arka taraftan ise bir flaş patlayınca ikimizde Zeynebe dönmüştük.
Zeynep ise anıra anıra gülüyordu. Yine rezil olmuştuk resmen.
~~~~~~~~~~~~~~
Sessiz sakin bir yolculukla sağ salim eve gelmiştik.
"Her şey için teşekkürler Berat zahmet ettim sanada."
"Asena sürekli şunu diyip durma görevim bu " diyip göz kırpmıştı. Ben bu çocukla napacaktım.
selamlaarr
Yeni bölüm saniye başı bölüm yaziyorum 😘😘
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeşillerin İçinde // Berat Ayberk Özdemir
Teen Fiction-yok yok sen gerçekten gerizekalısın. -- Koskoca futbolcuya dediği şeylere bak millet beni görmek için neler yapıyor haberin var mı senin?
