Zamansız Çiçek

3.bölüm

Çok dram yaptık.  Herkes aşık olmuştur hayatında bir kere iki üç beş yüz. Herkes olur. Herneyse benim birkaç aydır sevdiğim bir kişi vardı. Enes . Birgün arkadaşım sınıftan içeriyr koşarak ve bağırarak girdi

-duydunuzmu Enes Rumeysa'yı seviyormuş.

Bu gerçek olabilir miydi gerçekten Enes beni mi seviyordu? Eğer gerçekse çok güzel olurdu ama ya gerçek değilse ya benim arkadaşım yanlış anladıysa. Bide arkadaşınızın bu haberi size getirmesi daha doğrusu sınıfa getirmesi ayrı bir şey gerçekten. İnsanın böyle çılgın bir arkadaşı olduğu için düşünmeden edemiyor.

Ben o zamanlar çalışıyordum bir kafede. Sonra bir gün telefonuma mesaj geldi. Enes mesaj atmıştır dedim kendi kendime. Yemek yediğimiz için bakmak istemedim. Eğer bakarsam heyecanlanırım ve heyecanlanırsam yemek yiyemem çünkü elim titiricek ve herkes bişiler olduğunu anlarlar diye bakmadım.

Yemek yedikten sonra baktığımda gerçekten doğru tahmindi Enes den gelmişti. Çok mutlu olmuştum ve bana dışarıya çıkmam gerektiğini söylüyordu. Çıkamazdım. Çünkü bir sürü işim vardı ve ben eğer çıkarsam olmazdı. O yüzden arkadaşımdan iki dakika için beni idare etmesini istedim. Tamam dediğinde çok mutluydum. Hemen dışarıya çıktım. Zaten çok aramadım onları. Çabuk buldum. Yanına gittim, biz başka bir yere gittik. Konuştuk ve benim gitmem gerektiğini söylediğimde biraz daha kal dedi ama yapamadım. Annemler akşama erken geleceğimi biliyordu ve üstümü aldığım gibi çıktım.

Eve vardığımda telefonuma bir mesaj geldi. Baktığımda Enes'ten geldiğini gördüm. Eve vardım mı diye soruyor du evet dedim vardım dedim ama pek inanmadı bana o yüzden fotoğraf istedi. Attığımda evde olduğumu anlamıştı.

Sonraki gün olduğunda ben biraz geç gidecektim kafeye. Biraz dışarıda gezmek istedim ve hazırlandıktan sonra çıktım. Enes'i gördüm evin önünde.

-Hemen gitmelisin burdan annem görmesin seni.

-Merak etme bişi olmaz.

-Sen neden geldin buraya?

-Dışarıya çıkacağını duydum bende geldim.

-nerden duydun?

-Kuşlarım geldi dedi.

-Ne demiş bakim?

-İşte dediler Enes dediler Rumeysa dediler dışarıya çıkacakmış dediler. Sende dediler kızı gezdir bari dediler. Bende tamam dedim.

-senin bu kuşlar da beni mi izlermiş anlamdım gitti. Neyse ama sana gerek yok zaten ben kendim giderim.

-Bırakmam.

-Ne? Ne demek bırakmam. Ya ben kendim gidecem. Sana ihtiyacım yok şuan ama başka zaman olursa söylerim.

-olmaz. Bırakmam seni. Ya benimle gelirsin yada

-yada?

-yada benimle gelirsin. Seçim sizin küçük hanım.

-Herşeyi anladımda küçük hanım ne ya. Hani aynı yaştayızda canım.

-Tamam aynı yaştayızda ama sen benden küçüksün.

-Hem aynı yaştayız diyorsun hemde benden küçüksün diyorsun ne demek istiyorsun açık konuş.

-Ya hani şimdi sen küçük boylusun ya ondan küçük hanım dedim. Bak saldırma bunu dediğim için. Tamam mı?

-yok valla yok ya senin canın çok güzel bir şekilde Rumeysa cimciklemesi çekmiş hatta dur lan ben seni cimciklemicem direk saldırıcam.

-Rumeysa Rumeysa dur dur yapma Rumeysa

-Enes kaçma gel şuraya Enes gel ya kime diyorum acaba duvar daha iyi anlar valla.

-Tamam ama seninde böyle hırçınlaşmana gerek yok demi

-Tamam durdum ama bir daha boyumla dalga geçersen seni keserim. Bak dövüşte biliyorum ben. Döverim seni

-Ya pardon ama sen sadece tekme atabilirsin başka napacan ha, o minnacık boyunla cidden soruyorum yani kesinlikle dalga geçtiğimden değil canım ya ben hiç dalga geçer miyim acaba

-Tabikide evet ayrıca sanki az önce boyumla dalga geçen ben değilmişim gibi ayrıca 1.60 olmak benim suçum değil bende isterdim yani senin gibi 1.80 olmayı.

-kendi kaderimizi kendimiz belirlemiyoruz diyosun yani.

-öyle diyorum yanii

-neyse hadi gidelim bari annen senin sesinden gelecek birazdan.

- ya sus be uçacam şimdi kafana görecen gününü.