Pencereden çıkma fikri gerçekten saçmaymış. Neyse bir daha yapmam en azından. Bide ben neden pencereden çıktım. Bu ve bunun gibi saçma sorulara cevap vermek istemiyorum. Neyse. Sonunda ev den çıktım ve Hacerlere doğru yol aldım. Böyle söyleyince bir değişik oldu. Çok garip oldu hatta. Offf. Ne saçmalıyorum ben. Böyle diyince de bi değişik oldu. Neyse ya.
**********
Bu kız nerde ya. Neden hâlâ çıkmadı. Uyudumu acaba. Odaya bakıyım en iyisi.
Ee bu kız yok. Nere de lan bu. Aaa pencere açıkmış. Bende diyorum bu kız hâlâ neden çıkamadı. Benim nasıl bir ikizimi var ya. Neden bu kadar değişik acaba. Kesinlikle bana çekmemiş. Gerçi mantıkende çekemez ama neyse. Çok mantık zarar. Gittiğine göre bende anneme diyim.
-Anne. Rumeysa evde değil.
-Ben neden görmedim çıktığını?
-Çünkü senin bu çok zeki kızın pencereden çıkmış bulunmaktadır.
-Tamam. Nerden çıktıysa çıktı. Ha pencereden ha bacadan sıkıntı değil. Önemli olan onun çıkmasıydı. Neyse ara sende bu Enes'i.
-Tamam.
-Hadi bakalım.
-Arıyorum.
~~~~~~~~~~
-Alo?
-Kimsiniz. Numaranız kayıtlı değil.
-Kim olduğum neden bu kadar önemli?
-Siz kimsiniz ve benden ne istiyorsunuz?
-Birdaha Rumeysa'nın etrafında görmiyim seni. Yoksa bedeli ağır olur.
-Sen kimsin ya. Ayrıca sen kimsin de benim sevgilim hakkında konuşuyorsun?
-Kimsem kimim sanane.
-Hani benim sevgilim ya. Neyse ben seni bir şekilde bulurum. Hadi Allâh'a emanet.
(Şuna bak ya . Birde yüzümüze kapatıo. )
-Sence bırakırmı?
-Nerden biliyim ben anne? Müneccim miyim ben? Allah Allah.
-Ay bu kızada bir şey denilmiyor.
Banane ya. Ben neden uğraşıyorsam. Artı olarak çocuk zaten buna ikna mı olucak. Ben olmamışım. O mı olucak?
*******
Hacer arıyor. Noldu acaba. Kesin gelmesen olurmu dicek. Neyse açıyım.
-Efendim Hacer?
-Rumeysa kusura bakma bizim bir yere gitmemiz gerekti. Bugün değilde başka zaman gelsen olurmu?
-Tamam sıkıntı değil. Daha çıkmamıştım evden zaten.
-Tamam. O zaman görüşürüz.
-Görüşürüz.
Tespit gibi tespit. Oh be. Neyse bende Enes'i arar Enesle buluşurum.
~~~~~~~~
-Alo Enes.
-Efendim.
-Eğer müsaitsen buluşalım mı?
-Tamam. Nerdesin alıyım ben seni.
-Şey ben şuan Hacer lerin ordayım.
-Kız senin orda ne işin var?
-Ya Hacer beni çağırmıştı da. Onun yanına gelmiştim.
-Neden çağırdı peki?
-Valla bilmiyom. Gelsene dedi bende geldim.
-Ne konuştunuz peki?
-Hiçbirşey konuşmadık. Çünkü Hacer lerin acilen başka bir yere gitmeleri gerekmiş.
-Hmm. Tamam. O zaman ben gelip alıyırum seni.
-Tamam bekliyorum.
Nerde kaldı acaba. Yarım saattir bekliyorum kök saldım yani. Yakında meyvede vericem. O derece yani. Yer yarıldıda içine mi düştün. Offff.
-Şükür hiç gelmeseydin?
-Geldim ya işte daha ne istiyosun acaba.
-Tamam ya. Bir şey söyledik söylediğine pişman ediyorsun insanı.
-Öyle mi?
-Öyle.
-Neyse bin arabaya da. Nereye gideceğimizi konuşalım.
-Tamam.
~~~~~~~~~
-Eveeett. Şimdi nereye gidiyoruz. İstikamet neresi.
-Lunaparka gidelim.
-Tamam.
-O zaman yelkenler foraa.
~~~~~~~~~
-Bugün çok güzeldi. Geldiğin için teşekkür ederim Enes. Sağol.
-Rica ederim hanımefendi.
-Geç oldu gidelim artık.
-Tamam.
~~~~~~~~~~
-Bıraktığın için sağol.
-Rica ederim Hanımefendi.
-Ha bana birdaha hanımefendi deme lütfen.
-Tamam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zamansız Çiçek
Non-FictionDünyadaki herkesten bıkmış bir kızın hikayesidir bu. Her zaman kalbi kırılan ama hiçkimse bir şey anlamasın diye mutlu görükmek zorunda kalan bir kızın hikayesidir. ~~~~~~~~~~~~ Rumeysa nerden bilebilirdi ki onunla karşılaşıcağını. Hayatının tam me...
