I'm pregnant and you're the father (JENLISA FANFICTION)

TWENTY SEVEN

LISA

"Surprise!"

"What is this, Lisa?" Gulat na tanong ni Jennie matapos madala ko siya rito sa likod ng bahay namin. Dito ko kasi ginawa 'yong surprise ko sa kanya. Actually, may tumutulong sa akin and binayaran ko sila para maging successful itong pa-surprise ko sa mahal ko.

"Congratulations, Jennieyah." Masayang bati sa kanya nila Mommy, mama, unnie at chipmunks. Alam kong proud din sila kay Jennie.

Mangiyak-ngiyak naman na humarap si Jennie sa kanila. "Salamat sa inyo, Mommy, Mama, Unnie at Rosie." Tuloyan na ngang tumutulo ang luha sa mata ng mahal ko kaya agad ko siyang hinarap sa akin at pinahid ito gamit ang kamay ko. Napakaiyakin, naku.

Ngumiti ako sa kanya pagkatapos at niyakap naman niya ako. "H-hon, thank you. I didn't expect this." Natuwa naman ako sa sinabi niya. Yay, magaling na mag English ang trip girl ko. I'm so proud.

Isinubsub nito ang mukha niya sa dibdib ko at suminghal. "Sorry." Gummy smile niyang sabi at naka-peace sign pa ng makalayo na ito sa 'kin. Oh, gosh! That gross, may sipon na ang damit ko sa may bandang dibdib. Pambihira.

Gusto ko man magreklamo but I don't wanna ruin the moment. She's happy na nakikipag-usap na ngayon sa kanila.

Kung iisipin man. She's contented na sa maliliit na bagay, making her happy ay masaya na rin ako to see her happy.

Nakangiti lang ako habang nakatingin sa kanya nang magsalita si mama sa gilid ko. "Salamat, Lisa ha.
Salamat at napasaya mo si Jennie. Hindi ako nagkamali sa pagpili sa'yo. Alam kong para talaga kayo ang sa isa't-isa." Nangingilid ang luha sa mga mata ni Mama na sabi bago niya ako niyakap ng mahigpit.

Kumunot naman ang noo ko ng hilahin ni Mama ang laylayan ng suot kong shirt matapos kumalas sa yakap at saka napangiwi na lang ako ng singhalan niya ito. Oh gosh! Walang duda na mag-nanay nga sila ni Jennie. Pareho sila ng trip sa buhay.

"Hon, how's it?" Tanong ko kay Jennie ng kami na lang ang naiwan rito sa labas. Andun na kasi silang apat sa loob at nag-iinoman. Mamaya ay papasok narin kami after ng ipapakita ko sa kanya.

Nilapag muna nito ang hawak na kutsara sa plato at nakangiti siya na humarap sa akin. "Ano sa tingin mo?" Kumindat niyang tanong.

Napanguso naman ako at kunwari ay nag-iisip. "Hmm. Ayokong tingnan, hon." Natatawang sabi ko at nakatanggap naman ako ng kurot sa tagiliran. Sadista parin, hehe.

"Hmp, puro ka kalokohan, Lisa." Nakaismid niya na sabi pagkatapos niligay nito ang dalawang kamay niya sa kanyang bewang.

Iling lang akong natawa sa kanya at saka inakbayan ko siya na s'yang sabay ng pagliwanag sa kalangitan. Sabay pa kaming napatingala rito.

May fireworks and it says here, 'Congratulations, Jennie. I love you so much.'

Kinuha ko narin ang pagkaka-akbay ko sa kanya at lumayo ako ng kaunti at saka pinapanood ko siya habang nakangiti na nakatingala parin ito. I bought thousands of fireworks, aside from congratulations that has any different colors. I'm rich kaya baliwala lang sa 'kin iyon. Ang mahalaga ay napasaya ko si Jennie Kim.

"Ano sa palagay mo, hon?" Tanong ko matapos ang mahigit na isang oras na pagpapaputok ng fireworks.

"Hindi ako mapalagay, Lisa." Agad naman akong napasimangot sa naging pagsagot niya. Hindi ko ini-expect 'yon ah.

"Hon!?"

"Joke lang, hehe. Seryoso, sobra-sobra ang saya na nararamdaman ko. Umaapaw pa nga eh." Sabi niya kaya napayakap ako ng mahigpit sa kanya. Ang sarap lang sa pakiramdam na marinig iyon mula sa kanya. "I love you."

Shit, kinikilig ako. Gusto ko tuloy siya halikan sa pisngi niya ng 100 times.

"Hon."

"I love you too, Jennie. Mahal..... na...... mahal.....kita sobra. Kayo ng magiging anak natin. Pangako, aalagaan ko kayo sa abot ng aking makakaya. Ikaw lang ang mamahalin ko sa araw-araw, kayo lang." Mula sa kinaka-ilaliman ng puso kong sabi. Wala na akong mahihiling pa. Hindi na din ako makapaghintay na lumabas sa tiyan niya ang baby namin. Iniisip ko pa lang na mag-aalaga ako ng bata ay kinikilig na ako na parang natatae. Ganito pala 'yon? Kahit wala pa man.

"Talaga? Kami lang maliban sa mga kabit mo?"

"Oo."

"So, may kabit ka nga?" Napalunok naman ako ng magsimula na siyang magtaray. Agad narin kumalas siya sa yakap ko at nag taas ng isang kilay.

"Umamin ka, Lisa."

Umiling ako. Wala naman akong kabit kaya wala dapat ako aaminin.

"Sino ang kabit mo ha?" Pambihira. She's damn serious. Kinuha niya ang tinidor sa plato at inis na itinusok ito sa chicken. Patay! Mas lalo pa akong napalunok ng idiin niya ang pagtusok sa tinidor.

"H-hon.... I.... "

"Lisa." Galit na binigkas niya ang pangalan ko. What now?

"Wala akong kabit, Jennie." Mabilis na sabi ko at sinamaan niya ako ng tingin. Lumambot ang kanyang expression.

"Jennie na ngayon?" She's crossing her arms. Gagi, bakit ang hot?

Napakagat-labi ako. Napabuntong-hininga ako ng magsimula na naman siyang umiyak. Ang kahinaan ko.

"Huhu, hindi mo na ba ako mahal?" Hays, here we go again. Nakakasama 'yan sa baby, sabi nila. Bawal raw umiyak ang buntis dahil maaapektuhan ang bata sa tiyan. Ganun ba talaga iyon? Hindi ba utos din ng baby na paiyakin ang Mommy niya?

"Shh." Umusog ako papalapit sa kanya at hinawakan ko ang magkabila niyang pisngi. "Mahal kita, hon. Please 'wag ka na po umiyak." Pinahid ko ang luha niya sa mga mata gamit ang thumb ko. Pagkatapos ay hinawi ko ang nakatabon niyang buhok sa maganda nitong mukha.

Nilapit ko ang mukha ko sa kanya at hinalikan siya ng buong pagmamahal sa labi nito. She's not protesting at bagkus ay tumutugon siya sa mga halik ko. Para akong nasa cloud nine sa bawat pagtugon niya, hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Nagsitayuan lahat ng mga balahibo ko. Kung meron din ako non, siguro ay tumatayo narin ito? May mga paru-paro sa tiyan ko na sa palagay ko'y nagwawala na ang mga 'to.

Kung ano ang nararamdaman ko dati ay mas lumala pa ngayon. Sobrang mahal ko na si Jennie, lalo na ngayon na magkaka-anak na kami.

"Let's get married, hon."

***

Hello po. How's the story? Sana may mag comment para malaman ko ang mga opinion niyo. Kung itutuloy ko pa ba 'to o hindi na?

Thank you po ❤.

Take care us always 😘.