Sen

İlk Bakış

Kafamı deftere iyice gömdüm. Hava çok güzeldi tatlı bir meltem esiyordu. Güneşte buna eşlik eder gibi tatlı bir ışık yayıyordu etrafa.Bu havayı fırsat bilip bir şeyler karalamak istemiştim ve defterimle kendimi terasta buldum. Maalesef ki ilham yoktu, çoğu sayfayı yırtıp atıyordum.

  Kafamı defterden kaldırmadan yanımdaki kahveden bir yudum aldım. Kahveden çok şuruptu ama ben böyle seviyordum. O an dibimde bir arkadaş grubu durdu, güneşimi kapattılar. Kötü bakışlarımla kafamı defterden kaldırdım. Çok sesli gülüşüyorlardı ve bu sinir bozucuydu. O sırada gözlerim birine takıldı. Sigarasını nizami bir şekilde yaktı ve arkadaşlarına heyecanlı heyecanlı bir şeyler anlatmaya başladı. Fark etmiş olacak ki bana döndü -Birine mi benzettiniz?
-Güneş... dedim zar zor.
-Efendim? dedi anlamaz gözlerle.
-Güneşi kapatıyorsunuz da acaba? 
-Pardon. dedi ve arkadaşlarıyla biraz köşeye çekildi. Elim kalbime gitti neden bu kadar hızlı atıyordu ki.

Fark etmeden onu incelemeye başladım. Meltemin usulca dokunduğu sarımsı kumral saçları, denizdeki dalga vuran kumlara benziyordu. Gözlerine bakabildim zar zor, ela değildi kahverengi de daha çok kehribar evet kehribar rengiydi. Biraz hizamda durduğu için rüzgarla parfümünün kokusu burnuma geliyordu. Normalde erkek parfümlerinden nefret ederim, fakat bir albenisi vardı bu kokunun. Okyanus evet okyanus kokusuydu bu. Gözleri hafif çekikti, teni bembeyazdı, güneş vurduğu için yanakları biraz kızarmıştı. Rahat bir tarzı vardı üzerindekilerden onu çıkarmıştım. Birden gözlerim parladı, kafamı deftere gömdüm ve heyecanlı bir şekilde üretmeye başladım. Evet ilham perimi bulmuştum.

Beş veya on dakika sonra gitmek için hareketlendiler. Zar zor

-Afedersiniz! diyebildim. Meraklı gözlerle baktı
-Bir dal sigara alabilir miyim acaba? Benimkini bulamıyorum da.

Cebinden sigarasını çıkarıp bana uzattı. Kısa parlament mi? En ağırını mı içiyordu? diye düşündüm. Tam gidiyordu.

-Şey çakmağımda yok. Bıkmış mıdır acaba? Çakmağı uzattı ve yaktım, geri uzatırken

-Acaba hangi bölümdensiniz?

Yüzünde neden der gibi bir ifade vardı.

-Yanlış anlamayın tanıdık gibi geldiniz.  dedim. -Müzik. dedi.
-Konservatuardayım ben.
-Anladım teşekkürler.   dedim. O arkadaşlarının yanına dönerken demek ki çok görüşeceğiz diye fısıldadım.

——————————————————-
Selamlar herkese umarım beğenmişsinizdir hatalarım varsa özür dilerim bu biraz gerçek hayattan esinlenmenin hayalle harmanlanmış hali diyelim eğer severseniz devam etmeyi planlıyorum. Çekik gözlü beyaz tenli beyefendinin de bunu okuduğunu biliyorum ve şunu söylemek istiyorum seni seviyorum 🖤