Halzey

11.Bölüm

Zeynep sabah kalktığında yanında kocası yoktu hazırlanıp aşağı indiğinde koltukta oturan semanın yanına gitti

Sema"ee Zeynep girmiş cezaevine"

Zeynep" ama neden ki"

Sema"vallaha onu bende bilmiyorum.açsan sana birşeyler hazırlayayım biz yaptık kahvaltıyı"

Zeynep "gerek yok sema ben kendime hazırlarım"

Zeynep mutfağa girerken ceylanı gördü ceylanın üstünde onun kıyafeti vardı

Zeynep" ceylan bir dakika mutfağa gelirmisin"

Ceylan"gelirim Zeynep"

Zeynep birşeyler ile uğraşmaya başlarken arkadındaki ceylan"bir şeymi oldu Zeynep"

"O üstündeki benimmi ceylan"

"Evet senin dolabından aldım"

"Benim dolabımdan benden izinsiz"

"Burda herşey ortak dediniz diye"

" Sen benim tenime değen hiçbirşeye ortak değilsin yakında gideceksin diye birşey söylemedim ama tavırlarına dikkat et"

"Beni bu  evden sadece bir kişi gönderebilir Zeynep ve o kişiyi sen çok iyi biliyorsun"deyip mutfaktan çıkmıştı

Zeynebin bu kızı evden göndermesi gerekiyordu

1 hafta sonra

Halil İbrahim dönmüştü  ramazan ayı geldiği için ailesi bildiği hep yanında olan insanlar ile iftarını açacaktı bu bir hafta içerisinde Zeynep ile araları çok iyi olmuştu 

Yavaş yavaş herkes sofraya oturmuştu Zeynep hemen gidip kocasının yanında oturmuştu

Ama sofrada iki kişi eksikti ceylan ve Osman  birden odanın kapısı açıldı içeri ceylan değilde sanki başka bir kadıış gibi girdi ve masaya oturdular

Sema;ne gerek vardı ceylan evde açılacak bir iftar için

Edanur;bence güzel olmuş ya

Halil İbrahim;ceylan çok güzel olmuşsun

Zeynep duyduğu şey ile hızla halile döndü Halil ise ona

"Sen daha güzelsin ama" deyip yanağından öptü Zeynebin yanakları kızarmıştı

2 gün sonra

Zeynep hissediyordu sanki Halil İbrahim ondan gizli birşey yapıyordu gece saat kaç olmuştu hala gelmemisti

Yavaş yavaş uykusu geldiği için yattı

Ceylan perdeyi açıp sırt dekoltesi olan beyaz bir gecelik ile Halilin yanına gidiyordu Halilin yanına oturup ona sarıldı

"Halil İbrahim ben seni çok seviyorum"

"Hayır ceylan ben evliyim"

"Ona bakarsan bende nişanlıyım"

"Olmaz ceylan ben bunu ne Zeynebe ne osmana  yapamam "

Zeynep rüyadan şıçrayarak uyandı hemen kalkıp ceylan ve sevdanın kaldığı odaya gitti  Edanur sevdanın üstünü değiştirmiş onu yatırıyordu

Ve kapı arasındaki zeynebi gördü

"Zeynep ne oldu hayırdır inşallah "

"Rüya gördüm"

"Ne oldu Zeynep abla kabus görüp korktunmu"

"Kabus gibi birşeydi sevdacım ablan nerde"

"Abla bizim evimize gitti tekmi gidicen dediğimde yok yanımda Halil İbrahim olaucak dedi"

" Sevdacım sen bana bu sizin evin yolunu tarif etsene"

Edanur;saçmalama Zeynep bu saate tek başına dağamı çıkıcan"

"Gerekirse evet"

Zeynep arabasına binip yola koyulmuştu onu takip eden Hakan martenden habersiz

Zeynep geldiğinde hemen gidip kapıyı çaldı Osman açmıştı

"Halil İbrahim siz ne işler karıştırıyorsunuz"

Zeynep etrafa bakındıktan sonra  yüzü kapalı adamı gördü gidip yüzünü açtı bu kişi yılmazdı

Halil ise
"Zeynep 2 dakika bahçeye gelirmisin"

Bahçeye çıktıklarında Zeynep

" Ceylanın bile haberi var ama benim yok"

" Zeynep tamam şimdi sen osmanla birlikte eve git"

"Peki o içerdeki yılmaza bile daha çok güveniyorum"

"Tamam sende burda kal sonra Osman ikinizi götürür"

Eve geçtiklerinde Osman odun toplamaya gideceğini söyledi Zeynep ile ceylanın arasında garip bakışmalar geçiyordu

Birde pencereler kurşunlanmaya başladı herkes eğildi

Halil İbrahim adamları vurmaya çalışıyordu birden bir kurşun zeynebe geldi Zeynep acıyla bir çığlık attı Halil İbrahim ise hemen Zeynebin yanına koştu başını elleri arasına alıp

" Güzelim sakın kapama gözlerini"

"Halil İbrahim seni çok seviyorum"

Yavaş yavaş gözleri kapanıyordu Zeynebin

"Bende seni çok seviyorum Zeynebim sakın kapama gözlerini seni daha yeni bulmuşken kaybedemem"

Vee işte sonunda yeni bölüm

Umarım beğenirsiniz 💓

Diğer hikayeme bölüm en kısa zamanda gelicek ☺️

Yorum yapıp oylarsanız çok sevinirim şimdiden teşekkürler 🤍🦋