Bölüm 1 Gerçek (Tanıtım)

333 29 39
                                    

Playlist🎵

1.Calm your heart 

2.say yes to me 

3.touch me

4.happy days 

                                                                ********

an:🎈

hep rengarenk renkler gördüm ben sana kadar, şimdiyse tüm renkler siyah.... hayır siyah benim için en güzel renk en azından senin siyahın benim sırlarla ve beklentilerle dolu rengarenkliğimden daha iyiydi......

"Sen hiçlik olmayacak kadar gerçeksin Adel......

"Sen hiçlik olmayacak kadar gerçeksin Adel.......

-"Neva?" diyen Tanay'ın sesiyle kafamı kaldırmadan yanıtladım "Hı?"

"Topla şu kitabı hoca görücek!" kafamı kaldırıb bakdığımda hocanın bize bakdığını gördüm, hızlı bir şekilde kitabımı çantaya atıp önüme döndüm, galiba bu sefer kurtulma şansım yoktu..

"Neva? sen devam et paragrafın devamını" o an ki heyecanla Tanay'ın kitabını kapıp sayfanı bilmediğim halde  çevirmeye başladım, edebiyyat hocam gözlüyünü çıkararak :

-"Neden dersi dinlemiyordun Neva?" diye sordu

-"Şey...aslında dinliyordum yani kulağım hep sizdeydi ...son anda şey oldu.."

-"Ne oldu?"

-"Kaybettim.."

-"Neyi?"

-"Yani paraqragın yerini kaybettim birden....evet öyle oldu yani şey..."

-"Anladım Neva, 32 sayfayı aç ve devam et."

-"Tabii"

Hızlı şekilde açıp paragrafı okumaya başladım, paragrafı okurken karşıma çıkan sözle duraksadım..."Dünyamızın gördüğümüz kadarıyla sınırlı kaldığını düşünmüyorum...sadece insanların hayal gücünün kapısı kilitli" alıntıyla öylece kalırken aniden insanların ayağa kalkma sesiyle irkildim :

-"Neva? noldu daldın gittin?" diyen Tanay'ın sesiyle kendime geldim "hiç güzel alıntıymış"

" Anladım, Kütüphaneye gidelim mi? hem derslerimizi de yapmış oluruz, kafa dağıtırız bir az da ha nasıl olur? "

"Çok güzel olur amma benim anneme haber vermem lazım malum merak etmesin. Arayıp geliyorum hemen sen arabaya geç istersen" 

"Tamam, bekliyorum selam söyle annene de"  tamam diyerek çantamdan cep telefonumu çıkarıp annemi aradım, bir kaç çağırmadan sonra yanıtlamışdı:

-"Alo, Neva? nasılsın?" 

-"İyi anne sağol dersden çıktım bende, Tanay'la kütüphaneye gidib derslerimizi orda yapmak istiyoruz ,yani geç gelirsem endişelenme olur mu?"

-"Tamam, amma geceye de kalma Neva, montunun da önünü kapat hep açık geziyorsun üşütüceksin bak sonra."  dudağımın kenarı hafifçe yukarıya kıvrıldı, çünki şu an önüm açık bir şekilde öylece dikiliyordum.

-"tamam anne merak etme, hadi hoşçakal" diyerek konuşmayı sonlandırıp  Tanay'ın arabasına doğru yürüdüm yaklaşdığımda Tanay'ın da biriyle konuştuğunu gördüm, arabaya bindiğimde konuşması bitmişdi, 

- "Annemdi, haber verdim bende" diyerek beni aydınlatdı

- "İyi ettin" . diyerek yanıtladım.



Diğer TarafHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin