Acımasız Hayat (Gerçek Ailem)

HASTANE

Medya(Çağan Şengül-Çok yazık speed UP)

ALİS'DEN

İnsanın güvendiği dağlara kar yağarsa ne olur ben söyliyim o dağlara iğrenerek ona bir pislikmiş gibi bakarsınız neden mi çünkü ben şuan abime daha doğrusu 17 yıl boyunca abi dediğim insana bir pislikmiş gibi iğrenerek bakıyordum.

-Güzelim aradan çık benim derdim seninle değil ayrıca çok güzel ve seksi olmuşsun, konuşarak bana yöneldi ardından Selim bioma

-Ulan0000 oğlum seni öldürürüm lan sen kimsin lan benim kardeşimle böyle konuşuyorsun, diyen Selim biom ardından sakin bir sesle

-Niye burdasın Kokmaz,diye bir soru yöneltti artık abi diyemiyorum karşısındaki şahısa

-Sence de çok bariz değil mi benim olanı almaya geldim, diyince Selim biomda şartellerden koptu ben dolu gözlerle bir Selim biomda bir de iğrenerek Onur KORKMAZ'A bakıyordum bir insan bu kadar pezevenk, şerefsiz, adi olamaz kesinlikle0

-Ne diyorsun lan sen ecelin benden bulma siktirip git başka kapıya kardeşimden uzak dur lan nerde senin oluyor la pezevenk nereden, diyen Selim biom havaya ateş ettiğinde herkes silahlarına dadanıp ateş etmeye başladı ben ortada durmuş ruhsuzca onlara bakıyordum. Karnımda ki ağrıyla çığlığı basmam bir oldu, bir an dizlerim beni taşımaz oldu kendimi yerde buldum ve gözlerim yavaş yavaş kararmaya başladı en son hatırladığım şey Selim biomun adımı haykırmasıydı. Sonrası karanlık.

Selim'den

Hemen Alis'in yanına koştum benim bağırmamla berber silah sesleri durmuş herkes bu tarafa bakıyordu Onur KORKMAZ korkup kaçmıştı kalan adamlarıyla beraber kaçarken bende hem Alis'in kucağıma alıp arabaya doğru koşmaya başladım o piç yüzünden benim kardeşim Vurulmuştu. Ben Alis'i arkaya bıraktıktan sonra Alp gelmişti ağlaya ağlaya. Bir şey demeden oda Alis'in yanına geçip başını dizlerine almıştı bende sürücü koltuğuna geçip son hızla hastaneye sürdüm

-Alp nefes alıyor mu?

-Abi hızlı ol lütfen nefes alıyor ama hızlı ol nefes alışverişi yavaş abi lütfen hızlı ol yeni bulmuşken onu, bizi bırakmasına izin verme abi ben ikizim den ayrılmak istemiyorum lütfen abi lütfen LÜTFENNN!!!

-Bırakmıyacak bizi Alis güçlüdür bırakmaz bizi abi merak etme Bırakmıyacak Bırakmıyacak bırakamaz en azından bize bunu borçlu 17 yıl boyunca hasretini çektirdi ama şimdi olmaz bırakamaz bizi yapamaz, bunu daha çok kendime söylüyor kendimi dizginliyordum hastanaye geldiğimiz gibi sedye diye bağırmaya başladı sedyeyi getirdiklerinde Alis'imi içine koydum ve hemen sedyeyi takip ettik doktor hemen gelip sorular sormaya başladı

-Neyi var

-Vuruldu, lütfen lütfen nefes alış verişi yavaştı yardım edin kardeşimi yaşatın lütfen yalvarırım, ben ilk defa birine yalvarıyordum kardeşime bir şey olma düşüncesi içimi yiyip bitirmeme neden olurken duvarın dibine girip Alp'in yanına oturdum.

Alis'i ameliyata almışlardı. Hastane koridorunda bağırış sesleri geliyordu oraya döndüğümde annem dedem babam nenem amcalarım yengelerim herkes buradaydı ama o yine burada değildi ona söylememişler hiç bir şeyi anlatmamıştık ona bilseydi saniyesinde burada olur hastaneyi başımıza yıkardı eminim ama yoktu hepimizin ona ihtiyacı varken o yoktu hepsi o aptal kız yüzündendi

Herkes bu tarafa doğru gelirken Alp'in yüzüne baktığımda içimden bir parça kopmuştu adeta gözleri bu yarım saat içinde kıpkırmızı olmuştu hiç ağlamayan Alp ağlıyordu ama Alp bebekken de ağlamazdı ki Annem bu tarafa gelip ne olduğunu sordu olayları anlatınca herkes yere yığılmış ağlıyordu kimi çocuğum derken kimi torunum, kimiyse kardeşim diyerek ağlıyordu ama hepimizin ağladığı tek kişi Alis'ti bu kadar kısa sürede ona bağlanmamız her şeyi daha körüklüyordu.