+18 Zana Berdel ( devam ediyor)

8.bölüm

Canlariimm oy vermeyi ve takip etmeyi unutmayiiin iyi okumalaar

Karşısında ailesini görmesiyle şok olmuştu nasıl gelirlerdi anlamiyordu babası değil miydi onu bir çöp gibi atan

Annesi değil miydi sesini bile çıkarmayan

Abisi değil miydi zaten onu bu duruma düşüren anlamiyordu

Artık ailem bile demiyordu onlara çünkü ailesi olarak kabul etmiyordu onları onu sevmediklerini biliyordu abisinin hayatını kurtarmak için yakmislardi kızım dediği insanı küçüklükten beri böyleydi zaten abisi hep en üstte tutulurdu görürdü küçüken diğer aileleri kızını hep daha çok sevenleri arkadaşları anlatırken nasıl içi giderdi

Artık büyümüştü sevgisizdi doğruydu şiyarin dediği iki sevgiye inanıyordu.

Şefkate muhtaçti
Sevgiye muhtaçti

Şiyara baktı genç kız
Şiyarda ona bakıyordu ama gözleriyle anlatıyordu bir sözüne bakacağını.

-" kızım " dedi annesi bir adım attı kızına doğru
Zana hemen elini kaldırdı başını diğer tarafa çevirdi gözünden bir damla yaş akti.
-" gelme " dedi genç kız zorlukla
"- kızım korkma biz senin yanındayız iyi edecez seni " dedi bu kez çıldırmak üzereydi zana ne iyi etmesinden bahsediyordu rahatsız oluyordu onlardan
-" ne iyileştirmesi siz bana anca kötü gelirsiniz " dedi sesini yükselterek
-"kızım korkma kimseden bak biz yanındayız " anlamiyordu gerçekten anlamiyordy neyden korkacakti ?
-" Ne korkması be neyden korkucam !" Dedi genç kız bu sefer bağırarak katlanamiyordu
-" şiyar " dedi zorlukla zana
Hemen yanına geldi şiyar
-" söyle " dedi
-" gitsinler " dedi gözlerini sıkıca yumarak
-"istemiyorum hiçbirini görmek istemiyorum "dedi şiyarin kolunu tuttu ondan güç almak istedi şiyar karısının yanında olduğunu göstermek için diğer elini kaldırdı saçını okşadı.

Ayağa kalktı aileye döndü
-"yeter bu kadar sizi görmek istemiyor " dedi kapiyi gösterdi hizmetliyi çağırdı onları zorda olsa çikarttirdi.

Zanaya döndü tekrardan zana gözlerini kapatmış sakinleşmeye çalışıyordu
Yanına geldi karısının yattı yanına karısını koynuna aldı uyumasini sağladı zana birşey söylememişti zaten pekte hali yoktu ikisi sarılarak uyudular birbirleriyle dinleniyorlardi.

...
Uykudan ilk uyanan zana olmuştu ağrısı vardı kendini iyi hissetmiyordu yanında yatan ve ona kollarını sarmış şiyari gördü

Kolunu kaldırdı ve altından çıktı ayağa kalktı yavaş yavaş yürümeye çalıştı adım attıkça geriliyordu çünkü daha çok yürümemişti kocası ne zaman ayağa kalkmaya çalışsa onu tutuyor kucağına alıyordu

Alışkanlık etmişti belkide ama seviyordu karısını kucağına almayı onun bedenini hissediyordu
Ondan nefret ettiğini sanıyordu ama aslında ona daha fazla bağlanıyordu ama bilmediği bir şey vardı ki kötü davrandığı anları karısı unutamiyordu.

Zana bir kaç adim daha atmıştı ki şiyarin sesini duydu
-" zana !" Dedi şiyar uyku sersemligiyle uyaninca önce yanına bakmıştı zana yoktu etrafına bakınca yürüdüğünü görmüştü neden uyandirmamisti onu ?
Ayağa kalktı hemen karisnin yanına geldi zanada ona doğru döndü.
Şiyar tam eğildi zanayi kucağına alacaktı ki zana durdurdu
-" dur şiyar yürümek istiyorum " dedi
Şiyar yine itiraz etti
-"kendini zorluyorsun " dedi sinirlendiği belliydi
-"yürümek istiyorum dedim şiyar istiyorsan yanimda dur " dedi ve tekrar yürümeye başladı

Şiyar bir taraftan onu anlıyordu yürümek ve iyilesmek istiyordu bu her halinden belliydi güçlü durmak istiyordu

Şiyar karısina doğru bir kac adim atti kolundan tuttu onu birlikte konağı yavaş yavaş gezmeye başladılar birkaç tur atsalar yeterdi.
Zana yorulduğunu hissetsede söylemedi oysaki şiyar odadan çıkarken ona
-"yorulursan hemen söyle " demişti ama daha bir tur bile atmamislardi eğer söylerse şiyar onu odaya götürür ve yatirirdi

Evdeki çalışanlar  hewal ve şiyarin annesi zananin ayaklandigini görünce çok mutlu oldular hewal yengesinin yanına geldi
-"yenge iyi misin" dedi zana ona tebessüm etmeye çalışarak
-" evet canım iyiyim " dedi zana ona kızgın değildi kendisi atmıştı zaten onu kurtarmak için önüne onu seviyordu
Kaynanasi geldi bu kez yanına
-" iyi misin kızım böyle yuruyebilmene çok sevindim " dedi annesinden daha iyi davranıyordu bu kadın ona kaynanansini da çok seviyordu asla ona berdel kızı olarak bakmamıştı ve onu kınamamişti
Bu onu çok mutlu ediyordu

-" iyiyim ana yürüyebiliyorum çok şükür " dedi ona samimi tavrıyla
-"çok şükür kızım " dedi anası.

Zana bu sefer gerçekten ayaklarınin daha fazla yürüyemiyecegini anladı
Durdu nefes aldı
Şiyar hemen ona baktı
-" yoruldun mu " dedi
Zana başını iki yana salladı ama aslında çok yorulmuştu şuan yatmaya ihtiyacı vardı zar zor bir turu bitirmişlerdi ama daha fazla gidemiyordu
-" zana yalan söyleme " dedi ve zananin bir şey demesine izin vermeden hemen onu kucağına aldı kuş kadardı zatn fark edilmiyordu bile
-" yeter bu kadar yürümek " dedi karısına zana zaten çoktan başını şiyarin omzuna koymuş gözlerini kapatmıştı şiyar yavaş adımlarla onu odaya getirdi ne kadar yavaş o kadar çok kucakta kalırdı.

Yatağın üstüne bıraktı karisini gözlerini kapattı karısı dinlenmeye ihtiyacı vardı.

O uyurken şiyarda şirketteki işlere bir saat bakıp gelebilirdi.
Karısının üstünü örttü ve dışarı çıktı bir saate tekrar gelecekti.

..
Şiyar işlere biraz fazla kaptırmıştı kendini bir buçuk saat olmuştu karısını özlediğini hissetti.
Ayağa kalktı işleri bitmişti zaten o anda telefonu çaldı
Arayan hewaldi içine bir korku girdi o an ilk defa korkuyu tadiyordu hemen açtı telefonu
Arkadan bagiriş sesleri geliyordu ve hewalin ağlama sesi duyuldu
-" abi koş yengemin babası geldi alicam kizimi diyor götürmeye çalışıyor yengemi " şiyar cevap vermeden kapattı telefonu hızla arabayı sürmeye başladı

.
Yaklaşık 10 dakka sonra konaktaydi içeri girince gördüğü manzarayla şok oldu karısı avlunun ortasında babasının elinden kurtulmaya çalışıyordu gözleri o kadar baygın bakiyorduki direnmeye çalışıyordu bayilmak üzereydi ve üstelik yarasida kaniyordu.

Eveett canlariiimm bu bölümüde buraya birakiyorum diger bölüm hafta içi geliceekk
( benim işim belli olmaz kararlılık seviyeemm) amaa ben bile o kadar heycanlaniyorumkiiii hemennn atmak istiyorum geliirr yani birkaç güne IYIII OKUMALAAR