+18 Zana Berdel ( devam ediyor)

18.bölüm

Oy ve yorumlarinizi bekliyorum canlariimm iyi ve keyiflii okumalar...

Yıldızı parlatıınnn...

Şiyar..

Akşam eve gelince odasına girdi ve yatağa baktı karısı elbetteki uyumuştu beklememesi gerektiğini söylemişti zaten.

Ama yanında beratı görmeyi beklemiyordu.
Onu görmesiyle gülümsemesi büyüdü çok hoş bir görüntü çıkmıştı ortaya zana ' nin eli berat'ın başının altında duruyordu ve ona diğer kolunu sarmıştı berat ise sarılmaya karşılık vermiş bir elini zananin üstüne atmış ve ona doğru dönmüştü.

Şiyar onlara doğru yaklaştı ve üstlerini örttü.
Telefonunu cebinden çıkarıp ikisinin fotoğrafını çekti.
Ardından banyoya girdi ve işlerini halledip üstünü değiştirdi dolaptan sessiz bir şekilde battaniye ve yastık çıkarıp pencerenin önündeki koltuğa yattı gözlerini yumdu ve yorgunluğun verdiği hasarla çabucak uykuya daldı.

Zana..

Sabah ilk kalkan zana olmuştu yanındaki beratı görünce gülümsedi.
Gözlerini tekrardan kırpıştırdı ve elini berat'ın kafasının altından çekti.
Oturur şekilde kalktı ve arkasını berata dönüp terliklerini giydi kafasını yukarı kaldırdığında şiyarı görmesiyle şaşırdı.

Şiyar koltuktamı yatmıştı ?

Şiyara doğru yürüdü ve önünde durdu elini uzatıp saçlarına dokundu.
Saçları o kadar yumuşaktıki ilk defa dokunuyordu.

Şiyar kıpırdanınca elini hemen çekti ve şiyar gözlerini açtı.
Zanayi başında görmesiyle oda şaşırmıştı.
-" günaydın " dedi zana ne diyeceğini bilemiyerek.
-" günaydın " dedi şiyar uyku mahrumu sesiyle.
Şiyar ayağa kalktı ve başını çevirip berata baktı.
Ona alışmıştı artık o kadarda kızmıyordu.
Tamam bir yani bir şeyler zırvalıyordu ama dinlemiyordu onu.

Zana şiyarin nereye baktığını görünce açıklamaya koyuldu.
-"sen gittikten sonra yanıma geldi yatmak istedi kıramadım uyudu burda " dedi
-" sorun değil uyuyordu rahatsız etmim dedim burda yattım bende" dedi şiyar rahatsız olmadığını belirterek.

Zana kafasını salladı ve banyoya ilerledi kapiyi kapatmak üzereydi ki kapi aniden açıldı ve içeriye şiyar girdi zanayi bir hışımla duvara dayadı ve dibinde durdu.

Zana kocaman gözlerle ona bakıyordu
-" bakma öyle " dedi şiyar dayanamarak
-" özledim seni " diye devam etti.
Zana tutamadı kendini güldü şiyar onun güldüğünü görünce affalladı ama belli etmeyerek kendini toparladı.

Sonra iyice yaklaştı zanaya ve dudaklarını değdirdi dudaklarına o kadar özlemiştiki onu bir saat bile dayanamiyordu artık gün geçtikçe zanaya daha çok bağlanıyordu ama bilmiyordu.

Şiyar geriye çekilince zana bir kaç saniye bakamadi yüzüne eğdi başını şiyar ona tebessüm ederek bakıyordu bu haline gülmüştü çünkü karısı utanmıştı.

Şiyar elini uzatarak zana'nın başını kaldırdı ve ona bakmasını sağladı.

Tam o sırada bir ağlama sesi duyuldu bu berattı.
Zana aceleyle  şiyari kenara itip kapıyı açtı ve berata doğru koştu.
-" berat'ım noldu ?" Dedi Berat zana'nın sesiyle ağlamayı bırakmış ve  gözlerini ovuşturmuştu sonra yeniden zanaya dönmüş ve
-" zana seni göremeyince korktum gittin sandım " dedi
-" gitmedim korkma canım gel yüzünü yıkayıp aşağı inelim olurmu ?" Dedi berat başını sallayinca zana onu kucağına aldı ve banyoya doğru ilerleyecekken önünde şiyar durdu ona ters ters bakıp
-" ne oldu şiyar görmüyor musun çocuk ağlıyor " dedi kızarcasına
-" berat'ınmış " dedi şiyar kısık sesle ama zana duydu ve daha çok sinirlendi
-" ya sabır biri küçük bişey demiyoruz diğeri koca bebek ya " dedi ve yanından geçti.