อารมณ์ดีเพราะมีความสุข
ไม่มีทุกข์จะให้ไม่สุขได้อย่างไร
ความรักนั้นเหมือนต้นไทร
แตกกิ่งใบคลุมใจร่มเย็น ~
เสียงร้องแหบๆดังขึ้น ในขณะที่สองมือน้อยๆก็กำลังดีดกีต้าร์ให้เข้าจังหวะกับเพลง
อารมณ์ดีเพราะมีเธออยู่
ก็มันรู้ว่ามีใครอยู่ข้างใน
หลับตาคิดถึงเธอเมื่อไร
ปลื้มใจและอารมณ์ดี ~
"เห้ย..เป็นไรว่ะ แหกปากแต่เช้าเลย" เสียงของเลียมดังขึ้น ก่อนที่ฝ่ามืออันหนาและหนักแน่นจะตบลงที่บ่าของลูอี
"โอ้ย..ไอ้เวร..ไหล่กูจะหลุดมั้ยเนี้ยยยย" ลูอีพูดก่อนจะละมือจากกีต้าร์มาลูบไหล่ตัวเอง
"เวอร์แหละมึงอ่ะ" เลียมพูดก่อนจะตบไหล่ลูอีอีกครั้ง
"เดี๋ยวอีกทีนะมึง..เจอกูแน่"
"โอ้ยยย..นี่พวกแกเงียบๆกันหน่อยสิไม่เห็นหรอว่าฉันใช้สมาธิอยู่" ไนออลพูดก่อนจะวางปากกาเลทเชอร์ในมือลง
"สามาธิ...สามธิไรว่ะ" เลียมพูดก่อนจะจ้องหน้าไนออล
"เออ นั่นดิกูไม่เห็นมึงจะทำอะไรเลย นอกจากเลือกปากกา" ลูอีย้อน
"นี่แหละ..ที่ฉันกำลังใช้สมาธิ"
"สมาธิ!!" ทั้งเลียมและลูอีต่างก็มองหน้ากันก่อนจะส่ายหน้า
"ทำไม.. พวกแกไม่รู้หรอกว่าฉันลำบากแค่ไหน...มันเลือกยากมากเลยนะ" ไนออลพูดพลางเขี่ยปากกา "ไหนๆก็ไหนๆล่ะ พวกแกช่วยฉันเลือกหน่อย สีไรดี ชมพู ฟ้า หรือว่าส้ม" ไนออลพูดก่อนจะชูปากกาขึ้นมา
"กูว่าสีเขียวเข้ม สบายตากว่า" เลียมว่าพลางหยิบปากกาสีเขียวออกมาจากกล่องของไนออล
"ไม่ๆ เอาแค่3สีนี้สิ สีเขียวฉันใช้ไปเมื่อวาน"
"งั้นสีฟ้าล่ะกัน"
"แต่ฉันว่าสีชมพูก็โอนะ"
"โห้ยยย ไอ้บ้า" ลูอีส่ายหัวก่อนจะเดินไปที่หน้าต่าง ปล่อยให้เลียมกับไนออลนั่งเถียงกันไป
YOU ARE READING
Roommate เพื่อนร่วมห้อง (end)
Fanfictionสวัสดีค่ะ เราแป้งนะ นี่เป็นฟิค Larry เรื่องยาวของเราเรื่องแรก ถ้าไม่ดี ไม่สนุก ก็ขอโทษด้วยนะจ้ะ 555 ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ เค้าเปิดทวิตแล้วเห็นพี่คนหนึ่งติดแท็กให้ฟิคเค้าในทวิตด้วยอ่ะ เขินมาก ขอบคุณพี่ @imnuttis มากนะคะ อาจจะอัพช้าไปบ้างแต่ขอบ...
