"แกๆ ดูที่สิ๊ว่าฉันแต่งหน้าโอเคหรือยัง" ไนออลสะกิดลูอีให้มองหน้าของตัวเอง
"อห. จะไปเล่นงิ้วหรอ จัดไปมั้ยมึง"
"แน่นอน จัดว่าสวยเลยล่ะ" ไนออลพูดก่อนจะหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูออกมาถ่ายรูปตัวเองเก็บไว้
" --* เอาที่มึงสบายใจเลยนะ" ลูอีพูดก่อนจะฟุบหน้าลงกับโต๊ะ
"แล้วนี่แกจะไปไหนเนี้ย" เลียมถามขึ้น
"ไปหาจัสติน.."
"หาทำไมว่ะ" เลียมขมวดคิ้วแรงกับคนตรงหน้า
"กูว่านะ..มันถึงเวลาแล้วว่ะ เวลาที่กูจะเปิดเผยยย....เอ้าไม่อยากฟังก็พูดสิวะ ..อย่ามาหลับใส่แบบนี้ ออนไม่ชอบ" ไนออลคอดค้อนสายตาใส่เพื่อนทั้งสอง "ขอให้พวกมึงไหลตาย" จบประโยคนี้สาวสวยในร่างชายก็เดินออกจากห้องไป
ไนออลเดินออกจากห้องเรียนมาก่อนจะเดินดุ่มๆไปที่โรงยิมของมหาวิทยาลัย ซึ่งแน่นอนว่าคนที่เขานัดออกมาจะต้องนั่งรออยู่แล้ว
"ไง" ไนออลทักจัสตินด้วยท่าทางเก้ๆกังๆ ถึงแม้เขาจะแรดขนาดไหนแต่ทุกครั้งที่เขาอยู่ต่อหน้าของจัสตินเขาจะไม่สามารถแสดงอาการเหล่านั้นได้เลย
"เอ้า..ว่าไงนัดมาซะเร่งด่วนเลย"
"เปล่าหรอก" ไนออลได้แต่มองหน้าจัสตินก่อนจะยิ้มอ่อนให้เขา
"ถ้าไม่มีไรเราไปนะ" จัสตินพูดก่อนจะตั้งท่าเดินจากไป
"เดี๋ยวสิ..." ไนออลสูดลมเข้าไปในปอดเฮือกใหญ่เพื่อหวังให้หายตื่นเต้น แต่อันที่จริงเขาแค่กำลังเตรียมใจอยู่กับคำตอบของคนตรงหน้ามากกว่า "คือเรา..."
"นายจะบอกว่านายชอบเราใช่ป่ะ" จัสตินเดินมาจับไนออล "นายไม่ต้องพูดหรอก เรารู้ เรารู้มาตลอด"
ในตอนนี้ทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่รอบตัวไนออลนั้นกำลังหยุดนิ่งลงมีแต่เพียงเสียงหัวใจของเขาเท่านั้นที่เต้นแรงขึ้นและดังขึ้นเรื่อย ใบหน้าเริ่มร้อนผ่าว
ESTÁS LEYENDO
Roommate เพื่อนร่วมห้อง (end)
Fanficสวัสดีค่ะ เราแป้งนะ นี่เป็นฟิค Larry เรื่องยาวของเราเรื่องแรก ถ้าไม่ดี ไม่สนุก ก็ขอโทษด้วยนะจ้ะ 555 ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ เค้าเปิดทวิตแล้วเห็นพี่คนหนึ่งติดแท็กให้ฟิคเค้าในทวิตด้วยอ่ะ เขินมาก ขอบคุณพี่ @imnuttis มากนะคะ อาจจะอัพช้าไปบ้างแต่ขอบ...
