แสงแดดยามเช้าสาดส่องไปทั่วฟ้า ครื้ดดด!! มือหนารูดผ้าม่านสีอ่อนที่ติดกันให้แยกออก ก่อนที่แสงนั้นจะส่องไปกระทบกับใบหน้าของคนร่างเล็กที่นอนหลับอย่างเอาเป็นเอาตาย ใบหน้ายามหลับของคนตรงหน้ามันช่างดูนิ่มนวลและดูดีกว่าตอนตื่นเป็นไหนๆ แฮร์รี่มองภาพตรงหน้าได้สักพักก็ต้องเบือนหน้าไปทางอื่นเพราะคนที่กำลังหลับอยู่บนเตียงของเขากำลังจะตื่น
คนร่างเล็กค่อยๆลืมตาขึ้นก่อนจะพยุงร่างของตนให้ลุกขึ้นนั่ง
"ตื่นแล้วหรอพี่"
"หลับอยู่มั้ง...ถามได้" คนร่างเล็กพูดก่อนจะสำรวจตัวเอง "นี่มันไม่ใช่เตียงฉันนี่" เขาเริ่มโวยวายขึ้น "แล้วทำไมเสื้อผ้า..แล้วทำไมฉันถึงมานอนที่เตียงนาย..แล้ว.."
"55..เดี๋ยวๆพี่เดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟังนะ..ก็เมื่อคืนพี่เมาไง แล้วก็โวยวายอยู่หน้าห้องผมเลยต้องลากพี่เข้ามาเสร็จแล้วพี่ก็อ้วกใส่เตียงแล้วก็ทิ้งตัวลงนอนบนกองอ้วก..แล้วสภาพก็ออกมาอย่างที่เห็นนี่แหละ"
"อื้มงั้นแสดงว่านายเป็นคนทำความสะอาดแถมยังสละเตียงให้ฉันอีก....ฉันต้องขอบคุณนายมั้ย" ร่างเล็กพูดก่อนจะเลิกคิ้วขึ้น
"แล้วแต่พี่สิครับ"
ก๊อกๆ!!! เสียงเคาะประตูดังแฮร์รี่เดินไปเปิด ไม่นานนักเขาก็เดินเข้ามาพร้อมกับชายหน้าคมห้องตรงข้าม
"เข้ามาทำไม" คนร่างเล็กที่นั่งอยู่ตรงเตียงถามขึ้น
"ผมให้เข้ามาเองแหละ" แฮร์รี่ตอบ
"เดี๋ยวนายรอเราแปปนะ เดี๋ยวเราอาบน้ำแปปเดียว" แฮร์รี่พูดก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป
"อื้อ" คนหน้าคมพยักหน้า และหลังจากนั้นทุกอย่่างก็เงียบสงบลง มีเพียงแต่สายตาพิฆาตที่ถูกส่งมาจากคนร่างเล็กที่นั่งอยู่บนเตียงมุ่งไปสู่คนหน้าคมที่นั่งอยู่บนโซฟา "ทำไมพี่มองผมแบบนั้นอ่ะ" คนหน้าคมเอ่ยถามขึ้นเมื่อรู้สึกว่าคนที่อยู่อีกมุมหนึ่งของห้องจ้องเขาปานจะเอาชีวิต
ESTÁS LEYENDO
Roommate เพื่อนร่วมห้อง (end)
Fanficสวัสดีค่ะ เราแป้งนะ นี่เป็นฟิค Larry เรื่องยาวของเราเรื่องแรก ถ้าไม่ดี ไม่สนุก ก็ขอโทษด้วยนะจ้ะ 555 ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ เค้าเปิดทวิตแล้วเห็นพี่คนหนึ่งติดแท็กให้ฟิคเค้าในทวิตด้วยอ่ะ เขินมาก ขอบคุณพี่ @imnuttis มากนะคะ อาจจะอัพช้าไปบ้างแต่ขอบ...
