"เราแฮร์รี่นะ"คนหน้าหวานพูดก่อนจะยื่นมือไปหาคนหน้าเข้ม
"เรา...เซน" คนหน้าคมพูดก่อนจะยื่นมือกลับไประหว่างนั้นเจ้าของกุญแจสีสว่างก็กลับมาพอดี เขายืนมองภาพตรงหน้าก่อนจะไขกุญแจห้อง
"จีบกันเสร็จก็ปิดประตูด้วยนะ" คนตัวเล็กพูดด้วยสายตาค้อนคอดแล้วเดินเข้าห้องไป
หลังจากที่คนหน้าหวานรำลากับเพื่อนใหม่หน้าห้องเสร็จก็เดินเข้ามา ส่วนคนร่างเล็กก็เอาแต่มองจอคอมก่อนจะเคาะแป้นพิมพ์จนเสียงดังไปทั้งห้อง ก่อนจะปัดปาข้าวของจนกระจัดกระจาย
"เป็นอะไร" แฮร์รี่ถามขึ้นเมื่อเห็นกริยาของคนร่างเล็กที่หน้ากำลังขึ้นสี
"เปล่า" คนร่างเล็กตอบเสียงห้วนก่อนจะลุกไปหยิบผ้าขนหนูแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ส่วนคนใบหน้าหวานก็ได้แต่ส่ายหน้าก่อนจะเก็บกวาดข้าวของของคนตัวเล็กอย่างเงียบๆ
ซู่!!! เสียงน้ำที่ไหลจากฝักบัวกระทบร่างเล็ก พรางหลับตาพริ่มเพื่อผ่อนคลายอารมณ์ ก่อนภาพของรูมเมทหน้าหวานจะแทรกเข้ามาในความคิด คนร่างเล็กได้แต่สะบัดหัวเพื่อไล่ภาพพวกนั้นออกไป "จะไปคิดถึงมันทำไมว่ะ"เขาพูดก่อนจะเดินออกมาจากห้องน้ำ
"เฮ้ย" คนหน้าหวานอุทานขึ้นก่อนที่ดวงตากลมโตจะลุกวาวเป็นประกาย
"อะไร" คนร่างเล็กถามกลับเมื่อเห็นกิริยาของคนตรงหน้า
"ผะ..ผ้าล่ะ...ทำไมไม่นุ่งผ้าออกมา" คนหน้าหวานพูดขึ้นในขณะที่คนร่างเล็กก็ย้อนมองเอง สภาพเขาตอนนี้คือล่อนจ้อนไม่มีอะไรบนตัวเลยสักอย่างแต่แทนที่เขาจะเขินอาย เขากลับยักไหล่ประหนึ่งว่าแล้วไงอ่ะฉันไม่แคร์ แล้วเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าของตนเองก่อนจัดแจงแต่งตัวให้เรียบร้อย
"หน้าด้านเนอะ"คนหน้าหวานพูดขึ้นแต่คนร่างเล็กก็ไม่ได้สนใจอะไรนอกจากจะเดินออกไประเบียงปล่อยให้คนหน้าหวานนั่งบ่นอยู่ในห้อง แต่ไม่นานนักเจ้าของใบหน้าหวานก็เดินตามออกมา แต่เขาไม่ได้เดินตามลูอีหรอกนะเขาเดินออกมาเพื่อคุยโทรศัพท์กับแม่
VOCÊ ESTÁ LENDO
Roommate เพื่อนร่วมห้อง (end)
Fanficสวัสดีค่ะ เราแป้งนะ นี่เป็นฟิค Larry เรื่องยาวของเราเรื่องแรก ถ้าไม่ดี ไม่สนุก ก็ขอโทษด้วยนะจ้ะ 555 ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ เค้าเปิดทวิตแล้วเห็นพี่คนหนึ่งติดแท็กให้ฟิคเค้าในทวิตด้วยอ่ะ เขินมาก ขอบคุณพี่ @imnuttis มากนะคะ อาจจะอัพช้าไปบ้างแต่ขอบ...
