Abimin arkadaşı

15

Spordan sonra sahile gittik. Kumsalda yürürken mısır satan birini gördüm canım çekmişti ama söylemeye utandım.
Birden gülmeye başladı alaz.
"Noldu" dedim sadece
"Sana bir şeyleri öğretmem gerekecek"
Anlamaz gözlerle baktım "mısır alalım hadi yürü" dedi ve elimden tuttu.
"Nerden anladın" dedim sırada beklerken.
"O da benim sırrım olsun ha bıcırık"
Bıcırık mı? Bıcırık ne alaka ya. Aramızda kaç yaş var ki.
"Bıcırık ne alaka o kadar küçük mü gözüküyorum" dedim
"Yok sadece biraz kısasın"
"Devede de boy ama eşşeğin arkasından gidiyor"
Sadece güldü ve mısır alıp bana verdi "çok konuşma da ye. Daha büyücen sen abicim" dedi
Abicim mi? Bacım deseydin ya az oldu bu?
Biraz sahilde yürüyüp eve gittik.
Üşüdüğüm için odama gittim. Alaz arkamdan gelip belimden sarıldı.
Hemen uzaklaşıp "aaa ama abi oluyo mu kardeşine böyle sarılman çok ayıp yani" dedim
Sırıttı ve kulağıma yaklaşıp "sen benimsin, ben seninim" dedi birkaç dakika öyle kaldı kokusuna kapıldım konuşamadım bile.
Sonra bir anda uzaklaştım ve "seni bilemem ama ben kimsenin değilim ABİCİMM" dedim
Elini cebine atıp "vay vay vay bakıyorum da kendinizden çok eminsiniz cemre hanım" dedi
Kafamı salladım ve kitaplığımdan en sevdiğim kitabımı aldım. Yatağıma oturup kitap okumaya başladım yanıma yattı ve.
"İki günümüz var ve sen kitap mı okuyorsun" dedi
Ne 2 gün mü bu kadar erken mi.
"Daha fazla kalamaz mısın"
"Maalesef burda kaldığım her an polise gidip herşeyi anlatmamak için  zor tutuyorum kendimi"
Neden ya neden hep yanlız kalıyorum bu hayatta. Herkes mutlu bir ben değilim. Herkesin sevdiği var. Benim sevdiğim herkes ölüyor.
"Acaba bende mi sorun var sevdiğim herkes teker teker çıkıyor hayatımdan çok derin bir yara bırakıp gidiyorlar." Kitabımı kapatıp yanımdaki masaya koydum.

"Ben hayatından değil bu ülkeden gidiyorum. Bizden değil,senden gidiyorum."
Cevap vermedim ve devam etti.
"Belki de bu kas yığınları içimdeki güçsüz kişiliği kapatmak için vardır."
"Sen güçsüz değilsin alaz"
"Ben güçsüzüm zeynep. Bu ülkede bile duramayacak güçteyim. Her gün düşünüyorum bassaydım o frene daha yavaş gitseydim nolurdu? Çok mu şey kaybederdim."
"Bazı şeylere güzel tarfından bak o frene bassaydın şuan benim yanımda olamıyacaktın"
"Yanındayım da noluyo gözlerinin içine bile bakamıyorum. Sevdiğim kızın hayatını mahvettim. Küçük bir kız çocuğunun babasız büyümesine sebep oldum. Belki de hak etmişimdir yanlızlığı"

"Kimse yanlızlığı hak etmez"
"Ya anlamıyorum cemre ben senin sevdiğin adamı öldürdüm senin kızın şu kısacık ömründe baba sevgisi görmeden büyüdü hemde benim yüzümden belki her gün ağladı bir kenarda sesizce belki her baba kız gördüğünde saklandı bir kenara saatlerce ağladı. Hemde benim yüzümden yaşadı bunları sen niye beni savunuyorsun"

"Çünkü senin bir suçun yok. Frene bassaydın da birşey değişmicekti eceli gelmiş ha böyle ölmüş ha başka türlü ne fark eder sonuç olarak öldü bizim yapabiliceğimiz birşey yok böyle yazılmış kaderine sen bir şey yapamazdın"

Ağlıyordu sevdiğim adam gözlerimin önünde ağlıyordu ve ben hiçbir şey yapamıyorum.
Sevdiğim adamın gözlerimin önünde bitişini izliyorum.
"Kalk" dedim birden
"Nereye" dedi
"Parise. Bende geliyorum artık ikimizde yalnız değiliz"
"Ama abin"
"Birşey olmaz zaten benim varlığım da onu çok etkiliyor değil karısıyla ve çocuklarıyla gayet mutlu"
Kalktım ve bir çantaya kıyafetlerimi doldurdum alaz banyoda üstünü değiştirirken masamdan bir kağıt ve bir kalem aldım. Abimlere kısa bir not yazdım ve katlayıp masaya koydum. Tam o an alaz çıktı bana baktı hayatımda gördüğüm en güzel gözlere sahipti.
"Emin misin" dedi sesizce
"Hiç olmadığım kadar"
Yanıma geldi ve yanağımdan öptü.
Evden çıkmadan önce son kez durunun odasına baktım çantamı açıp sürekli giydiği bir kıyafeti aldım ve çantama koydum. Tam odadan çıkıcakken yatağındaki oyuncağa çarptı gözüm. Yatağa yaklaşıp oyuncağı elime aldım sarılmadan uyuyamazdı. Onu da çantama koyup alazın yanına gittim. Hemen bir taksiye binip hava alanına gittik uçak 2 saat sonraydı.

2 saat boyunca omzunda yattım uçaktan biraz korksam da alaz yanımda olduğu için korkmamaya çalıştım.