(Vanuit Mithe)
Die avond is Sanne bij mij, "is het sirieus pas 27 oktober?", vraagt ze. Ik knik, "nog eventjes wachten!", zeg ik. Sanne knikt, "jet klinkt vast langer dan het eigenlijk is!", zegt ze. "Ik hoop het, want ik heb geen flauw idee of ik het wel zo lang vol kan houden!", zeg ik. Sanne legt haar hand op mijn schouder, "je kunt dit we gaan het samen doen!", zegt ze. Ik glimlach naar haar.
*26 oktober*
Morgen is het eindelijk zover! Ik heb er zo'n zin in. Ik heb het gelukkig wel goed geheim kunnen houden, ik kan het trouwens ook niet zo goed geheim houden, maar gelukkig verwacht niemand het van mij! Ik ben altijd zo erg verlegen. Maar ik heb mijn angst nu ook wel een beetje overwonnen, gelukkig! Vandaag komt Sanne op bezoek! Om de tijd een beetje te doden. "Mirthe ik ben er!", zegt ze en ze doet de deur open. "Hei!", zeg ik. We geven elkaar een knuffel, "morgen is het eindelijk zover!", zegt Sanne. "Ja inderdaad ik heb er zo veel zin in!", zeg ik blij. Sanne begint te lachen, "wat is er nou?", vraag ik. "Ik dacht er aan hoe boos jenwas toen ik je had opgegeven!", zegt ze. Nu begin ik ook te lachen, "heb je enig idee hoe blij ik daar nu om ben?", vraag ik. Sanne glimlach, "nee ik heb geen flauw idee!", zegt ze en ze barst weer in lachen uit. "Zo grappig zeg!", zeg ik en ik begin ook keihard te lachen. Ik hoor de deur open gaan, "gezellig hier zo te horen!", zegt mijn moeder. "Nee je droomt het maar mam! Ik en Sanne hebben het nooit gezellig!", zeg ik lachend. "Nou dat geloof ik niet hoor!", zegt mijn moeder. "Dat dacht ik al!", zegt Sanne. En we beginnen met ze alle te lachen.
Deeltje 14!!
Tips??
