Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jisoo, komşusunun kimliğini onu karşısındaki dairede ilk kez gördükten neredeyse bir ay sonra istemeden öğrenir.
Hemşire istasyonunda durmuş gelen ambulans çağrısını bekliyor, boş boş dünkü gazeteye göz atıyor. Ve sonra sanki sihirli bir şekilde, Londra polisinden başkası tarafından çökertilen bir uyuşturucu çeyrek sayfalık bir makalede, işte karşınızda.
Başlığı okumadan önce elini gazetenin üzerinde gezdirip kırışıklıkları düzeltiyor. "Dedektif Park Roseanne, Büyük suçlar." Diye nefes aldı Jisoo, sonunda onun ismini öğrendiği için saçma bir şekilde sersemledi.
"Dr. Kim?" Sohee bir çizelge kaydediyor ve omzunun üzerinden merakla ona bakıyor.
"Bir şey mi söyledin?" Esmer kız yaklaşıyor ve Jisoo'nun neye baktığını görünce alçak bir ıslık çalıyor.
"Vay vay kim o?" Jisoo gerginleşirken göz kırpıp gülümsüyor. "Londra'nın en iyilerinden birini okuyorsun, öyle mi."
Jisoo alay etti ve başını salladı, gazeteyi olduğu gibi katladı ve sanki yanıyormuş gibi beyaz masanın üzerine itti.
"Ne demek istediğini bilmiyorum. Yerel haberleri takip ediyorum."
Ancak Sohee pes etmez. Jisoo arkadaşını seviyor ancak kararlı görünmesini ve diretmesinden pek de hoşlanmıyor.
" Bu kadın çok seksi . Belki de polis karakoluna uğrayıp bir suçu soruşturmak için yardımına ihtiyacın olduğunu söylemelisin."
Sohee gülerken Jisoo gözlerini deviriyor; diğer kadının önlüğüne odaklanmak şu an yüzüne bakmaktan çok daha kolay. Sohee sesini alçaltarak masaya yaslandı.
"Şahsen ben uzun bir palto altında çıplak kalma şeklindeki eski numarayı öneririm." Kaşlarını anlamlı bir şekilde oynattı ve Jisoo gülerek başını salladı.
"Bunu yapmayacağım ama tavsiyen için teşekkürler." Jisoo öyle bir şey yapmayacak ve o da bunu biliyor. Sarışının sağladığı anonim arkadaşlıktan dolayı kendini rahat hissetmişti, daha fazlası değil.
Daha sonra acil servisten telefon gelir, durumu kritik bir araba kazası kurbanıdır ve artık komşusunu düşünmek zorunda kalmaz.
Saatler sonra bitkin bir halde Jisoo hemşire istasyonunun önünden geçer ve o gazete hâlâ oradadır, siren gibi ona seslenmektedir. Onu kolunun altına sıkıştırıyor ve hızla etrafına bakıyor, kalbi bir banka kasasını soyuyormuş gibi çarpıyor.
