-kılıç tutma vakti kesinlikle gelmişti-
Damian odaya bir hizmetçi ile yemek ve meyveler gönderir Ayrsi hizmetçiye dik dik bakar hizmetçi umursamadan tepsiyi masaya bırakır
-Ayris= Nerde o?
-Hizmetçi= Kim?
-Ayris= O işte
-Hizmetçi= Ah efendi Damian'dan bahsediyorsun
-Ayris= Evet...
-Hizmetçi= O da seni soruyor
-Ayris= *Ayris biraz kızarır* o geri gelecekmi?
-Alin= gelmesini'mi istiyorsun? *tiz ve şaşırmış bir sesle sorar*
-Ayris= *telaşlı bir sesle konuşur* hayır hayır tabiki öyle değil bu kastetmedimHizmetçi hafifçe kıkırdar
-Hizmetçi= Genç Ayris, efendimize dayanmak zordur
Alin hizmetçiye dik dik bakar hizmetçinin sözlerine sinir olmuştur hizmetçi fark eder ancak pek de umursamaz
-Alin= ne yani sen şimdi benim arkdaşımın o albino şeysine aşık olduğunumu söylmeye çalışıyorsun bunu mu ima ediyorsun sen!!
-Ayris= kanka sakin ol boş verHizmetçi dışarı çıkıp gider
-Ayrisin iç sesi-
Ee sorumu yanıtlamadan gitti bu
-Alinin iç sesi-
Ugh gıcık neyse boş ver Alin sakin ol Alin-Bu sırada Damian-
Selene Damianın kucağında oturuyordur ana sarılıp kokusunu doya doya içine çeker Damianın kolları Selenenin belini sarar-Selene= seni öyle çok özledim ki şimdi sana doyamayacağım
-Damian= sorun değil. Şimdi buradayımDamian Selenenin saçlarıni koklar ve okşar kadını kandine yakın tutar Selene ise Damianın çıplak göğsüne sokulur adamın kalp atışlarını dinler
-Selene= ne düşünüyorsun
-Damian= sen ne hakkında soruyorsun
-Selene= Ayris, tam bir baş belası olabilir
-Damian= eğitilmediği sürece *sırıtır*
-Selene= ona ders verebilirim
-Damian= gerek yok, ben yapacağımDamian arkasına yaslanır kadının belini daha sıkı kavrar Selene bir eliyle Damianın esnesine tutunur Damian biraz eyilir hareketi selene tamamlar ve öpüşmeye başlarlar Damian Seleneyi yatağa taşır tüm saniyeler boyunca öpücük hararetlenir Damian seleneyi yatağa yatırır soymaya başlar kadın tamamen çöplak kalınca Selene in vicuduna yakıcı bir kaç öpücük bırakır ve çekip gider Selene o kadar tahrik olmustur ki "gitme" bile diyemez. Damian sakinliğini tekrar kazanmak için derin bir nefes alır nefes alırken köpürcük kemikleri oldukça belli olur nefes verdiğinde tüm kasları gevşer Damian acelesiz adımlarla Ayris,in yanına gider bu sırada Ayris üzerini değiştirmistir ve makyaj yapıyordur ayaklarında hala bir ayakkabı yoktur Damian odaya girer ama Ayris fark etmez ve rujunu sürmeye devam eder Damian sırıtıp ayrisin tam arkasında durur Ayris bunu hisseder aynada adama bakar arkasını dönüp adama bakmak ister ama Damian onu nazikçe çenesinden tutup durdurur
-Damian= devam et,yaptığın işi bitir
Ayris sessiz kalır ve ruju alt dudağına tek hamlede sürer Damian memnun bir şekilde gülümser
-Ayris= neden buradasın
-Damian= bana sen diye hitap edemezsin
-Ayris= sana daha öncede söyledim sende et ve kemikten topraktan ve çamurdan yaratıldın benimle eşitsin
-Damian=Öylemi~Damianın sesi kadifemsi tehdit edici geliyordu kızın dibine eğildi kızı karnından ittirerek duvara yapıştırdı
-Damian= oynadığın şeyin ateşten tehlikeli olduğunun farkındasın değilmi
Ayris korkmuştu ama titremeyi bastırıyordu Damianın doğrudan gözlerine bakmak istedi ama gözleri herzamanki gibi kapalıydı, elini yine o kemere uzattı Ayrisin içinde saf bir merak vardı nazikçe elini adamın gözlerindeki kemerde gezdirdi Damian alışılmadık derecede nazik bir hareketle kızın elini yakaladı harekette aslındr zerre şefkat yoktu tehditle doluydu Ayris elini çekmedi adamın sert avcunun içinde narin parmaklarını dolaştırdı Ayris ne yaptıĝını düşünmüyordu öylece yapıyordu
~Ayristen~
Kahretsin ona aşık mı oluyordum bana ne yapıyordu böyle yüzünde tek bir duygu belli olmuyordu onu ne zaman yakınımda hissetsem sarhoş gibi oluyordum değişik bir his kaplıyordu içimi korkuyordum ama kaçmama engel değildi yakınlığı kokusu beni baştan çıkartıyor zehirliyordu. Ona baktığımda sanki o da direniyordu ama ne yapacaktı ki gerçekten bu kadar güćlüyse benim gibi bir kız onun umurunda olamazdı dünyanın her bir yanındaki insanların korkup saygı duyduĝu hükümdarımız dedikleri adam bana mı bakacaktı~Damiandan~
Neden bana böyle bakıyordu o damı kendini kaptıriyordu kokusu beni delirtecekti bedeni çok narindi yumuşak ona dokunmak ayrı bir histi nefesimi kesiyordu belli edemezdim ben ilk karıma söz vermiştim onu sevmeyi asla bırakmayacaktım ama şimdi ne oluyordu bu kız benim aklımı başımdan çeliyordu resmen onu sevmek karıma ihanet olurmuydu sonuçta binlerce yıl önce ölmüştü Ayrisi seversem karımı sevmeyi bırakacakmıydım sinirlerime hakim olmak ićin kendimi zorluyordum Ayrisin aşk kokan dudaklarına şimdi yapışacakmıydım yoksa gitmesine izin mi verecektim-Ayris= neden...
-Damian= ne nedenSesli heyecandan fısıltıya dönmüştü Damian kızın nazikçe tuttuğu elini diğer eliyle beraber duvara sabitlemişti kızın neyi kastettiğini biliyordu ama onun isteklerinden emin olmak için onun söylemesini bekliyordu
~Damiandan~
İzin verecekmiydi yapabilirmiydi benimle öpüşmeye cesaret edecekmiydi benim olmaya hazırmıydı
~Ayristen~
Yapabilirmiyim istiyorum ama korkuyorum ben... belki sessiz kalmalıyım...Ayris sustu sesiz kaldı Damianla konuşamadı
~Damiandan~
Biliyordum...!!Damian bir tıslamayla Ayristen uzaklaştı, Ayris duvara yaslandı nefes nefese kalmıstı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
*KENDI SOYUNDAN*
Viễn tưởngBir tanrıçanın büyüttüğü zalim ve korkulan bir adamın bir anlaşma yoluyla öldürülmeyi kabul etmesi sonucu yarattığı lanet sayesinde ana kahramanlardan biri onu bulup tekrar hayata getirmesiyle olaylar örgüsü başlar umarım kitabı beğenirsiniz ilk kez...