ch.11

389 14 0
                                    

"ဟယ်လိုနန်း"

*မေကျောင်းမာလား*

"ဟုတ်တယ် ပန်ချီဆွဲခန်းထဲမာ နန်း"

*နန်းလာခဲ့မယ်*

"လာရဲလား မဟုတ်ရင် ကိုယ် လာခေါ်ရမလား"

*ရတယ်မေအလုပ်ရှုပ်နေမာဆိုးလို့ မလာနဲ့ကိုယ်ဘာသာ့လာခဲ့မယ်*

"ဟုတ်ဟုတ်"

*အာ့ဆိုချလိုက်တော့မယ်နော်*

"ဟုတ်"

ဆိုကာ ဖုန်းကျသွားသည်။ တစ်ခဏ နေတော့ တခါးဝ တွင်တွေ့လိုက်သော သူမအရမ်းချစ်မြတ်နိုးရသော အမျိုးသမီးကိုတွေ့ရှိလိုက်ရသောအခါ အပြုံးငယ်ကလေးများပေါ်လာပါတော့သည်။

"ဘာတွေဆွဲနေတာတုန်း မေ? "

နန်းမှမေးကာ

"ဒီပုံက အခု နန်းမြင်နေရတဲ့အဲ့ကောင်မလေးအရှေ့မာ နှလုံးတွေ.တယ်မလား"

မေမှနန်းကိုရှင်းပြကာနန်းမှခေါင်းငြိမ်သည်။

"အဲ့နှလုံးသားက သူ့မအရမ်းချစ်ရတဲ့လူတစ်‌ယာက်က သူမနှလုံးသားကိုမီးရှို့ လိုက်တာ အဲ့တာကို အဲ့ကောင်မလေးက သူနှလုံးသားက အဲ့လောက်တောင် ပျက်စီသွားတာလာဆိုပြီးဘာမှမလုပ်ဘဲထိုင်ကြည့်နေတဲ့ပုံဆန်လိုမျိုးပေါ့"

"အဲ့ကောင်မလေး သနားပါတယ်"

ဟုရ်ျွဆိုကာ။ရုတ်တရက် မေယျာရတီအောင်မှ နန်းကိုဖက်ကာ ။

"ကိုယ့်ကို အဲ့ထဲက ကောင်မလေးလုိမျိုးမလုပ်ဘူးလို့ကတိပေး"

နန်းမှမေယျာရတီအောင်ရင်ခွင်ထဲအတင်းတိုးဝေ့ကာ။

"မလုပ်ဘူး..."

*****************************

အလွန်လှပ့တဲ့မင်္ဂလာပွဲတွင်အဖြ
ူရောင်ဂါဝန်ဝတ်ထားသောသတို့သမီးသည် ဆင်ပေါ်ရောက်သောအခါ မျက်နှာမကောင်းသောကြောင့် သတို့သားက စိတ်ပူစွာဖြင့် ကြည့်နေသည်

"နန်း"

ထိုသတို့သမီးမှာနန်းပင်ဖြစ်သည်။ သူမ၏သတို့သားဟိန်းဇေယျာမှသူမနာမည်ကိုခေါ်ကာ။

"ပင်ပန်းနေပြီးလား။မျက်နှာလဲမကောင်းပါလား။ဘယ်လိုဖြစ်လို့တုန်း နန်း"

Love warWhere stories live. Discover now