ch.14

295 18 4
                                    

*ဟော ဟော ဟော*

နန်းမှပြေးရင်နဲ့ရပ်ကာအသက်ကိုမြန်မြန်ရှုနေရတော့သည်။သူမအခုထိ တောအုပ်ထဲမာထွက်ပေါက်လေးတောင်မတွေ့ပင် ခြေထောက် မာလဲ သွေးဆတွေနဲ့ဖိနပ်တောင်မပါ။

"ငါ...ငါ...မကြာခင်ထွက်ပေါက်တွေ့မှာ"

ပြောကာဆက်ပြေးတော့သည်။

********************

*တီ*တီ*တီ*

"အေးလာပြီးလာပြီးမမလေး"

မေယျာရတီအောင်ဧ။်ကားဟွန်းတီးသံကြားကထွက်လာသော ဂိတ်သောင့်ဉီလေးဉီး မေယျာရတီအောင်မှ ထိုဉီလေးရီး တံခါးဖွင့်တာကို သည်းမခံနိုင်သောကြောင့် ကားတံခါးဖွင့်ပြေးရ်ျွ ကားသော ထိုဉီလေးထံပေးအပ်ကာ။

"ဉီလေး ကျမ အရေးကြီး နေလို့ ဒီနေ့တော့ ကျမ ကားကို ဉီလေးသာ ပါပကင်ထိုးလိုက်တော့"

ပြောကာ အိမ်ထဲပြေးဝင်ကာ အနောက်ရှိ တောအုပ်ထဲကို ရောက်ရှိသွားကာ

"နန်းအိန္ဒရေ မင်ဘယ်မှာလဲ !"

"နန်း ကိုယ်မင်းကိုစောက်ရမ်းချစ်တဲ့သားနဲ့ဘာလို့သစ္စာဖောက်ကတာလည်းဟမ် မင်းသစ္စာဖောက်တိုင်းမင်း ငါ လက်ထဲကနေမင်းမလွတ်ဘူး"

ဟုစတင်အော်တော့သည်။ထို့နောက်သူမလက်မာလဲ သေနတ် တစ်လက် လဲပါရှိသည် ဖြစ်သည်။
ထိုနောက် ပြေးနေသောနန်းမှသူမ၏ အော်ခေါ်တဲ့နာမည် ကြားသောအခါ မရမက ရအောင်ပြင်ပြေးတော့သည်။

"နန်းအိန္ဒရေ ကွာ မင်း ဖိနပ် လဲမပါဘဲနဲ့ကိုယ်အရမ်းတန်ဖိုးထားရတဲ့ ခြေလောက်လေးတွေပျက်စီးတော့ မှာဘဲကွာ"

မေယျာရတီအောင်မှ အော်ရ်ျွပြောနေ‌သည်။တစ်ဖက်မာ ပြေးနေရသောနန်းက ထိုစကားတွေကြားကာစတင်မျက်ရည်တွေကျလာတော့သည်။ နောက်ဆုံးတော့မျက်စိမှိတ်ပြီးသားပြေးတော့သည်။ မျက်စိမှိတ်ပြေးရင် နဲ့ တောင် မြန်မြန်သေသွားပါစေလို့တောင် ဆုတောင်းနေရသောနန်း ။ထို့နောက် ရုတ်တရက် နန်းမှကျောက်ခဲ ချော်လဲသွားသည်။သူမထဖို့ပညင်ဆင်နေချိန်အနောက်တွင်နီးနီးကပ်ကပ် ကြားလိုက်ရသောခြေသံ သူဆက်ထပြီးပြေးရင်လွတ်မာမဟုတ်ပင် ။ထိုခြေသံသည် ပိုရ်ျွနည်းနည်းလာ၏ သူမအနားရောက်သောအခါ ထို ခြေသံ မှာပျောက်သွားကာ သူမလှည့်သောအခါ အရမ်းကိုယ်ပင်ဒေါသထွက်နေသော မေယျာရတီအောင်။

Love warWhere stories live. Discover now