Yakın Mesafe

1

Son ders zilinin çalmasıyla ayılmaya başlamıştım.

Dersin fizik olması uykumu daha çok getirip dersin ortasında uyuya kalmama sebep olmuştu.

"Enfal fizik ödevini beraber yapalım mı?"diyen Sena'ya,

"Ne ödevi ya."dedim.

"Sen yine mi derste uyudun?"

"Dün gece hiç uyuyamadım."

"Niye noldu."

"Kimya ödevini son güne bıraktım."

"İyi halt ettin."

O sırada Asel ve Beliz arkaya dönüp,

"Okuldan sonra ne yapıyoruz?"Dediler.

"Her zaman gittiğimiz kafeye gidelim bence." dedi Yağmur.

Bir yandan onları dinliyor bir yandan da eşyalarımı topluyordum ki Yiğitle göz göze geldik.

Yiğit benim çocukluktan beri platonik olduğum kişiydi.Tabi bir de annemin en yakın arkadaşının oğluydu.

Gözlerimi kaçırıp çantamı koluma taktım ve Sena,

"Sen ne dersin Enfal?"dedi.

Tam o an Sena bana imalı imalı bakıyordu.

Yiğit'e aşık olduğumu bilen tek kişi Senaydı.

Beş kişilik arkadaş grubu olmamıza rağmen en yakınım Senaydı ve hemen hemen her şeyimi biliyordu.

"Ben gelemem kızlar." Dedim

"Eee hadi ekme bizi."diyen kişi tabiki  sürekli eğlence peşinde olan Aseldi.

"Size iyi eğlenceler."diyip sınıftan çıktım.

Kulaklığımı takıp otobüs durağına doğru yürüyordum ki aklıma Yiğit ile göz göze geldiğimiz an geldi ve yüzümde aptal bir tebessüm oluştu.Tam o anda önümdeki taşı göremeyip yere kapaklandım.

"Off.." diyip toparlanıp,küfür edecekken bir ses,

"İyi misin Enfal,bir şeyin var mı?"
dedi.

Bu ses,okulun basketbol takımının oyuncusu olan Oğuz'a aitti.

"Bir şeyim yok,dalgınlığıma denk geldi."

"Eve mi gidiyordun?"

"Evet."

"İstiyorsan motosiklet ile bırakabilirim."

Bir yandan korkuyor bir yandan da çok binmek istiyordum motosiklete.

"Bilemedim ki."

"Hadi atla.."deyip motosikletin üstündeki kaskı verdi.

Kaska bakıp,

"Peki."dedim.

Kaskı taktıktan sonra ellerimi Oğuzun beline sarıp yolculuğun keyfini çıkarmaya başladım.

"Daha önce binmiş mıydın?"

"Hayır tabiki."

"Niye korkuyor musun?"

"Yani ölüm aracı gibi bir şey."

"Ben yanındaysam korkma."dedi gülerek.

İçimden hıhı aynen dedim.

Tam o sırada evin önüne gelmiştik.

Kaskın çıkarıp motorun üstüne koyarak teşekkür ettim.

Eve doğru yürürken içimden annemin ve kardeşimin evde olmaması için dua ettim.

Anahtarı çantamdan çıkarırken annemin bir anda kapıyı açmasıyla  irkildim.

"Kimdi o çocuk?"

"Hangi çocuk?"

"Motosikletli."

"Okuldan arkadaşım ne var bunda?"

"Ne  var mı?" dedi her şeyi problem eden annem

"Anne çok yorgunum seninle uğraşamiyacam."deyip odama girdim.Arkamdan bağıran annemi umursamayarak kulaklığımı tekrar takıp uyumaya çalıştım.

---

Selamlarr! Yeni bir kurguya başlıyoruz.Çok heyecanlıyım.

Enfal ve bölüm hakkında düşünceleriniz?

2.bölümde görüşmek üzere.Kendinize iyi bakın..