Bölüm 8

220 7 3
                                    

Nefesim daralıyor,ellerim zangır zangır titriyordu hemen yerde duran telefonumu alıp yukarı fırlamıştım
Odama gittiğimde odanın kapısını kilitlemiştim sesli nefes alarak sakinleşmeye çalışıyordum o kadar sese Nehir uyanmış telaşla yanıma gelmişti.

Nehir:Lann Rabia iyimisin ne oldu?

Nefes alamıyordum üstüne birde göz yaşlarım eklenince konuşmam iyice zorlaşıyordu.

Nehir:Şş tamam sakin ol nefes almaya çalışı hadi güzelim bak bana.

Nefesimi düzene soktuğumda Nehirle yatakta oturuyorduk Nehire yeni gelen mesajı göstermiştim sonrasında ise kapının yumruklandığını Nehir hemen odamdaki balkona çıkıp aşağı bakmıştı.

Bense korkudan yerimden kıpırdayamıyordum.

Nehir:Kimse yok gibi,kamera kapının orayı görüyor demi.

Olumlu anlamda başımı sallamıştım.

Nehir:Ya sizin bu güvenlik ne iş yapıyor Allah aşkına arasana bir şunu.

Telefonumdan aramıştım hemen.

Güvenlik:Buyurun Rabia Hanım gece gece bir sıkıntı mı var?

Rabia:Benim bir 15 dakika önce kapım yumruklandı resmen birisi girdimi siteye o zaman aralığında.

Güvenlik:Hayır girmedi en son giriş 1 saat önce yan komşunuz tarafından olmuş başka da kimse gelmedi.

Rabia:Öyle mi peki teşekkür ederim iyi geceler.

Güvenlik:İyi geceler Rabia Hanım.

Telefonu kapattığımda Nehire özet geçmiştim kapı sadece bir kere yumruklanmıştı sonra bir daha çalan fln olmamıştı.

Nehir balkondan baktığında da kimse olmadığını söylemişti ama tesadüf olamazdı mesajı okuduktan 1-2 dakika sonra kapının yumruklanırcasına çalması ne olur ne olmaz diye oda da durmuştuk Nehir beni sakinleştirmeye çalışıyordu 40 dakika sonra odadan çıktık kamera kayıtları bilgisayarımdaydı aşağı inip o zaman aralığını bulmaya çalışıyordu Nehir ben ise göreceğim şeyden korkuyordum.

Nehir bulduğunda pür dikkat kayıtı izliyordum bu bir çocuktu evet resmen bir çocuktu ama yüzündeki atkıdan kim olduğunu tanıyamamıştım kapıma vurduktan sonra hızlı adımlarla kaçıyordu çocuk acaba kimdi?
Yinede rahatlamıştım berk değildi sonuçta küçük bir haylazdı.

Nehirin yardımıyla biraz olsun rahatlamıştım Nehire sarılıp uykuya dalmıştım.

Sabah hazırlanıp tesislere gidiyordum ordan da Kasımpaşa maçına geçecektik takım ile.

Ufak bir makyaj yapıp takılarımı takmıştım kombinimi de giydiğimde evden çıkmaya hazırdım.

Ufak bir makyaj yapıp takılarımı takmıştım kombinimi de giydiğimde evden çıkmaya hazırdım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Kombinim:)

Rahat şeyler seçmiştim zaten maç vardı tesislere geldiğimde teknik ekibi taşıyan otobüs ile stadyuma geçmiştik. Rams Parkta değildi maç deplasmandaydı deplasmandaki ilk maçım oluyordu benimde.

Aşkın Gizemi ~Aktürkoğlu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin