Aşkın Gizemi ~Aktürkoğlu

Bölüm 4

Nehirden

Sabah hazırlanıp tesislere gelmiştim birikmiş dosyaların işlerini halledip antrenman izlemeye çıkmıştım barış da ne güzel antrenman yapıyor öyle aman neysee 💅

Telefonumu elime aldığımda instada gezinirken Rabişimmm arıyordu hemen gözlerim parlamıştı sıkıldığımı anlamışta arıyordu sanki mutlu mutlu telefonumu açmıştım.

📞
Nehir:Ayy naber aşkommm

Rabia:N-nehir

Rabianın sesini duyduğumda anında ayaklanmıştım sesi acayip kötü geliyordu.

Nehir:Rabia ne oldu kızım sesin niye böyle?

Rabia:Nehir a-ambulans benim eve n-ne olur yardım e-et

Nehir:NEE tamam bekle tamammı hareket etme fazla geliyorum hemen ALOOO?

Rabia:Nehir ç-çabuk-

Nehir:ALOO Rabia ses ver ALOOOO

Bağırma sesime çoğu oyuncu yanıma toplanmıştı Barış,Berkan,Kerem,ve Dayı kerem vardı etrafımda.

Hızlıca ambulansı aramaya çalışıyordum.

Barış:Nehir ne oldu kızım iyimisin?

Nehir:R-rabia-

Kerem:NEE Rabia mı? Ne oldu kızım Rabia'ya hehh ne oldu iyimi?

Dayı Kerem:Şşş durun bir anlatsın kız

Nehir:Ya zaman yok benim gitmem lazım.

Barış:Dur bende geleyim şimdi ne olur ne olmaz.

Kerem:Bende geliyorum koşun arabaya.

Dayı Kerem:İhtiyaç varsa biz burdayız kardeşim,ara bizi.

Kerem:Tamam dayı sağol

Hızlıca benim arabaya doluşmuştuk elim ayağım zangır zangır titrediği için arabayı Barış kullanıyordu yan koltukta ben arka koltukta Kerem oturuyordu barışa tarif ede ede Rabianın evine gidiyorduk.

Kerem:Yaa Nehir anlat artık ne oldu Rabia'ya?

Nehir:Ya aradı beni ambulans çağır benim eve fln dedi sesi çok kötüydü en son da sesi kesildi cevap vermedi

Bir yandan da ağlıyordum şükür gelmiştik Rabianın evine Kerem hepimizden önce fırlatmıştı kapıya kapı kapalıydı Allahtan bende yedek anahtar vardı ellerim titrediği için anahtarı barışa vermiştim o açıyordu.

Kapı açıldığından yerde kanlar içinde yatan Rabiayı görmemle donup kalmıştım.

Ben kapının orda kitlenmiştim resmen Barış direkt üstündeki beyaz hırkayı çıkarıp kafasına baskı yapmaya başlamıştı.

Kerem:Nehir aradın demi ambulansı

Nehir:...

Barış:Nehir bak bana bak (Hafifçe dürter)

Barışın omuzlarımdan sallamasıyla kendime gelmiştim.

Nehir:Aradım aradım

Kerem yere oturmuş Rabiayı ise hafifçe kucağına çekmiş baskı yapmaya devam ediyordu ben ise ağlayarak yanına çökmüştüm.

Kereme baktığımda yere kitlenmiş bir halde yanaklarından sular süzülüyordu keremin baktığı yere baktığımda kan birikintisi vardı resmen, çok fazla kanamıştı.

Sonunda ambulansın sesi duyulmuştu hızlıca gelip Rabiayı sedyeye almışlardı.

Ambulansa götürdüklerinde ben binmek istemiştim ama Barış iyi olmayacağını söylüyordu aslında haklıydı o an hiç tartışamazdım o yüzden arabaya binmiştim ambulansa Kerem binmişti.