Aşkın Gizemi ~Aktürkoğlu

Bölüm 34

Aşklarım selamm boll boll satır aralarına !yorum yapın! lütfenn!
İyi okumalar ballarım.
.
.
.
Ne demeye çalışıyordu bu korkuyla yerimde dikleşmiştim.
Korkulu gözlerle etrafa bakarken gelen Keremi görmüştüm hemen telefonu cebime koymuştum maçları vardı ve ona konsantre olması gerekiyordu bunu söyleyemezdim.
Belki daha sonra.

Kerem paytak paytak yanıma koştuğunda sıkıca sarılmıştı.
Yeni duş aldığından mentol kokusu burnuma dolmuştu.

Gözlerimin içine bakıp gülümsemişti.

Kerem:Beğendinmii golü?

Rabia:Aşıkk oldummm,özellikle bir tane 7 numaralı bir bey vardı offf.

Kerem:Ahsahsha bende taraftarlardan birine aşık oldum böyle 7 numara forma giymiş elinde yüzük var güzellik abidesi biriydi.

Rabia:Hmm Allah Allahh.

Gülüştüğümüzde Kerem yanağımdan öpmüştü stadyumdan çıkarken tedirgince etrafı süzüyordum.

Kerem:Balım sen iyimisin?

Rabia:Hıhh iyiyim neden sordun?

Kerem:Tedirgin gibisinde biraz.

Rabia:Hee yok yaa.

Kerem:Balım bir şeymi oldu?

Rabia:Yooo ne olacaktı?

Kerem:Ne biliyim bir garip hissettim.

Olumsuz anlamda kafa salladığımda arabanın önüne gelmiştik içeride bekleyen Ömer baba kereme sarılıp tebrik etmişti.

Ömer babayı kaldığı otele yerleştirdiğimizde keremle takımın olduğu otele geçmiştik kerem zar zor banada bir oda ayırmıştı hatta duyduğuma göre diğer futbolcu eşleri ve sevgilileride kalıyormuş otele geldiğimizde keremle vedalaşmıştık odalarımıza geçtiğimizde kendimi yatağa atmıştım.

Kimdi bu beni burda bile bulmuştu düşündükçe korkuyordum resmen.
Ne yapmalıydım onuda bilmiyordum sıkıntıyla nefes verdiğimde otelin balkonuna çıkmıştım saat epeyce bir geç olmuştu.

Rabia:Offf Allahımm offf,mutlu olmak haram bana yaa.

Bütün gece uyuyamamıştım resmen şuan uçakta buraya gelen Nehir aklıma geldiğinde tek çözüm yolunun bu olduğunu anlamıştım.

Nehire mesajın ss alıp atmıştım.
Hemen göremezdi uçaktaydı nede olsa.

Balkondaki sandalye takımına oturduğumda bacaklarımı kendime çekmiştim etrafa bakarken karşıdaki park dikkatimi çekmişti.
Sokak lambasının aydınlattığı parka bakarken bankalardan birinde oturan bir kadın siluetini görmemle vücudumu bir tedirginlik sarmıştı baktığımda kadın hareketsiz şekilde bana bakıyordu sanki,vücudumu saran korku ve rahatsızlık iyice artarken korkuyla içeri girmiştim.

Perdeyi çektiğimde derin derin nefes alıp veriyordum aklıma bin türlü ihtimal geliyordu elimdeki telefona mesaj bildirimi geldiğinde korkuyla yerimde sıçramıştım.

Baktığımda yine o numaradan mesaj vardı korkudan ağlayacaktım resmen ellerim titrer vaziyette mesaja girdiğimde gördüğüm şeyle gözlerim irileşmişti.

Yine benim balkondan çekilmiş bir fotoğrafım ve iyi geceler mesajı...

Deli gibi nefes almaya çalışıyordum ama mümkün değildi boğazıma bir yük oturmuştu sanki.
Ellerim ile şakaklarımı ovalamıştım.
Perdeyi hafif araladığımda kadının orda olmadığını görmüştüm.
Kimsin Allahın belası?