Bölüm 7

225 8 3
                                    

Ne oluyordu şuan niye sarılıyorlardı ki?
İstemsizce gözlerim dolmuştu keremde kızda geldiğimi görmemişti zaten onlar görmeden odama çıkmıştım.

Aklımda deli sorular işe başlamıştım çeviri yapılması gereken 5-6 dosya vardı tüm gün onlarla uğraşmıştım arada odama Nehir gelmişti kızı sorduğumda tanımadığını ilk defa gördüğünü söylemişti.

Saat 4.30 olmuştu bugün ki işlerim bitmişti Nehirin ise yarım saatlik daha işi olduğunu söylemişti beraber çıkalım diye onu bekleyecektim o sıra antrenman yapılıyordu oturmuş onu izliyordum.

Kerem aşırı dalgındı kısa kısa bakıyordu bana ben baktığımda gözlerini kaçırıyordu resmen göz göze gelmek istemiyordu...
Ama niye istemeden kıracak bir şey mi yapmıştım?
Derin düşüncelere dalmışken biri yanıma oturmuştu baktığımda Mertensti.Sempatik adamdı iyi anlaşıyorduk.

Mertens:Geçen burda kafasına top gelen kız sensin demi.

Gülüp cevap vermiştim.

Ta kendisi.

Mertens:Hahaha tanışırken tahmin etmiştim.İyisin demi?

Rabia:İyiyim teşekkür ederim.

Gülümseyip gitmişti çok güzel adım kafasına top çarpan kıza çıkmıştı.

O sırada yanıma gelen Keremi farketmiştim geliyordu vallahi.

Geldiğinde yanıma oturmamıştı neredeyse 5 koltuk uzağıma oturmuştu(Yedek kulübesi gibi olan yerde  bu sırada)

Ne olmuştu be bu çocuğa?? oturmuş kramponlarının ipini bağlıyordu hızlıca bağlayınca gitmişti yüzüme bile bakmadan...

Acaba istemeden kırmışmıydım onu?
Bir şeyde yapmamıştım ki.

Akşam Nehirle evde oturuyorduk,içimde acayip bir huzursuzluk vardı o kadar kötü hissediyordum ki kendimi...

Nehir:Fazla alışmışsın.

Nehirin sesiyle irkilmiştim.

Rabia:Haaa? Ne dedin.

Nehir:Fazla alıştın diyorum her halinden belli bu.

Rabia:Neye fazla alışmışım?

"Kereme"

İstemsizce tebessüm etmiştim adı bile yetiyordu beni mutlu etmek için siz bide kendini düşünün.

Kendime daha yavaş yavaş itiraf edebilsemde Kerem bana fazlası ile iyi geliyordu.Şimdi elini ayağını üstümden çekince amansız bir boşluktaydım gittikçe içine çeken bir boşluk...

Rabia:Niye böyle davranıyor ki ne yapmış olabilirim?

Nehir:Bak sosyal medyada yediği linçler belli yorucu bir hayatı var belkide ondan böyledir.

Rabia:Belkide ama çok canımı acıtıyor niye bilmiyorum ama canım yanıyor.

Nehir:Çünkü ilk defa bir erkeğe bu kadar güvendin içini döktün istemsizce bir güven oluştu içinde.

Nehir fazlası ile haklıydı...

Gece boyu sohbet etmiştik ilerleyen saatlerde Nehir koltukta uyuya kalmıştı üstüne yumoş bir battaniye örtmüştüm mışıl mışıl uyuyordu ama ben yine uyuyamıyordum ger gece olduğu gibi,zamanında psikolojik destek bile almıştım uyku sorunum için hatta hap bile kullanmıştım ama ne fayda...
Sıkıntıyla üzerimdeki sweatshirtün yakasını genişletmiştim duvarlar üstüme üstüme geliyordu.

Aşkın Gizemi ~Aktürkoğlu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin