Bölüm 23

181 7 19
                                    

Aşklarım bol bol satır aralarına yorum atınn lütfenn iyi okumalar!
.
.
.
Ne oluyordu lann?!

Hızlı adımlarla binaya girmiştim deli gibi melisayı arıyordum kafamda 1000 türlü senaryo vardı niye keremin binasına gelmişti bu?

Asansöre bindiğimde keremin katında inmiştim baktığımda melisa görünmüyordu üst kattan gelen adım sesleri ile apartman boşluğunun olduğu yerden kafamı uzatmıştım baktığımda melisa keremin üst komşusu ile konuşuyordu ne oluyordu yaa?
Duyduğum konuşmaları dinlemeye başlamıştım.

Melisa:Ayy aşkomm özlemişimmm!

Üst komşusu melisanın yaşlarında bir kızdı arkadaşmıydılar acaba?

Üst komşu:Ayyy kardeşimm gel içeri.

Melisa:Tabi ablammm.

İçeri geçtiğinde kapı kapanmıştı kız melisanın ablasıydı hay şansıma tüküreyim ya sevemediğim ısınamadığım kız sevgilimin üst komşusunun kardeşi İMDATTT.

Nasıl bağıra bağıra konuşuyorlardı  ayy cırtlaklar.

İçeri girdiklerinde belki duyarım diye biraz daha beklemiştim arkamda hissettiğim nefes ile ödüm bokuma karışmıştı.
Tam çığlık atacağım sırada birisi ağzımı kapatmıştı naifçe, baktığımda keremdi.

Ağzımı yavaşça açıp boynuma bir öpücük kondurmuştu arkadan belime sarıldığında beraber dinlemeye başlamıştık.
Komik gözüküyorduk şuan vallahi.

Kerem anlamsız bakışlarla bana bakarken ben sessiz olması için işaret yapıyordum.

Tak diye kapı açıldığında irkilmiştim keremin evine girmeye çalışıyordum ama kapı kapalıydı kereme kapıyı açması için gözlerimi belirtiyordum ama safoloz şaşkınlıktan açamıyordu.

İki deli kapıyı açmaya çalışarken bir yandanda keremi cimcikliyordum arkadan gelen  melisanın sesi ile keremle olduğumuz yerde durmuştuk çok güzel gerçekten!

Melisa:Aaa kerem?

Bende varım burda gerzek!

Melisaya çaktırmadan kereme yalandan tükürmüştüm arkamızı döndüğümüzde melisayla bakışıyorduk daha doğrusu o kereme bakıyordu.

Hafif keremin önüne geçmiştim.

Rabia:Naber melisaa?

Melisa:İyi ablama gelmiştim telefonumu arabada unutmuşum onu almaya gidiyordum.

Rabia:Hee ne güzel ne güzel.

Melisa:Siz burda böyle ne iş?

Üzerimi süzdüğünde sinirle bakmıştım hiçmi bol çizgili pijama  ve sevgilinin 2 beden büyük sweatshirtinü giymedin evde yahu!

Rabia:Sevgilimin evi sonuçta niye gelmeyim!

Her şeyi götünden anlıyorsun şuan!
Suss ulan!

Keremin evi olduğunu duyunca yüzüne bir gülümseme gelmişti hasbinallahh.

Kerem ise belimden tutmuş kuzu kuzu bekliyordu.

Rabia:Neyse girelim biz.

Keremden anahtarı alıp kapıyı açtığımda keremi içeri itmiştim melisaya sahte bir gülümseme sunup kapıyı örtmüştüm o ise haddinden fazla mutluydu.

Bu işin sonunda ben bu melisayı yolarım.

Kerem kurbanlık koyun gibi koltukta oturmuş bekliyordu ben ise sinirle gitmiştim yanına parmak sallaya sallaya konuşuyordum.

Aşkın Gizemi ~Aktürkoğlu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin