The Mask // ChanBaek

Cinco

Baekhyun sabah kalkmış kahvaltı yapmış, biraz odasını düzenlemiş ve öğlene doğru Tara ile mutfakta pasta yapmıştı. Akşama kadar salonda Chanyeol'ü beklemiş, Jongin ile akşam yemeği yiyip sohbet etmiş ,girişteki koltukta uyuyakalmıştı. Tara uyumadan önce onu odasına götürmek istemiş ancak Baekhyun ısrarla onu bekleyeceğini söyleyip tekrar ayaklanmıştı. Yetmemiş tekrar uykusuna yenik düşmüş ve birkaç saat daha masaya başını yaslayıp uyumuştu. Chanyeol gece eve girdiğinde baş ağrısıyla mücadele ediyordu. İşleri yoğundu. Gergin ve yorucu bir gün geçirmişti. Ama lobideki koltukta Baekhyun'u görmeyi beklemiyordu.

Cam kubbemsi tavandan yansıyan ay ışıkları yüzüne düşüyordu. Sanki hareler altında bir melek gibi görünüyordu. Usulca soluk alıp veriyordu. Sanki yeni doğmuş bir bebek ve huzurla ölümü kucaklayan bir insan gibi dingindi. Chanyeol baş ağrısını unuttu. Ona yaklaşma dürtüsüne engel olamadı. Hadi ama iki gündür tanıdığı adamın bu kadar güzel olması normal değildi. Cildi yaklaştıkça daha da güzelleşti. Dudakları teninden bir ton daha pembeydi. Kirpiklerinin gölgesi göz altlarını süslüyordu. Hadi ama bu düşünceler de neydi. Peki bu saçlar neydi. Saçları dokunmadan bile nasıl bu kadar yumuşak hissettirebilirdi. Eline engel olamadı. Yüzüne düşen saçını yavaşça arkaya doğru kulağının arkasına doğru okşadı. Baekhyun kıpırdandı. Gözleri ağır çekimde açıldı ve kapandı. Kolları üstündeki başı kıpırdamadı. Gözler kapalıyken fısıldadı.

Doğum günün kutlu olsun.

Chanyeol şaşırdı. Suratında o maske olmasa da şaşırdığı belli olmazdı.

Teşekkür ederim.

Doğum günlerini neden sevmiyorsun?

Çünkü doğmasam hayatım daha güzel olurdu.

Baekhyun kıkırdadı.

Muhtemelen. Ama benim olmazdı. Kısacık bir zaman bile olsa.

Neden burada uyudun?

Bekledim.

Gözlerini çok az açıp onun elini tuttu ve yüzüne yasladı.

Beni ısıtmanız için üşüdüm.

Chanyeol elini iyice yanağına oturttu ve baş parmağıyla usulca sevdi.

Neden burada bekledin ? Odanda da bekleyebilirdin.

Görmek istedim. İlk ben kutlamak istedim.

Neden?

Ben sizden başka hiçbir şeye sahip değilim. Ne ailem ne arkadaşlarım var. Beni o çukurdan kimse kurtaramazdı. Hayatımın sonuna kadar orada çürüyeceğimi biliyordum. Gözlerimi açtığımdan beri rahat bir yatakta uyumadım. Kimse Tara gibi benimle ilgilenmedi. Kimse bana sıcak ,güzel yemekler vermedi.

Gözlerini açmıyordu. Gözlerini açsa konuşamazdı.

Kimse bana bir insan gibi davranmadı. Hiç arkadaşım olmadı. Hiç bir avmye gitmedim. Hiç kimse bana böyle güzel dokunmadı.

Baekhyun mümkünmüş gibi yanağındaki avuca daha çok sokuldu. Chanyeol onun ateşi olup olmadığını düşündü. Yanağı fazla sıcaktı.

Hiç kimse benim aklımda güzel şeyler canlandırmadı. Her gün nasıl ve kim yüzünden öleceğimi düşünüyordum. Artık seni ne zaman göreceğimi düşünüyorum.