Bölüm 3 "Gözler"

677 43 24
                                    

MERHABAAAAAA
Nabersssssss
...

Öncelikle bazen çok bekliyor olabilirsiniz canım okurlarım, ama benim kitabımın da oya ihtiyacı vardı.
Bu yüzden bana kızmayın, kitabım biraz okunsun istiyorum.
...

Ve güzel yorumlar için teşekkürler bu benim ilk kitabım, gurur verici.
❤️
...
Arkadaşlar sizce erkek karakter kim olacak?
( Çok klasik bir karakter)
...

Arkadaşlar sizce erkek karakter kim olacak?( Çok klasik bir karakter)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bölüm 3 : Gözler

{ Sen miydin o gözlerin sahibi}
.

Hayatım alt üst olmuş ve ben kendimi şu an nerde ve nasıl Bir halde bilmiyordum. Uyutulmuş bir vücut, akıl aynı zamanda enerji vardı. Ne kolumu kaldırabiliyor ne de gözlerimi açabiliyordum. Ağzımın içinde zar zor yutkunma hissi ile canım yandı. Sessizce bir mırıltı sundum boş olan odaya. sakince alınan nefeslerim odayı turluyor ve geri ciğerime yeniden geliyordu.

sakince ağrıyan belimi hafifçe bir sağa bir sola oynattım ki , ağrısı azalsın ve biraz da olsa düzgün oturabilmek içindi. ama umduğum gibi olmadı , çift kişilik bir yatakta yatıyor ve ellerim ve kollarım aynı şekilde bağlıydı. bu da demek oluyordu ki zihnimin içine kadar işleyen bir sandalye , artı olarak acıyan bedenimdi. Sakince nerde olduğumu çözmek için turladı gözlerim etrafı , ama aşina olmadığım kadar sade ve birkaç eşyadan oluşan küçük bir odaydı.

sakince nefes alış verişimi düzene sokup yorgun olan bedenimi ayakta tutmaya çalıştım. Ki ne kadar çabalasam da çabam boşa gitmişti. Nedeni aç ve susuz olan bedenim kendi enerjisini tüketmişti. Bir anda kapının açılma sesi boş olan odada yankı yaptıktan sonra kulaklarıma yer edinmişti. kapı açılınca yine sıkıcı maskeli adamlar benim yanıma gelip , ellerimi o ipten kurtarıp beni yönetmek için kolarım'ı tutular.

sakince kalkan bedenimi ayakta tutmak istesem de benden önce bu güçlü bedenler tuttyor ve beni büyük bir dikkatle taşıyordu. ne kadar ağır söze maruz kalsam da bu kadar olayın saçmalığına inanamıyordum. acaba çetede olduğum için mi yoksa planı uygulamak üzere uyudum gecenin bir etkisi vardı bu aptal kaçırılma mevzusuna. nefes alış verişimle ses bulan koridor sonunda bir kapıya açıldı.

kapı oldukça lüks ve altın renkli desenlerle doluydu , kapıya odaklanmış bakarken bir anda açılan kapı beni gün ışığına eşlik ettirdi. ve hiç görmemiş gibi özlem çektiğim ışık odayı aydınlatıyordu. odaya tamamen girdiğim de bir beden arkasını dönük oturuyor ve benim gelişimi bekliyordu. bu kadar aptal değildim ve anlamam beni oldukça dehşete düşürdü.

ISSIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin