Bölüm 6 " düşmekten öte "

59 5 2
                                    

Başka bir evrende en güzel halinle diyerek başlamak istiyorum bu bölüme...
.
Fazla madrigal seviyorum galiba..

Bana şarkı önerir misiniz?
(Lütfen)

Bölüm 6: Düşmekten öte { Sadece dayan burdayım burda olucam}

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bölüm 6: Düşmekten öte
{ Sadece dayan burdayım burda olucam}
...

Günümüz...

Bir hafta olmuştu odamda sorunlarla psikolog olsun doktor olsun ilgileniyordu. Ama her seferinde kaçamak cevaplar veriyordum , onları istemiyordum. Sakince nefes alıp verdiğim de odadan yeni çıkan doktora baktım. Kapının tok sesi kulağıma geldiğin de rahatlamıştım. Saatlerce ifadeye çekip odamı kontrol ediyorlardı. Bu bir süre sonra sıkıcı gelmiş olacaktı ki kaçmak istemek bile istemiyordum. İçimdeki yaşama ihtiyacı babama özlemim ruhumdan çekilmiş bir edayla eşlik ediyordu bana. Evet evet yıllar önce on yaşındaki kız bu günü görse belki ağlar , belki ölmek ister hatta belki de babasını dahi sevmezdi. Aklımdaki acı gerçekler canımı fazla yakmış olucak ki kapının açılması sesini dahi duymadım.

" Yosun..." Duyduğum kalın sese bakma gereği duymadan anlamıştım. Asil gelmiş ve sessiz bir şekilde girmişti odaya her zamanki gibi alık alık bakıyordum ona. Kafamda son olanlar canımı yaksa da kafamı ona tamamen döndürdükten sonra bakışlarımı onun bakışlarına esir oldu. Asil ise odamdaki koltuğa bedenini bıraktı. Bazen o maskenin içindeki kim diye düşünsem de her maskenin altındaki gerçek pek de sağlıklı olmazdı. Bu yüzden her merak ettiğim anda aklıma korkunç ihtimaler getirir vazgeçerdim.

" Duyuyor musun beni küçük hanım" demesi ile odağım sesi ve gözleri yeniden olmuştu. Ona dönüp cevap dahi vermek istemesem de kafamı salladım. Bu cevap yetmiş olacak ki daha fazla bir şey demedi , sadece baktı. Kaç dakika baktı bilmiyorum ama en sonunda pes eden Asil olup ayağa kalktı ve yatağımın kenarına oturdu.

" Azad hakkında bir sürü şey bilmiyordum bu yüzden geldiğin an yeniden bırakmadım seni oraya" kendini açıkladığı anda aklıma birkaç gündür takılan soruya kendince cevap vermişti.
" Kaç yıldır ordayım hiçbir şey olmadı Asil Akça şimdi mi olucak " demem ile yüzünü görmesem de gerilediğini anlamıştım. Bir anda elimi kavrayan el ile dondum kaldım o ise ne yaptığını anladığı gibi bıraktı elimi. Kısa birca öksürük ile kendine geldiğini anladığım da konuşmasını sakince bekledim.

" Artık buradasın ve korumam altındasın Yosun, kimse artık aklından geçiremez öyle şeyleri " bu sefer oldukça sert olan sesi ile ciddi olduğunu anladığım da gerçekten korumacı yapısının arkasında Azad ile kötü bir geçmişi olduğu belliydi.
" Asil unuttuğun bir şey var sen beni alıkoyarak o insanlar gibi davranıyorsun." Demem ile ilk kez ağzımdan korkmadan cevap çıktı yıllar önce bana öğrettikleri ilk şey

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 21 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ISSIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin