Bölüm 4 : "İzin vermem"

366 19 8
                                    

HEPİNİZİN GÜZEL YORUMLARINIZI YERİMMMMM
.
ÇOK TEŞEKÜRLER BEBEKLERİM BU BÖLÜM DE
BİRAZ SECRET ŞEYLER İSTİYORUM
.
Yaziyoruminadina sunar...
🎀

🎀

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

...

Bölüm dört : İzin vermem

{ Sana bir şey olmasına izin vermem}
...

Sakince dört gündür kapana kısıldım odada yatıyor ve hiçbir şey yapmıyordum.
Nedenini çözmeye bile gücüm kalmamış iken bu işin içinden bana zarar gelecek bir şey çıkmasından korkuyordum. Ne kadar gün gün yemek getirseler de ağzıma bir lokma alıyordum. Güvenemiyor ve bir şey yapamıyordum. Aklıma benim yokluğumu fark ettiler mi işlerine mi gelmişti bilmiyordum. Telefonum ise hala o koca adamlardaydı. Sessizce oturdum yerden kalkıp sözde benim olan tuvalete adımladım. Her gün buraya temizlik için gelen kadınlar bu günde geleceklerdi. Ben bunu nasıl fırsata çevirirdim onu düşünmeliydi. Bunun sonucu hastanede bitmeliydi ki Azada bilgim ulaşmalıydı. Her şekilde bu planı sürdürmeliydim.

Kafayı yememe ramak kalmıştı ve ben bir şey yapamıyordum. sakince nefes alan bedenime yorgun ve bitkin olan ruh halim eşlik etmişti. Önüme gelen saçlarımı ellerimle sert ve hızlı bir şekilde geriye taradım. gözlerimi kapattığım da ise bir anda aklıma gelen bir plan ile aniden kapadığım gözleri açtım. sakince adımladım banyoya bayılmış gibi tüm cüssemi bıraktım. birkaç dakika sonra bekledim temizlik için ayarladıkları kız gelmiş , kapıyı açıp aynı şekilde kitlemişti. Ne kadar küstahça bir kadındı ki para için her şeye göz yumuyor ve emirlerini yapıyordu. geldiği gibi lavaboyu açan kadın beni gördüğü gibi tiz bir bağırma yaşasa da o anahtar için dibime girmesi gerekiyordu , ki tam şu an yapıyordu da. nefesimi kontrol etmek için dibime giren genç bedene bayılacak kadar vurdum da yığıldı soğuk zemine bedeni. Hemen kalarak ceplerine baktım ve istedim şeyi alır almaz ağzını kapatacak şekilde havlularını sardım ellerine ve ağzına.

odadan çıkmak için kapıya ulaştım da başarılı bir şekilde kapıyı açıp merdivenlerden dikkatli ve sessizlik ile indiğim de etrafıma baktım, Ama kimse yoktu sonuçta burası bir hapishaneydi. mutfağı bulduğum ilk iş bıçakları aramak oldu. Sonuçta amacım kendimi öldürmek değil hastanelik etmekti değil mi. tam bıçağı aldım anda sessiz olmaya çalışan birkaç adım sessi duydum. Bende kerizdim de normal olarak devam edecektim demi HAH saçmalık. Sessin olduğu yere döndüm de tahmin ettim seslerin büyük cüsseler olduğunu anladım.

kahin deyin lütfen bana çiçeklerim

HAH😉

Büyük bir kahkaha atarak o bedenlere bıçağımı sert hareketlerle savurduğum da birkaç adım geri gittiler. Aralarından kel olan bir adamına baş işaret ettiği gibi maskeli olan görmedim yüzlü insansı varlığı tamam dediği gibi odayı terk etti koşarak. Umursamadım onlara güldüm sırada ellime yönlendirdim sert buz gibi metal olan bıçağı. '' Sakın! , bir adım daha yaklaşmayın ahmak herifler hele o aptal patronunuza haber dahi vermeyin. alırım burada canımı'' yüksek çıkan sesim tüm odada yankı yapmış ve yüksek sesim herkesin kulağına gitmişti.

ISSIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin