ruh çıksa da bedenden, utanır hatırladığı her şeyden.

36 4 0
                                    

18 nisan, 1922. 21:32

küskünüm düne, yarına. hatırımdaki sayılmayacak sonsuz lahzaya küskünüm. verdiğin nefeste savrılıyor küllerim her bir yana, utanıyorum yanmaktan. ateşimi saklıyorum bakışının değdiği yerden, geziniyor yüreğin her kıyısında denizin. ve görmediği tek şey; derininde, yüreğimin. senden sakınacak kadar mecalim yok yaşadıklarımı. yaşayamadıklarımın sonunda kaldım, hangi birini saklarım? ama sen bakmaya yeltenmiyorsun zaten. gidiyorsun öylece, ardından bakıyorum, bilmiyorsun. gittiğini, bıraktığını bilmiyorsun ki sen. benden gidiyorsun, bana hiç gelmeyen sen.

birkaç sayfa gözyaşı. (angst)Where stories live. Discover now