İHANET

SEÇTİM BİRİNİ!

...

21 Aralık 2005

Zincirleme kazanın Yaşandığı gün.
Tam kış dönemine girişte, soğuk ve sert bir havada 5 yaşındaki 8 çocuğun içinde bulunduğu o kazaydı.

Aniden bir arabanın freninin tutmaması ile başlayan o zincirleme kaza anına 3 polis aracı denk gelmişti...

Polis: Ambulans ekiplerini arayın, içerde çocuklar da var önce onları kurtaralım sağlık ekipleri gelmeden ilk müdaheleye başlamalıyız!

7 araçtan, 7 tane 5 yaşında çocuk çıkarıldı, ancak kazaya sebep olan 8. araçta herhangi bi yaşam belirtisi yoktu.

Polis: Araba benzin akıtıyor, patlayacak muhtemelen çocukları kenara çekin.

Hyunjin, araçtan bi ses duymuştu ve merakına yenilip araca yaklaştı.

Hyunjin: Kimse var mı?

İçerden sesler geliyodu ancak net anlaşılmıyordu.

Polis: Hey, küçük buraya gel çabuk araç patlayacak
Hyunjin: Araçta biri var!

Polisler, Hyunjin'i ciddiye almadılar, sözde çocuk!

Hyunjin: İçerdeki kimse bana elini uztabilirmi lütfen?

Aracın arka koltuğun ön koltukla birleştiği kısımdaki aradan bir el Hyunjin'in elini kavramıştı

"Yardım et lütfen, nefes alamıyorum"

Hyunjin: Burda biri var lütfen bakın!

Polislerin hiçbiri bu durumu ciddiye almadı, sadece arabanın patlamasına odaklanmışlardı.

Hyunjin: İçerde başka biri var mı?

"Annem,babam ve kardeşim var ama kardeşim araçtan çıkmış olmalı burda değil ve annem babamdan ses yok"

Hyunjin: İsmini öğrenebilirmiyim? Sana nasıl hitap edebileceğimi bilmiyorum?

"Felix, Lee Felix"

Hyunjin: Tamam, şimdi seni yukarı çekeceğim dikkatli ol cam kırıkları var.

Hyunjin, Felix'i aracın içinden çıkardığı sırada araçtan sesler gelmeye başladı.

Polis: Çocukları alın ve hemen arabaya koyun!

Hyunjin ve Felix'i, polis kucakladı ve araca götürdü diğerleri de ordaydı.

Hyunjin: Merhaba, tanışalım?
Felix: Ha?, ah doğru üzgünüm unutkanım.
Hyunjin: Sıkıntı değil kaç yaşındasın nerelisin neden buradaydın...

Hyunjin'in sözlerini yavaş yavaş gelen cam kırıkları kesmişti, Felix'in ailesinin bulunduğu araç 8 çocuğun önünde patlamıştı, hemde aracın içinde insan varken!

Polis: Aracın kapısını kapatıp karakola götürün çocukları.

...

Karakol, çocuk ağlama sesleri ile yankılanıyordu.

Felix: Niye herkes ağlıyor?
Hyunjin: Anne ve babaları olmadığı için sen neden ağlamıyorsun?
Felix: Neden ağlayımki?

Hyunjin, karşısındakini saf, hiçbirseyden haberi olmayan bi çocuk olduğunu yeni kavramıştı.

Hyunjin: Anne ve baban yaşıyor mu?
Felix: Hayır
Hyunjin: Peki neden ağlamıyorsun?
Felix: Annem ve babama bu konuda söz vermiştim.

Hyunjin, tekrar soru soracakken orada tanıştıkları diğer çocuklar yanlarına geldiler.