Ateş beni lunaparka getirmişti. Çocukluğumdan beri ilk defa geliyordum ve çok mutlu oldum. O heycan ve mutlulukla hemen Ateşe sarıldım.
"Beğendin mi sürprizini" "Beğenmez olur muyum ya çok beğendim teşekkür ederim" "Teşekkür etmene gerek yok birtanem" "Ay Ateş çok mutlu oldum ya uzun zamandan sonra ilk defa geliyorum" "Hadi gel güzelim biraz eğlenelim"
İlk önce çarpışan arabalara bindik. Çocuk olmayı çok özlemiştim gerçekten bunu fark ettim. Herşey çok güzeldi tüm oyuncaklara tek tek bindik en son dönme dolaba bindik. Biraz yükseğe çıktık. Manzara o kadar güzeldi ki. Ateşe dönüp ona sarıldım.
" Herşey için teşekkür ederim iyiki hayatımdasın Seni çok seviyorum" "Asıl ben sana teşekkür ederim karşıma çıktığın için bende seni çok seviyorum"
Ateşi anlık öpüp çekilecektim ama Ateş beni bırakmadı. Nefessiz kaldığımı fark edince geri çekildi.
Tabi ben yine utanmıştım. Ne kadar belli etmek istemesem de kızaran yanaklarım apaçık utandım diye bağırıyordu resmen.
Biraz sağa sola falan baktım. Sonra Ateşin elini belimde hissettim. Belimi okşuyordu. Ve beni kendine çekti. Ve sarıldı. Biraz da öyle kaldık.
Lunaparktan çıktık ve biraz gezdik. O gün çok eğlendik. Çocukluğuma tekrar döndüm sanki. Sonra eve geçtik. Yani Ateş beni evime bırakıp gitti. Eşyalarını almak için kaldığı otele gitti.sonra yanıma gelicekti.
Ateş gitti o gelene kadar üzerimdeki yorgunluğu atmak için duşa girdim.
Önüme gelen geceliği üzerime giydim çünkü o kadar yorgundum ki hiç kıyafet seçecek halde değildim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Giydiği gecelik
Bir kaç dakika sonra kapı çaldı. Ben kapıya bakmak için aşağıya indim. Kapıyı açtım.
" Hoş geldin birtanem" dedim
Ama karşımda gördüm kişi Ateş değildi. Bi ana şok içerisinde kaldım.
" Hoş buldum bebeğim" dedi
Ben hala şok içerisindeydim. Ve kapıyı tam yüzüne kapatıcaktım ki. Ayağını kapının arasına koydu. Kapatmama izin vermedi.
" Aa çok ayıp insan gelen misafirin yüzüne kapıyı kapatır mı güneş" " Sen nasıl hangi yüzle gelirsin buraya ya" " Kızım unutun mu sana peşini bırakmıyacam demiştim" " Yanlız gecelik çok güzel olmuş"
Üzerime doğru yürümeye başladı. Ben geri geri gittikçe o daha da yaklaşıyordu.
Ateşin bir an önce gelmesini istiyordum. Çünkü ben Ayberkle asla baş edemezdim.
Hemen koşup salona gittim. Kapının üstünde anahtar vardı kapıyı kilitledim. Ve sehpanın üzerindeki telefonumu aldım. Hemen Ateşi aradım.
" Efendim güzelim" "Ateş hemen buraya gel nolur çabuk" " Güneş noldu" " O burda Ateş o burda" " Kim güneş düzgünce söyle şunu bişi anlamıyorum" " Ayberk burda Ateş" "Lan o it nasıl cesaret eder böyle bir şeye" " Ateş bilmiyorum nolur çabuk gel lütfen çok korkuyorum" " Tamam güzelim 5 dakikaya ordayım"
Telefonu kapattım. Ayberk kapıyı zorluyordu. Ayberk in öfke kontrol problemi olduğu için her ana bişi yapabilirdi. İçimden Ateşin çabuk gelmesi için dua ediyordum yine.
Ayberk kapıyı açtı. Ve tekrar üzerime doğru yürüdü.
" Güneş beni istemediğim şeylere zorluyorsun yapma " " Gelme üstüme ya defol git yeter artık rahat bırak beni niye laftan anlamıyorsun ben seni istemiyorum" "GÜNEŞ" diye bağırdı. İ Tam o sırada Ateş geldi. Ama Ayberk onu fark etmedi. Ateş Ayberkin omzuna dokundu.
Ve Ayberkin yüzüne yine bir yumruk yapıştırdı Ayberk yere yapıştı. Ama bu sefer bişi yapmadım çünkü gerçekten artık çok yorulmuştum. Ateş öyle sinirlenmişti ki ben bile tırstım yani. Ayberki boks torbası gibi hayal ediyor galiba. Öyle sert yumruklar vuruyordu.
" Sen yürek mi yedin lan piç herif " " Ben sana seni güneşin etrafında görmicem demedim mi lan"
Ayberk tek kelime bile etmiyordu. Bende bişi olur diye Ateşi durdurmaya çalıştım ama olmadı. Bu sefer onu durdurmak biraz zor olacaktı. Ama bişi yapmam lazımdı yoksa Ayberke bişi olabilirdi.
" ATEŞ DUR YETER ÖLDÜRÜCEKSİN"
Dedim Ateş durdu biraz bekledi ve telefonunu çıkarıp birini aradı.
Benim evimin adresini verdi. " Tamam bekliyorum biraz çabuk gelin" dedi
Sonra gelip bana sarıldı. Koltuğa geçip oturduk. Ama hiç konuşmadık takı içeriye. Tanımadığım bir adam girene kadar.
" Geldiniz mi " " Evet komutanım " " Ne yapalım " " Alın bunu ne yapacağınızı bilmiyorsunuz" " Emredersiniz komutanım "
Ayberki alıp götürdüler. Ateş bana dönüp baktı.
" Hazırlan güneş gidiyoruz" "N- ne nereye gidiyoruz" " Benimle Adana'ya geliyorsun güneş" " Ama Ateş" " Güneş seni burda bırakamam" " Hadi güzelim hazırlan biran önce çıkalım"
Yukarı çıkıp önce üzerimi değiştirdim. Sonra bir kaç kıyafet aldım. İşlerimi bitirip Ateşin yanına gittim.
Salonda oturmuş boş boş yere bakıyordu. Yanına gidip oturdum. Bana sarıldı saçlarımı okşayıp öptü.
"Hazırsan çıkalım mı güzelim " " Hazırım"
Ayağa kalkıp elini tutmam için elini uzattı. Ateşin elini tutup kalktım. Eveden çıkarken arkama dönüp evime göz attım. Bir daha buraya gelebilecek miyim acaba diye düşündüm.
Lütfen bana sövmeyin tamam mı sjsjsj
Şimdilik görüşürüz
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın çiçeklerim 💜
