loveshot//skz mafia ff//greek//

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝐅𝐈𝐕𝐄

Seola... ♡

Μετά την κλήση μου με την Solmi, νιώθω πολύ περίεργα.

Από την άλλη όμως, καθώς θέλω να μάθω περισσότερα για τον θάνατο των γονιών μας, σκέφτηκα να την βρω.

Και αυτό θα έκανα.

Πέταξα κάτι πάνω μου στα γρήγορα, πήρα κλειδιά και αλλά απαραίτητα μαζί μου, φεύγοντας από το σπίτι και κλειδώνοντας την πόρτα από πίσω μου.

Άντε τώρα να σκεφτούμε που θα μπορούσε να είναι η Solmi.

Η λογική μου μου έλεγε να πάω σπίτι της.

Μπήκα στο βρουμ βρουμ μου, βάζοντας τέρμα τα γκάζια από το σπίτι μου προς το δικό της.

Μόλις έφτασα σπίτι της, πετάχτηκα έξω από το ντιτ ντιτ μου, βγάζοντας τα έξτρα κλειδιά που μου είχε δώσει η Solmi για διάφορες αλλά σημαντικές περιπτώσεις.

Ξεκλείδωσα την πόρτα και μπήκα μέσα.

Seol: Solmi?

Κάλεσα το όνομα της, εξαιρώντας το γεγονός πως η πόρτα ήταν κλειδωμένη πριν και θα μπορούσε να ήταν στην δουλειά.

Μήπως να κλείδωσε για περισσότερη ασφάλεια?

Seol: Solmi? Εγώ είμαι. Που είσαι?

Δεν πήρα απάντηση, για αυτό έψαξα το σαλόνι και την κουζίνα.

Τίποτα.

Μήπως να κοιμάται και να γιατί δεν με άκουσε?

Ανέβηκα τα σκαλιά του πάνω ορόφου, χτυπώντας και μετά ανοίγοντας την πόρτα του δωματίου της.

Seol: Solmi? Είσαι εδώ?

Ρώτησα πιο δυνατά, αρχίζοντας να νευριάζω.

Seol: Solmi, αν όντως είσαι εδώ και δεν μου απαντάς και μου κρύβεσαι έτσι για την πλάκα, να ξέρεις πως δεν είναι αστείο.

Φώναξα αγανακτισμένη, ανάβοντας τα φώτα του δωματίου της και κοιτώντας τριγύρω.

Η Solmi άφαντη.

Τώρα να γυρίσω σπίτι ή να μείνω και να περιμένω μέχρι να γυρίσει?

Τελικά επέλεξα να γυρίσω σπίτι.

Κλείδωσα καλά καλά το σπίτι της, μπαίνοντας στο αυτοκίνητο μου.

Προτού ξεκινήσω να οδηγώ για πίσω στο σπίτι μου, από το άγχος μου παίζει να την πήρα πάνω από εκατό τηλέφωνα.

Αλλά όλα μου έβγαζαν τηλεφωνητή.

Seol: Solmi, πέρασα πριν λίγο από το σπίτι σου για να μιλήσουμε για την υπόθεση των γονιών μας αλλά δεν σε βρήκα εκεί. Όταν δεις τις κλήσεις μου σε παρακαλώ πάρε με τηλέφωνο. Ανησυχώ για εσένα.