loveshot//skz mafia ff//greek//

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝐍𝐈𝐍𝐄

Seola... ♡

Έχουν περάσει μέρες που με έχουν κλειδωμένη σε αυτό το κελί.

Μέχρι στιγμής, η κατάσταση μου είναι απλά τραγική.

Από φαγητό τώρα τελευταία τρώω τα αποφάγια που έχουν απομείνει από όλους.

Νερό πίνω κάπου στις 1-2 φορές την εβδομάδα με αποτέλεσμα να έχω κορακιάσει από την δίψα.

Τουλάχιστον τα ρούχα μου τα αλλάζω καθημερινώς.

Μου αρέσει που με απήγαγαν γιατί ήθελαν να συνεργαστώ μαζί τους για την υπόθεση του Song και ακόμα να με βγάλουν από αυτό το γαμημένο κελί.

Ψεύτες.

Εδώ ακόμα η αδελφή μου έχει αρχίσει να μην με εμπιστεύεται και τόσο όπως παλιά.

Η αδελφή μου που την ξέρω περισσότερα χρόνια από εκείνους τους παλιομαλάκες.

Νιώθω πως από εκείνη την μέρα που είχαμε εκείνον τον μικρό καβγά με την Solmi, την έχω χάσει τελείως.

Χαμήλωσα το πρόσωπο μου και ξεκίνησα να κλαίω, καθώς για άλλη μια φορά ξεκίνησα να σκέφτομαι μειονεκτικά.

Γιατί η ζωή μου να είναι τόσο μίζερη και τραγική και γιατί να μην γίνεται κάτι που θα την αλλάξει προς το καλύτερο?

Γιατί να είμαι εγώ αυτή που χάνει σημαντικά και αγαπημένα πρόσωπα της, λόγω θανάτων ή χαμηλής εμπιστοσύνης?

Γιατί η αδελφή μου δεν μπορεί να καταλάβει ότι κρατούσα μυστικό την πραγματική ταυτότητα του Song γιατί νοιάζομαι για την πάρτη της και δεν θέλω να πάθει κανένα κακό?

Γιατί δεν με καταλαβαίνει και δεν με εμπιστεύεται κανείς?

Γιατί θεέ μου να είμαι εγώ αυτή που πρέπει να περνάει όλα τα δύσκολα?

''Σε απαγάγαμε γιατί ξέρουμε τι έχεις περάσει και νιώθουμε άσχημα για εσένα.''

Όχι.

Απλά σκάστε.

Σε ποια πάτε να πείτε ψέματα?

Γιατί τι πιστεύετε πως είμαι, μια ηλίθια που δεν μπορεί να καταλάβει όταν ψεύδεται κάποιος, ενώ ακόμα με έχετε κλειδωμένη σε αυτό το κελί?

Με εμένα δεν θα ψεύδεται από εδώ και στο εξής κανείς.

Αχάριστα ζώα.

Ευτυχώς που δεν είναι κανένας εδώ κάτω για να με βλέπει να μυξοκλαίω.

Μαμά, μπαμπά, νομίζω πως σιγά σιγά τα χάνω εδώ κάτω...