2

25 1 2
                                    

POV. AMBER

Op mijn weg naar huis bedenk ik mij dat ik mijn tekenschrift bij Jennifer heb laten liggen. Ik maak er altijd tekeningen in, die weer bij mijn verhalen horen. Het voelt alsof het toch een beetje vorm krijgt zo. Maar ik heb geen zin om terug te fietsen, dus app ik haar zo wel dat ze hem morgen mee moet nemen.

Ik sla rechtsaf als ik plots bijna iemand omver rijd. Het is Jesper. De 'populaire' jongen uit mijn klas. Ik zucht. 'Je hoort aan de andere kant te fietsen.' Roep ik hem na, want hij fietst al gelijk weer weg zonder sorry te zeggen.

Eenmaal thuis aangekomen, word ik gelijk overrompeld door het harde gegil van mijn zusje. Ze is nu negen en vind zichzelf best wel stoer. Moet ik maar eens een keer tegen haar zeggen, als ze niet in een my little pony shirt rondloopt en krijst bij elk beestje dat ze ziet. Ik gooi de huissleutels in een bakje en gooi mijn tas onder de kapstok neer. In de woonkamer zit mijn broertje van vijf mijn zusje achterna met een race autootje. Mijn zusje rent naar me toe en gaat achter me staan, terwijl ze me vast grijpt en me gebruikt als een schild. 'Laat hem ophouden!' Jammert ze. 'Sebastiaan. Laat je grote zus met rust.' Mijn broertje komt mijn kant op gerent met zijn raceautootje in zijn hand. Hij maakt een bromgeluid dat klinkt als: 'broem, broem.' Net voordat hij op mijn zusje af wil springen, pak ik hem op. 'Hey! Niet doen.' Hij kijkt me lachend aan. 'Auto doet toet toet en Sjaan schrikt.' Hij grinnikt.'ja. maar Sjaan vind dat niet leuk. begrijp je dat?' Ik kijk hem streng aan. 'jaa-haa.' zegt hij en hij rukt zich uit mijn greep.

blijkbaar is mijn broertjes energie nu helemaal op, want hij is in slaap gevallen op mijn schoot. Ik app Jennifer dat mijn tekenschrift nog bij haar ligt. bijna meteen antwoord je dat ze hem morgen niet zou vergeten. Dan krijg ik een mailtje binnen. het is een nieuw verhaal van Jen. 'woudkind' staat er. klinkt interessant. ik begin te lezen met het eerste hoofdstuk.

" 'What the hell?' Ik kijk mijn vriendin raar aan. 'Wat moet ik hiermee?' Vraag ik terwijl ik naar de kikker in haar handen kijk. 'Ik weet dat er iets is tussen jou en de dieren, Lynn. Ik kan het gewoon voelen.' Ze kijkt me aan met en in dromenland verzonken gezicht. 'Oke, Rosie. Effe kappen. Dit word een beetje eng. Ik heb helemaal niks met dieren. al helemaal niet met vieze slijmerige kikkers.' Met een gezicht vol walging kijk ik naar het diertje, dat rustig ik haar handen zit te burpen. 'Je mag je dan misschien uiten als een modepopje, maar je hebt iets speciaals in je. Iets dat met dieren te maken heeft.' Haar gezicht staat strak en serieus, maar ze kraamt onzin uit. Ze kan soms echt een beetje apart zijn. HEEl erg apart. 'Kan je please ophouden hiermee. ik probeer gewoon te genieten van de schoolreis, oké? Dus ga alsjeblieft niet mijn zonnige minuten in Canada verspillen. Het zijn er al zo weinig.' Ze rolt met haar ogen. 'Dan niet, maar geloof me. Er gebeurt nog wel wat.' Mompelt ze en ze loopt naar de bosrand aan het einde van de weg.

We zitten in een hotel dichtbij de bergen van Canada. Daardoor is het weer hier heel verschillend. De meeste kinderen zitten nu ook buiten, voor bij het meer. Net zoals Rosie en ik. Onze hele klas zit gezellig te kletsen en hier en daar word er wat gelachen. Opeens word ik vanachter beet gegrepen. een schok gaat door heel mijn lijf. 'Jezus, ik schrik me rot. Niet doen Rosie.' Maar wie ik achter me zie staan zodra ik me omdraai, is niet Rosie."

OOh, dit begint al leuk. Snel type ik een appje naar Jennifer. 'WAT DOE JE NOU? MIJ ÉÉN HOOFDSTUKJE STUREN. IK BEN DIEP TELEURGESTELD. VERDER! MEER!' Als antwoord krijg ik een paar lachende smiley's en de tekst: 'Ben al heel ver, maar wou je het eigenlijk pas laten lezen als ik klaar was. kon het even niet laten.' En daarna een blozende smiley. Ik lach. het is altijd leuk om elkaars boeken te lezen. Vooral ook, als de hele school ook mee wilt lezen, want ja. We zijn een soort beroemdheden op het Domesia College.


---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

hey! sorry voor het lange wachten en het niet zo lange hoofdstukje. SORRY!!!!


Greetz Shopaholicfangirl

Het verhaal van het verhaalWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu