ဒဏ္ဍာရီသို့တိုင္တည္၏ ဒဏ်ဍာရီသို့တိုင်တည်၏

Part 3

UN

        ကမ်းခြေမြို့သည် ထင်သေလာက် ပျင်းစရာကောင်းပုံမဟုတ်ပေ။ မြို့အတွင်းဘက်သည် ရှန့်ဟိုက်သို့လည်နေသကဲ့သို့ပင် ခံစားရစေသည်။ မြို့ဧရိယာသည်လည်း အလွန်ကျယ်ဝန်းလှ၏။ ဦးလေးငယ်ထံတွင် ကျစ်ကွမ်းနှင့်ရွယ်တူနီးပါး လူငယ်တခိျု့က အကြောင်းရင်းမရှိ အလုပ်ကူလုပ်ရင်း လာနေနေကြသည်ဖြစ်ရာ တစ်ယောက်တည်း အတည်းကျန်ကျန်တော့နေစရာမလိုပေ။ ထိုထဲတွင် ကျစ်ကွမ်းနှင့်အတန်းတူ ဒုတိယနှစ်စီးပွားရေးကျောင်းသား သုန်းယွမ် နှင့် ပထမနှစ်matကျောင်းသား မန့်မန့် တို့ရှြိကပေရာ ကျောင်းသွားဖော်လည်း အဆင်သင့်ရှိနေ၏။ ရောက်သည်နှင့် ပထမဆုံးစိတ်မကြည်သာစရာမှာ မိမိ၏ ရှင်းရှင်းကို မိမိမကိုင်ရ။ ချန်းလီ ထံတွင်သာ စက်ကန့်မလတ်ရှိနေခြင်းဖြစ်သည်။ အိမ်တွင်ရှိနေပြီးသော ကြောင်ဝါလေးကိုပင် ဂရုမစိုက်တော့သည်ထိ။

"လေးလေး
သူတို့ကကျောင်းသားတွေနော်
အလုပ်ကောဖြစ်ရဲ့လား
ဘာလို့လေးလေး ကမ်းခြေမှာလာပြီး ယွမ်းထည်တွေလုပ်နေရတာလဲ
သူတို့ကတစ္ခိ်န္လုံး ဒီမှာပဲနေကြတာလား.......

       ဦးလေးငယ်သည် ကျစ်ကွမ်း၏အမေးမှန်သမျှ စိတ်ရှည်ရှည်ဖြင့်ဖြေပေးနေသည်။ white wolf မိျုးနွယ်စုဝင်များတွင် ဆက်ခံသူမိျုးရိုးမှ အရွေးချယ်ခံရသည့်မည်မဆို အခြါးမိျုးနွယ်ဝင်များနှင့်လက်ဆက်ခွင့်မပြြုကချေ။ ဦးလေးငယ်သည် ရွေးချယ်ခြံဖစ်ပြီး ကိျန်စာနယ်မြေသဲစွန်စ ရှာဖွေရန်စွန့်စားလာပြီး ကမ်းခြေမြို့ဒေသခံ အမျိုးသမီးနှင့်ချစ်ကြိုက်ကာ လက်ထပ်ဖြစ်ခဲ့သည်။ ဤသည်မှပင် ဌာနီပြန်ချင်တော့ဘဲ မိျုးနွယ်စုကို ဆန့်ကျင်လျက် သီးခြါးမဟုတ်ရုံတမယ် နေထိုင်ခဲြ့ခင်းဖြစ်သည်။ ကျစ်ကွမ်းငယ်ငယ်ကမကာမကြာ လော့ယန်သို့ရောက်လာတတ်သော်လည်း နောက်ပိုင်း လာလည်နည်းသည်။
      ဒုတိယစိတ်မကြည်သာစရာမှာ ဦးလေးငယ်၏သမီးဖြစ်သူရုကျောင် ပင်။ ရုကျောင်သည်လွန်စွာ စကားများပြီး ဆူညံတတ္သူ။ သူမ လော့ယန်သို့လာလည်တိုင်း ခပ်ဆိတ်ဆိတ်နေရသည်ကိုကြိုက်သောကျစ်ကွမ်းနှင့် ရန်ပတ်ရလေ့ရှိပေရာ ကြောင်နှင့်ခွေးကဲ့သို့ပင်။ ယခုလည်း အထက်တန်း နောက်ဆုံးနှစ်ကျောင်းသူလေးရုကျောင် စာကျက်ဝိုင်းမြှပန်လာလာခြင်း ရန်ပတ်ရန် ဇာတ်လမ်းမြင်၍ အျံကိပ္ကာ သည်းခံနေလိုက်ရသည်။
       အိမ်သို့ရောက်ရောက်ချင်း စာအုပ်များပြစ်ချကာ စတင်ပြေါဆိုသောစကားမှာ သူမ သဘောကျနေသော တက်ကသိုလ်ကျောင်းသားတစ်ယောက်အကြောင်းဖြစ်။ ဤနှစ်ပြီးရင် တက်ရောက်ရမည့် တက်ကသိုလ်အတွက် အမွတ္ကို အာရုံစိုက်သင့်ပါသော်လည်း အချစ်အကြောင်းကို ခေါင်းထဲဦးစားပေးနေသော ညီမျဖစ္သူကို မအော်မိဖို့ရာသည် ကျစ်ကွမ်းအတွက်အတော်ပင်သည်းခံရသောအရာဖြစ်၏။