HELOOOOO NABERSİNİZ İFTARDA ORUCUMU AÇTIĞIM HURMALARIMMM. Derslerden boş zaman bulmuşken kitap okuyayım dedim ve sonra kendi kendime düşündüm 'ayol senin bugün bölüm atman lazım' dedim ve kendimi burda buldum. KIZ BEN GEÇEN 200 KÜSÜR OKUNMAYA SEVİNİYORDUM 325 OKUNMA OLMUŞ ÇOOOOK TŞKKKK. Neyse çok boş yaptım hadi geçelimmm.
........
Perdeden içeri sızan ve gözüme giren ışıkla söverek gözümü açtım. Tamam güneş efendi adamsın Işık kaynağısın falan da ŞU IŞIKLARINA SAHİP Mİ ÇIKSAN. Ben şuan güneşle mi kavga ediyorum? Ben iyice dingil birşey oldum eskiden çok zekiydim ne oldu bana. Aşağıdan gelen tapılası kokularla daha fazla oyalanmadım ve aşağı indim.
Aşağı indiğimde Hafize teyzenin yemekleri taşıdığını gördüm ve ona yardım etmeye karar verdim. Mutfağa girdim ve elime iki tabak alıp çıktım. "kızım zahmet etme ben taşıyorum" gidip yanaklarını ısırsam ne olur ya. "götürüyorum Hafize teyze elime mi yapışır". Son tabağıda koyup oturarak Kayra hazretlerini beklemeye başladım. Nerde lan bu AÇIM ben onu beklemek zorunda mıyım aaaa cibiliyetsiz dakiksiz varlık.
Daha fazla dayanacağımı sanmıyorum. Kendimi survivor da gibi hissediyorum. AÇIKLA ÖDÜLÜ ACUN ABİ HEMEN OYUNA GEÇELİM NAGİHAN I SAHAYA GÖMECEM. Bence o beni gömer ama bu kadar detaya gerek yok.
Daha fazla dayanamayarak odasına doğru çıkmaya başladım. Odasının önüne gelip dört kere kapıyı tıklatım çünkü uğurlu sayım dört. Ses gelmeyince yavaşça odaya girdim. ANSKM YATAKTA YUNAN TANRISI VAR. Kayra ya ne yaptın ve neden onun yatağındasın tanrı abi. Yavaşça yatağa yürüdüm. Uzaktan tanrı yakından ayı.
Yüzünü yastığa gömmüş tüm yatağı kaplayacak şekilde yatıyordu. Midem guruldayarak 'hadi lan öldük burda' diyince omzundan hafif bir şekilde sarstım. "Kayra kalk hadi" huzursuz mırıltılarla cevap verdi ve bana sırtını döndü. Hain kostok burda yemek yesin aç kalmasın diye kaldırıyoruz beyefendi bize götünü dönüyor.
Son kalan sabrımıda tükettiği için iki omzundan hızlıca sarstım "KALKSANA ÇOCUK AÇIM BEN" diz kapaklarımın üstünde yatağa çıktım ve sarsmaya devam ettim. "KIŞ UYKUSUNA MI YATTIK ÇOCUK KALKSANA AÇIM BEN"
Ani bir hareketle döndü ve belimden yakalayarak yatırdı. Şuan sırtım ona dönüktü ve nefesini ensemde hissediyordum. O nefes alıp verdikçe huylanıyordum. "uykum var" ne yani bende açım "bende açım" 'ya karşim sen nefes almasan huylanıyordum da' desem ayıp olur mu "o zaman önce uyku sonra yemek" daha uyku diyo çakıcam "hayır önce yemek sonra uyku" hodri meydan mafya abi.
"ha beraber uyumayı kabul ediyorsun yani" siktir ne- kelime oyunu yaptı putperest pezevenk "ben öyle bişe demedim uydurma" hafifçe güldü. Gülmesiyle verdiği nefesle kasıldım. Huylanıyorum dayıııı. Kasıldığımı fark etmiş olmalı ki konuştu. "ne oldu" valla daha fazla bu pozisyonda durmamak için konuştum "nefesin enseme deyiyo" "yani?" "Huylanıyorum"
Güldü. Gülerken ağzından çıkan nefesle tekrar kasıldım. Enseme üflemesiyle konuştum "yapmasana". Belimdeki eliyle beni kendine doğru çevirdi. "şimdi daha rahat konuşabiliriz" eee şimdide sen dibimdesin koçum ben bu pozisyonda hiç konuşamam sen en iyisi beni geri çevir. "açım yemek yiyelim" yoksa onu yicem. "uykum var uyuyalım"
Dudağımı büzdüm "ama açım". Derin nefes aldı "yemek yedikten sonra uyuyacak mıyız?" kafamı salladım. Belimde ki elini çekip yavaşça kalktı. "O zaman hadi yemek yiyelim" küçük bir çocuk gibi hoplayıp uçarak mutfağa koştum. Gülerek arkamdan gelmeye başladı.
......
Şuan ben survivordan yeni dönenler gibi yemek yiyordum oda uykulu gözlerle beni izliyordu. Artık patlayacağımı farkettiğimde yemek yemeği bıraktım "ben doydum" gülümsedi "artık uyuyabilir miyiz?" kafamı sallamamla elimden tutarak beni yukarı çıkarmaya başladı. Odanın kapısını açıp yatağın sağ tarafına uzandı. Bende sol tarafına uzandım.
Elini belime atarak beni kendisine çekip kafasını boynuma gömdü. "bugün akşam bir iş var hazır bekle" sesi boğuk çıkıyordu. Kafamı sallamakla yetindim. Lan lan lan Biz şuan birlikte uyuyoruz. Beynime tüküreyim. 'ama o zaman açtın tek mantıklı yol buydu' haklısın iç sescim. Düzenli nefes alışlarından Kayranın uyuduğunu anladım ve bende gözlerimi kapattım...
.....
En ufak seslere uyanan ben kapını açılmasıyla uyanıp bakışlarımı kapıya yönlendirdim. SİKTİR karşımda Kayra vardı ve vurulmuştu. Kurşun gömleği delip geçmiş ve oluk oluk kan akıyordu. Lavaboya fırlayıp yardım çantasını aldım. "Özür dilerim güzelim uyandırmak istememiştim" 'ciddi misin?' der gibi yüzüne baktım. "gömleğini çıkar" dediğimi yağıp gömleğini çıkarttı. Yarasına pansuman yaparken konuştum "özür dilerim bana iş olduğunu söyledin uyanmam gerekti" pişmandım uyanık olmam gerekti burdaki ilk işimi bile beceremedim "seni çıkarken bilerek uyandırmadım kolay Bi işti yara almam sanıyordum zaten küçük bir sıyrık kendini suçlama" küçük bir sıyrık? "Bi göz doktoruna git ya yaşlandın yada gözün bozuldu bu sıyrık küçük falan değil"
"28 yaşındayım bence yaşlı değilim" vayyy demek 28 yaşında aramızda iki yaş var. Pansumanı bitirip kolunu bandajla sardım. "bitti" gülümsedi "teşekkürler" etrafı toplayıp ilk yardım çantasını yerine koydum. "ben odama gidiyorum iyi geceler"
"Görüşürüz hemşire hanım"
"Görüşürüz mafya bey"
........
*EVVVVETTTTT BU KADARRRR bu bölümü iftardan önce yazdım yani biraz içime sinmeyen bir bölüm oldu şimdi bu garibanın yazılılara çalışması gerek bir sonraki cumartesi görüşürüz tatlı hurmalar byeeeee*
